Geluksgevoel!

Achteraf gezien is in mijn overtuigende overtuiging de zin ‘uiteindelijk bepaal je zelf je geluk’
wellicht een beetje kort-door-de-bocht bedacht. Althans voor diegene die het moeilijk hebben.
En allhoewel deze KoningsKrabbel geen uitgangspunt is geweest voor commentaar of bezwaar,
wil ik stilstaan bij dat wat moeilijk is, vastleggen wat ik vind & voel zonder iemand te kwetsen.

Het blijft bijzonder om dat wat leuk, lastig, lachen is in een KoningsKrabbel te parkeren.
Niet in stilte te piekeren, prakkiseren. Door dat wat ik voel bespreekbaar te maken ontstaan
er bovendien steeds weer de meest bijzondere gesprekken en gedachtewisselingen, zomaar.
Dat helpt mij niet alleen om rust & ruimte te creëren in de opslagplaats van mijn gedachten
maar ik ben dan tegelijkertijd goed bezig in het kader van en voor onze gezinsgezelligheid.

Want hoe wij als zijnde ouders in ons pak zitten, ons geluksgevoel is zeker van invloed op
de gezinsgezelligheid hier. Met kinderen ga je een alle-uren-van-de-dagdienstverband aan.
Dat kan soms best pittig zijn, gelukkig ervaren velen met mij, in fijn bedacht, het precies zo.

Hier in huis is het ook weer tijd voor een opvoedkundig verantwoorde verandering.
Geloof het of niet, ons meisjesmeisje kan spontaan transformeren in een meisjesmonster.
We zijn echt een stap verder nu ze haar eerste stapjes zet en reuze boos kan kijken en krijsen.
Binnenkort openen we officieel de deur naar de gang waar ze kan aansluiten achter in de rij bij
haar boevige broers. En de kans is groot dat ze ook daar binnen de kortste keren vooraan staat.
De babyblije periode is voor altijd afgesloten en de K3 klanken zijn niet meer weg te denken.
Ook ‘we maken een kringetje van jongens en van meisjes’ bezorgt ons dat geluksgevoel.

Ondertussen ben ik begonnen in een boek van Justine Mol, ‘opgroeien in vertrouwen’
Leren om geweldloos te communiceren en op te voeden zonder straffen en belonen.
Een boek in een taal die bij mij past, het vertaalt niet alleen mijn gevoel, het bevestigt veel.
Met het groot groeiende opmerkingsvermogen en puberpogingen van oudste boef, het
bananen-in-zijn-oren abonnement van middelste boef en kleinste boef die nog boeviger
is dan de andere twee samen heeft het boek wat mij betreft zijn geld alvast opgebracht.

Als het om opvoeden gaat is niets vanzelfsprekend, iedere leeftijd en iedere fase is anders.
Ze hebben hier hun eigen gebruiksaanwijzing waarbij aandachtig lezen de moeite waard is.
Regelsregelsregels en steeds weer de regels bijstellen, een geregelgedoe van heb ik jou daar.
Als ouders is het dan belangrijk om ook aan jezelf te denken en te bedenken waar je staat.
Maar het is vooral heel bijzonder wanneer je dit gewoon naar elkaar uit kunt spreken.
Jezelf overbodig maken op de langer termijn is tenslotte geen eenvoudige taak.

Nadat ik mezelf jarenlang voorbij ben gelopen weet ik dat het belangrijk is om zelf te kiezen.
Zodat je zonder dat je jezelf te kort doet, ook kunt blijven bijdragen aan het geluk van anderen.
En zo besluit ik, om zelfs als de stapels was tot aan het plafond komen, toch heel even op onze
loungebank te ploffen en als ik behoefte heb aan een knuffel dan trek ik mijn Lief aan zijn shirt.
Als ik opeens zin heb om sportief te sporten bel ik vriendin en skaten we een rondje (of twee)
En wanneer ik alleen in mijn auto zit en een lekker nummer hoor zet ik het volume voluit.

Alhoewel dat sinds kort iets lastiger is, nu mijn rode racemonster is vervangen.
Tegenwoordig rij ik in een toffe Toyota dankzij mijn paps, die in een nog toffere Toyota.
Opeens heb ik een auto die is voorzien van een knopje waarmee je vijf deuren tegelijk open
kunt doen en deze auto is, serieus, voorzien van een heus cassettedeck, het bestaat dus nog.
Ernstig uit de tijd heb ik me laten vertellen toen ik een nieuw cassettebandje wilde kopen.
Belachelijk! Want zo jong als ik ben behoor ik toch echt tot de cassettebandjesgeneratie.
Jammer, nu luister ik alleen Level 42 maar dat doet zeker niet af aan mijn geluksgevoel!

Pssst, als iemand cassettebandjes over heeft? Breng ze gerust naar hier ;))