Wildwaterbaan

Met van alles aan de hand, sta ik opeens wankelend langs de kant.
Er in meegesleurd, te veel, te vaak gebeurd en ik beland er middenin.
Alsof je in een wildwaterbaan wil gaan staan, alleen maar mee kan gaan.
Geen onder en geen boven, blijven geloven dat het ergens goed komt.
Nu kom ik langzaamaan weer boven, blijf ik zonder bandjes drijven.

Zonder overdrijven, wil ik, weet ik, kan ik nu weer helemaal blij zijn met.
In alle rust kom ik tot rust en kan ik alles van een afstand overzien, ik kan
het bovendien daar laten waar het hoort, al blijf ik het ook moeilijk vinden.
Een ander alle ruimte geven die je zelf, zo blijkt, ook meer dan nodig hebt.
Vinden, me opwinden, weten, vergeten, beleven, overleven en lastig.

Tot dat er in mijn gezicht een plekje verschijnt dat niet vrijwillig verdwijnt.
Een zeker weten, meteen, dit gaat verder dan, ik kan er niet meer omheen.
Kwaadaardig, ik herken, ben, kwaad zijn en aardig blijven, tegelijkertijd, altijd.
In eerste instantie zwijg ik, urenlang, bang, beduusd, bedacht, de weg kwijt.
Zonder enig gevoel van spijt, je voelt bedoelt, probeert, leert, laat, luistert.

Eigenlijk is het blijven hopen, niet willen dat het zo zou lopen. Als het dan
toch zo loopt kan ik in onverhoopt niet anders dan toegeven en het opgeven.
Opgeheven een andere weg in slaan, eerst een weg ver van mij vandaan om dan
langzaamaan weer dichterbij te kunnen komen in voorzichtig voelen tot waar.
Daar ben ik nu en ik besef dat ik daar wil zijn, zelfs al was dat niet mijn keuze.
Het is goed zo, voor nu, voor altijd, het doet er niet toe, niet is nooit kwijt.

Ontelbaar keer er aan gedacht, verwacht, totdat je er ineens om lacht.
Laten gaan, achter dat wat echt belangrijk is blijven staan, verder kunnen.
Inmiddels ben ik een rij hechtingen rijker, als ik 80 ben, ben ik incompleet.
En toch weet ik dat iets doen, dat toen en dat nu, er ook allemaal toe doen.
Ik plof op de bank met een glimlach om mijn eigen gedachten, ik kon
er op wachten dat er een achteraf zou komen en het kwartje valt.

Zomaar een mooi moment van stilstaan, dag wildwaterbaan.