MetMezelfMomenten…

In stilte, stil, stilstaan zie ik jou in de vrouw die op je lijkt, ik zie wat je me aanreikt.
Een steeds weer tegenkomen, in mijn denken en dromen waar ze ook komen.
Groot gemis is voor nu en voor altijd verweven in mijn leven en beleven.
Ik besef dat gemis niet meer weg te denken is, zelfs niet voor even.

Onlosmakelijk met elkaar verbonden gaat Liefde aan grenzen voorbij.
Aan grenzen, aan wensen, zelfs bij niet zien, niet meer horen en verloren.
Het gemis komt voor mij altijd in onverwacht, in een totaal niet op bedacht.
Dan zie ik je terug in een vrouw die naar me kijkt, waar je als ik dichterbij kom
niet eens op lijkt en dan wil ik alleen maar dat je het wel bent. Zou kunnen zijn.

Met een aangereikt stilstaan kan ik stoppen met voorbij gaan, aan dat wat ik voel.
In de met mezelf momenten mag al mijn verdriet en mijn pijn, er zonder pardon zijn.
Het blijkt lastig, ik kan alleen proberen te accepteren dat dit gemis voor altijd bij me is.
Dat het nu voor altijd bij me hoort en dat het in een niet gehoord, niet zal verdwijnen.
Tegelijkertijd is het fijn dat ze er in alles bij mag zijn en dat ik kan helen door te delen.

In een gehoord, in een helder, in hapklare brokken, in vastgelegd en hardop gezegd
vind ik mijn kracht. Ik voel verandering in gewacht, nagedacht, bijgesteld verwacht.
Het blijft bijzonder om dit te kunnen delen en om te ontdekken dat we waar nodig
kunnen afstemmen op de frequentie gelijkgestemd, dat we niet worden geremd.
In een spiegelen, spontaan, van jou kan ik op aan, in tegen jou gezegd, al dan
niet uitgelegd voel ik in voortdurend gemis ook dat ze er is en er altijd zal zijn.

Ondertussen gaan Agenda en Ik de strijd met tijd weer aan, in spontaan zie ik
weken en weekenden vol staan met verplicht, gezwicht en in-en-uit-zicht zien.
We hebben bovendien onze Oudste die er op uit gaat tot voor ons zo laat, dat het
serieus over opblijven gaat en dat valt de dag erna niet mee, die telt dan voor twee.
Tegelijkertijd kijk ik hem trots na; een stuk, stoer en sociaal, opeens is hij het allemaal.

Moeders werd ook nog vastgelegd in een net echt. Met een gewonnen begonnen
mocht ik op stap met Maureen een bijzonder plekje moest het zijn, ik wist het meteen.
Het werd een plek tussen de twee woonplaatsen in, beide belangrijk voor ons gezin.
In de ene plaats ben ik geboren, heb ik gebaard, heb ik nog een oma, hoogbejaard,
en daar wonen de Mannetjes als ze bij hun vader zijn en in de andere plaats,
die is weliswaar klein daar wonen wij, ik zou nergens anders willen zijn.

MetMezelfMomenten…stil staan bij mijn leven, al ist maar voor even.