Lamgeslagen…

Brak, baldadig, blij, gedachten op rij dringen voor, dringen door.
Opgestaan na veel te laat naar bed gegaan, start ik voorzichtig op.
Met een ietsjepietsje pijn in mijn kop, teveel wijntjes, teveel van veel.
Bijzondere gesprekken, één op één, ik ervaar dankbaar al meteen.
Kijk om me heen en zie, zoveel, zoveel meer, dan dat er ooit was.

In luisteren naar de ander voel ik, dat ik van gedachten verander.
En tegelijkertijd niet, kan ik alleen in hardop zeggen grenzen verleggen.
Het voelt als lamgeslagen, alsof het nu pas en ein-de-lijk begint te dagen.
Zonder vragen zijn ze er in een opkomen, het brengt mij bij stomverbaasd.
In alle haast heb ik er geen grip op, ik zeg stop, zie, verdwaasd, niet echt.
Zo in mijn recht is het nu aan mij, graag achteraan aansluiten in de rij.

Ik ben dankbaar voor het gebaar maar vooral voor het laten zien.
Zien dat ik misschien, harder hardop, met mijn hand op de stop knop
daadwerkelijk mag drukken, dat ik me nog duidelijker uit mag drukken.
Gewoon omdat dit voor ons allemaal belangrijk is, dat dat is wat ik mis.
Duidelijkheid en tijd, opkomen voor, de humor, opeens heb ik ‘t door.
Humor om de hoek, het grappige is, ik hoef er niet naar op zoek.

Ze is er, laat me zien, misschien moet ik daar wat vaker bij stilstaan.
Laten gaan, loslaatlastig laten, verlaten, haten vervangen door humor.
De humor ervan inzien, het is niet misschien, toevallig, dat dit nu gebeurd.
Tegenstribbelen, touwtrekken, truttige twijfels, het laat me zien en zijn.
Op het lachwekkende af, maf, ik kan het niet meer serieus nemen.

En dat doe ik dus ook niet, ik geniet nu eigenlijk van zoveel meer.
Van de ruimte, de rust, van bewust en van de rijkdom, alles, alom.
Herkenbaar daar, vertellen, het laat me mijn grenzen bijstellen.
Lamgeslagen brengt me bij diepere lagen en veel leuker dan.
Het laat me bovendien zien dat ik het nu heus wel zelf kan.

En daarbij, ik kan er nu bij, zet mijn gedachten zo op een rij.
Het is alsof ik er in onbegrip toch grip op krijg, het voelt vrij.
Vrij van veel, veel meer omdat het goed voelt in goed bedoeld.
En ondertussen dring ik voor in de rij, naar onbezorgd en blij…