Truttige Twijfels
Overgehaald en overenthousiast hebben we ons met elkaar aangemeld, als held.
Meedoen met de MudMasters, bedacht in een vlaag van verstandsverbijstering.
Want wij waren tenslotte niet bang voor een beetje blubber, welnee!
En zo trapten we er met elkaar, één voor één in. In de Mud.
Trainen, Trainen, Trainen, Tempo omhoog.
De “ZOEK JE GRENS!” schreeuw van Frank brengt me weer dicht bij mijn positieven.
Het lukt me inmiddels om mijn grens aan te geven en deze, al dan niet in stilte, te bewaken.
Voorzichtig voelen wat me raakt, zonder steeds te luisteren naar mijn heus redelijke ratio.
Het besef dat ik mezelf mag laten horen en mezelf mag laten zien verandert voor mij alles.
Eindelijk heb ik het in de smiezen en worden de bevestigingen bevestigd.
Truttige twijfels terug sturend neem ik besluit na besluit, stel ik de dingen niet meer uit.
Als het moet ga ik de confrontatie aan. Ik ga waar nodig, zelfs boven op de barricades staan.
Mijn grens met een grijns bereikt, weet ik hoe ik mijn grens kán bereiken. Zonder wijken.
En als je dan denkt van Moeilijk af te zijn, laat Mud zich zien…
Aftellen met muziek door de speakers, onze zenuwen nauwelijks onder controle.
Daar staan we, met elkaar springend en swingend aan de start van de MudMasters.
Het startschot klinkt en Off road rennend komen de eerste obstakels al gauw in zicht.
We springen over strobalen & slootjes, gaan met de 110 treden tellende trap omhoog,
lopen door een ijskoud voetenbad, gaan glijbaanglijdend met Mudgemis naar beneden
en als ware hoogtevreeshelden klimmen en klauteren we over metershoge houten schotten.
Met elkaar gaan we van obstakel naar obstakel, glibberend, gillend en glijdend.
We gaan in slow motion door de Mud en we banjeren over de autobandenbende heen.
Elkaar aanmoedigend, meesleurend, steeds een beetje meer blij en blubberig kleurend.
Uiteindelijk komen we bij het Monkeymoeilijke obstakel uit, waar we slungelig slingerend
van houtje naar houtje een poging mogen doen om via hoog, droog aan de overkant te komen.
Met buikbibbers wacht ik op mijn beurt en zie Babe na Babe met een plons in ’t water vallen.
En dan mag ik. Houtje voor houtje hijs ik mezelf hulpeloos voort, de aanmoediging gehoord.
Frank weet me te overtuigen vast te houden, zelfs bij het mannelijke obstakel halverwege.
Geloof het of niet, ik blijf braaf hangen en ben beduusd als ik droog aan de overkant beland.
Voor de ongelovigen onder ons; Kijk! Het is echt én vastgelegd, voor leuk en later.
Balancerend over de blub gaan we verder, nog even de hooihoge balen over
en dan komen we bij de schokkende stroomdradendoorloop en de finish!
We hebben het gehaald en doen een vreugdedansje dansen.
Humor en Hindernissen, ze horen beide bij het leven. Tante had gelijk.
Er is altijd weer een reden om te Lachen, te Leven, Los te laten en Lef te laten zien.
Het leven neemt je weer mee en geeft je de kans om dingen te doen die je niet durft.
Doen! Omdat je jezelf zo een kans geeft, het beleeft en het je doet beseffen dat je leeft.
Deze ervaring ervaren geeft me grip op verandering, ik zet de tijd weer even stil.
Conditiedrama en ik nemen definitief afscheid, overwinteren doe ik niet meer op de bank.
Het is bovendien goed nieuws voor de ontkenning van ouder worden nu de 40 dichtbij komt.
Mijn truttige twijfels in de Mud achterlatend behoud ik mijn grijns. Van oor tot oor.
Pssst! Een dankbaar dankjewel aan alle Bootcampbabes, Binken en Bootcamptrainers.
In het bijzonder mijn dank aan Frank die me mijn Monkeymoment liet meemaken, zonder
zijn oppeppende praat en vasthoudende ‘HOU VAST!’ was ik ongetwijfeld kopje onder gegaan.
Toppertje San, respect ha,ha en mooi omschreven maar als je het niet erg vindt overwinter ik nog even op de bank en bekijk je pics van veilige afstand.
Kus Mo.
Hee lieve Mo,
Nou vooruit dan maar alhoewel ik zeker
weet dat je het geweldig had gevonden.
Fijn dat je me nog altijd volgt ;-))
Liefs! X
Hoi Sandra,
Leuk om te lezen en inderdaad zo herkenbaar die smile van oor tot oor! En Mo moet idd gewoon een keer meedoen! ;-)
Groetjes,
Chanine
Ben het helemaal met je eens Chanine,
ga jij haar overhalen of ik? ;-))
#uitdagendeuitdaging
Wat goed man…petje af hoor! Een zware maar
zeer zeker een leuke ervaring, lijkt mij.
En…….je hebt de finish gehaald. Dat is toch helemaal mooi?!
Hoe is het verder? Ik moet echt tijd maken om een
mail naar je te sturen, hoop dat het binnenkort gaat gebeuren!
De tijd vliegt!
Doeg
Patricia
Hee Patries,
Het was een geweldige ervaring!
En inderdaad de finish gehaald zo gaaf!
Hier gaat het verder goed, leuk om weer
even van je te horen, lang geleden…
Tijd vliegt idd, hoop tot gauw!
Liefs San
Prachtig!!!!
Hoi sandra! Geweldig stuk! Heel knap weer!
