Moedermoeten…

Broodtrommel, beker, bedenken dat, keer vier, wie zijn er hier, wat moet mee, wat niet.
Hoe lang zal het duren, het glad vergeten, dat je het allemaal even niet meer overziet.
De mailbox die overstroomt met dagen, dingen, doen, ritme, regelmaat, regels,
realiteit, een te kort aan tijd terwijl ik juist zo dol ben op de vakantie-vrij-heid.
Het mag van mij eeuwig duren, het niets, op de fiets naar het zwembad, tijd zat.
Bikiniblij, de zon dichtbij, wie heeft ooit bedacht dat er een eind aan moest komen.
Nieuwe dromen, woorden die stromen, met de stroom mee, mee mogen, bewogen.

Het vakantievieren, ontspannen zijn, het fijn, uitgerust, maakt me bewust, van veel.
Bewust van dat wat ik deel en met wie en waar en waarom, als ik verstom, verdom om.
Er in getrapt, bijna, ik sta stil bij dat wat ik wil en bij niet, het is een voelen totdat je het ziet.
Ik ervaar strijd in een tekort aan tijd, omdat ik het gas niet loslaat, de rem niet kan vinden.
Verbaasd, het is niet er in getrapt, ik ben er zo over heen gestapt, in mijn eigen haast.
Doorgeraasd in een vol vertrouwen op, me echt niet kunnen voorstellen dat, dat.

Iets met haastige spoed, ik hoor het mijn oma hardop zeggen, honderdduizend keer
achter elkaar, het werd een zin zoals zoveel zinnen, vaak gehoord, vooral in verstoord.
En toch hoor ik nu wat ze me wilde zeggen en nog altijd zegt. In stilte kan ik het opnieuw
horen, hoor ik haar en met haar ook de anderen, die ik in een veranderen moet missen.
Het gemis overvalt me, overal, keer op keer, steeds weer, steeds een beetje meer.

Het gemis groeit groter, het is er altijd, al dan niet in strijd. Soms in een glimlach,
een hardop uitgesproken herinnering, een ding, doen, doorgegeven, heel even.
Dan is het niet alleen verdriet, dan is het veel meer, vooral een dankbaar zijn voor.
Ik kan door, het laat me zien dat het helpt om in tijd van verdriet, verdringen, als ik
het verdring, de kring kleiner te maken in geven en beleven, om het te doorleven.
In klein klopt het, krijg ik inspiratie en zie, het zien, het weer overzien, voor zover.

In balans en in beweging, het blijft een ding maar het voelt goed, beter dan.
Het is een weten dat ik op mijn gevoel vertrouwen kan en dat ik dan, verder kan.
Verder kan, houden van, humor, het leuk vooral leuk laten blijven en blijven lachen.
Ik vergroot het vrij zijn in, uit, stel niets meer uit, neem een besluit voortaan spontaan.
En moeilijk, moedeloos en moedermoeten mogen gerust aansluiten in de rij, achteraan.