Vertrouwd ♥
Zeven jaar geleden, zeven jaar getrouwd, …onze trouwdag op Ibiza.
Met onze slippers in het zand, hand in hand, voelen dat het zo mocht zijn.
Dat gevoel overheerst en niet voor het eerst bedenk ik hoe bijzonder het was.
Wij samen, met elkaar, Liefde voelbaar daar, verwoord, vertrouwd, getrouwd.
Jij en ik, samen, gezinsgezellig opgebouwd, ik blijf bij jou tot jij en ik oud, zijn.
De rollatorrace heb ik dan allang gewonnen, een bijzonder begin begonnen.
Een begin begonnen toen we nog echtechtecht jong waren, het begon
met staren, schrijven, een kus, in levende lijve ondervinden, vlinders voelen.
Elkaar vinden in nodig, overbodig, verbonden, tot we echt samen konden zijn.
Achterstevoren, verkeerd om begonnen, toch bleek onze liefde sterker dan.
Het kan niet anders, voorbestemd, in ongeremd, geen houden meer aan.
Als ik in de hoogslaper klim, klim jij erachteraan, je blijft achter me staan.
Wat er ook gebeurd, je blijft in beeld, mooi en moeilijk gedeeld door twee.
Samen, samen beamen, beramen, beseffen dat het is wat het is en wat ik ook
beslis, nooit alleen. Alle ruimte alle tijd, zelfs in strijd, voor altijd bij jou in ’t krijt.
In voor jou vanzelfsprekend is dat het niet, niet voor mij, ik weet dat het voor
jou ook zoeken is naar een weg. Met drie mannetjes cadeau voelt dat heus niet
altijd zo als ze puber proberen, zich verweren, bezeren, in het bezorgd zijn.
Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe dankbaar ik ben, te weten dat het
ook anders kan zijn dan. Gestopt met zoeken, het vinden bij elkaar, bij jou.
Vandaag laat me stilstaan bij al die jaren, in moeilijk is zoveel moois ontstaan.
Er van op aan kunnen, ver-trouwen, vertrouwd, vieren met vier, in het hier en nu.
In verlies, verlaten, verloren, weten dat wij niet voor niets bij elkaar mogen horen.
Weten dat we elkaar verstonden, nog altijd kunnen verstaan, ervoor blijven gaan.
Een vieren met vier, met elkaar eropuit, ik besluit, over en uit dat ik in een soort
van jubelstemming ben, te lang niet ben geweest, dus vandaag is het feest.
Jij en ik, wij, vrij, ik voel, ik voel van alles en jij bent mijn blij!
Waren dit de zeven vette jaren? Doe dan niet als in de bijbel, en die er minstens nog 7 x 7 vette jaren bij!
Vette jaren in voelen, vertrouwen en opbouwen Thomas
maar daaromheen ging het niet helemaal vanzelf. *zucht*
De vette jaren beginnen dus nu ;-))
7 x 7 klinkt goed, daar doen we het voor!
Slippers in de hand, voeten in het zand. Houden dat gevoel van “jij bent mijn blij”.
Proficiat. Ik wens je nog vele jaren van geluk. “Jij ben mijn blij” is inderdaad een fijn motto.
Oh, wat lief geschreven!! Proficiat!!
Mooi,…..échte liefde is zeldzaam, je bent een gelukkig mensje ;)
Zo’n schattige afsluiter: ‘Jij bent mijn blij’. Echt heel lief! En wat een heerlijk gevoel hè, deze liefde te hebben? Ik hoop dat jullie nog heel erg lang innig met elkaar verbonden zijn – pakweg een jaar of 60. Minimaal! xxx