Dankjewel lieve lieve mams,
vond het fijn dat jullie erbij waren! X
Zag ergens daar moet een komma maar kan het niet meer vinden!
Had al een stukje verwacht en ja…weer geweldig weergegeven!
Gebeurt gelukkig niet vaak dat het taaltechnisch niet klopt,
ik ga meteen op zoek naar de vermiste komma ;-))
Zoals je moeder het over de grammatica heeft doe ik ook een duit in het zakje er staat ergens balencerend en volgens mij moet dat balancerend zijn, gebeurt niet vaak en weer een mooi stukje Sandra top !!!
Dankjewel..lief dat je steeds weer komt lezen.
En fijn dat ik taaltechnisch gezien ook bij jou terecht
kan, als mijn moeder verzaakt. Heb het gelijk gewijzigd ;-))
Soms zit ik er zo in dat ik het niet meer zie… #bomen #bos
San, je bent een bikkel! Wees trots op jezelf want dat heb je verdiend. En weer zo mooi geschreven. Je weet me altijd te raken en de spirit terug te geven om mijn grenzen op te zoeken en buiten mijn comfort zone te treden. Weer graag gelezen!!
Groetjes, Anja
Anja!
Dat ben ik zeker en verbaasd, dat ook.
Niet alleen over het feit dat ik droog aan de
overkant ben beland maar ook dat ik überhaupt
mee heb gedaan. Ver buiten mijn comfort zone haha!
Liefs voor jou! X
mooi geschreven! ik heb je film gezien en ook die is SUPER!!! (als je dan het beleeft nog even met een t doet dan is het helemaal klaar). dank! voor weer een prachtig stuk van je!
Neeee! Niet nog één…hopelijk was dat de laatste.
Gelukkig heb ik een excuus; de jubelstemming,
waarin ik nog altijd verkeer en de Mud, ;-))
Lieve vriendin!
Ik had je verhaal al gehoord via de skype maar dit lezen is weer een feest! Gerrit heeft het ook gelezen en die zei: San kan iets schrijven, overgaan in iets wat er niets mee te maken heeft maar aan het eind van de rit komt alles toch weer bij elkaar. Ook hij geniet steeds mee met je! Wij tellen hier af……nog maar 12 dagen!!! Dan horen we je weer ‘live’ vertellen en hebben we 4 hele dagen om verschrikkelijk veel bij te kletsen.
Kus van ons!
Liefste vriendin,
Wat leuk om Gerrit zijn commentaar te lezen.
Zo ervaar ik het ook als ik deze teksten in elkaar
timmer, het blijft bijzonder als alle krabbels een
Koningskrabbels worden en het blijkt te kloppen.
Hier ook echt aftellen, nog tien dagen!
Kan niet wachten jullie allemaal weer te zien…
Dikke knuffel voor jullie! X
Wat heerlijk om te lezen! Ik voel ook een beetje met je mee… vanuit mijn veilige bank ;-). En knap dat je dat gedaan hebt. Je mag er zeker trots op zijn! Liefs, Maria
Dankjewel lieve Maria! X
Lieve Sannepan,
Heb ik ook nog een grammaticadingetje :-)
2e alinea; verandert moet met t ipv d…
Maar ach, tis weer een geweldig meesterwerkje!!
Stoer wefke ben je! Na het lezen wil ik ook niet
meer overwinteren op de bank, maar tis zooo lekker warm……;-)
Go girl!
Ga nog steeds geen armpje met je drukken, durf gewoonweg niet :-))
Dikke kus,
Mir
Hmm..dat was taaltechnisch gezien dus niet de laatste…
We houden het maar op de grote hoeveelheid Mud,
de leeftijd kan het tenslotte nog lang niet zijn ;-))
We vervangen dat drukken van onze armen door Sjoelen,
ga je gauw App-en voor een date met onze mannen!
Dikke zoen voor jou! X
Leuk om te lezen, ik zit met een glimlach weer na te genieten van ons mud-moment. Wat was het gaaf om te doen! en jij bent een ‘monkey’toppertje!
Joke!
Wat was het geweldig hè?
Hier zullen we altijd met een grote
glimlach aan terug blijven denken.
En nu trainen voor Twaalf, toch?
Liefs!
Ik ben normaal gesproken apetrots op je,
maar in dit geval natuurlijk monkeytrots!
Haha! Dankjewel lieve Bar! X
San, t is weer prachtig verwoord!
Zie ons zo weer gaan door de mud.
Stuiter nog steeds een beetje na.
En die Monkeybars waren voor jou
appeltje eitje, nu voor ons nog ;)
Laat dat appeltje-eitje maar weg Manon,
Ga mijn Lief even heel lief aankijken en een
Monkey Bars laten parkeren in onze voortuin.
Want het is natuurlijk serieus voor schut
als ik straks alsnog kopje onder ga.
Sandra super om dit zo te lezen, het is weer alsof we er weer midden in de mud zitten. Geweldige ervaring! !! Op naar de volgende mudrace!!! En wie weet wel 12 km…
:O
Heerlijk hè? Verkeer nog altijd in jubelstemming…
En inderdaad op naar de volgende, Twaalf!
Das serieus een uitdagende uitdaging,
voel de buikbibbers alweer opkomen…
Ik was er niet bij en dat was priiiiiiiima, mudmaster-hollandia *zingt ze*. Stiekem toch een beetje spijt maar dat houden we onder ons en gelukkig wist je me te melden dat ze het in september weer organiseren. Ik ga flink oefenen in het bos :)) xx
Nou vooruit dan maar, goed dat je er nu wel
in bent getrapt. Ben serieus blij dat jij erbij bent!
Dikke zoen! X
RESPECT!
Dankjewel lieve Nance! ;-)) *diepe buiging maakt*