Vertrouwen
Op allerlei manieren probeer ik alles, eigenlijk alleen omwille van toen.
Als ik heel eerlijk ben, wil ik het niet meer, kan ik het niet meer opbrengen.
Ik kan niet begrijpen, wil het niet weten, kan niet vergeten, achterna gezeten.
Zo voelt het als ik niet meer voldoe aan, sta ik zonder stil te staan, achteraan.
Eigenlijk stond ik daar al die tijd al, ik kon mijn vinger er niet op leggen.
Ik vond het moeilijk om het hardop te zeggen, aan mezelf toe te geven.
Waar was die ander in mij gebleven, waarom laat ik het zo moeilijk zijn.
Kan ik niet doen, doen zoals ik altijd deed, het doen zoals wordt verwacht.
Overal komen de twijfels vandaan, als ik probeer stevig te blijven staan.
Als ik word weggezet als iemand die ik niet ben, ken, niet wil kennen.
En toch ben ik dat ook, ben ik blijven staan zonder er in mee te gaan.
Nee, dat is wat ik voel en steeds weer bedoel als ik het niet meer zo kan.
Zelfs niet om wille van toen, ik besef dat ik het nu anders wil doen, zo voel.
Ik wil er zijn, luisteren naar, met gevaar voor eigen leven, niet opgeven.
Omdat ik mijn kind in zijn beleven een stem wil geven, hardop. Stop.
Geraakt in onnodig moeilijk gemaakt, bij voorbaat allemaal verloren.
In gehard, volledig verward, in bang op stang gejaagd, de tijd vertraagd.
Het geruis weggejaagd, vervaagd, alle emoties in het vertellen vertaald.
Ze waren er niet zomaar, ik voelde het toen ook, in allang achterhaald.
De mouwen opgestroopt, er op gehoopt, we mogen weer vertrouwen.
Het opbouwen, steen voor steen, met alles, iedereen, om ons heen.
We hebben de sleutel allemaal in handen als het ergens over gaat.
Als we vroeg of laat loslaten en in de gaten hebben waarom.
Vertrouwen, vertrouwd, vertrouw als je echt van iemand houdt ♥
En zo is de cirkel weer rond lieve San.
Jouw kind heeft een oud zeer bij je aangeraakt,
je opnieuw laten voelen en beleven.
En ik hoop dat door deze confrontatie de huidige situatie serieus wordt bekeken en met recht wordt beoordeeld. Er heeft nu genoeg gevloeid; tranen, angst, onzekerheid, kwetsbaarheid,
maar bovenal niet gehoord en gezien worden.
Daar ben jij vandaag voor gaan staan lieverd!
Blijkbaar was de confrontatie en het terugkeren naar de pijn en onzekerheid nodig om vandaag de stem van jouw kind te laten horen en zijn gevoel te kunnen vertalen. En jij, jij kunt dat als geen ander! Hopelijk heeft de rechter goed geluisterd en ECHT gehoord wat jij hebt verteld. Want dan San, komt het goed. In het volste VERTROUWEN.
Dikke kus en knuffel blaast!!
Miriam -xxx-
Lieve Mir, zo fijn je beschrijven en onder woorden
brengen het is zo mooi hoe je het voor mij vertaald.
Dat is hoe ik het voel en vertrouwen is daarin zonder
enige twijfel het sleutelwoord, de sleutel welke we
allemaal in handen hebben. Zelf kunnen gebruiken.
Dankjewel…voor je handvatten in deze en er altijd zijn.
Hoop je gauw weer te zien en spreken, nog 4 maanden
wachten en dan komt ook dat in veel vaker weer goed ;))
Tot gauw, dikke zoen voor jou! X
Goh Sandra wat prachtig heb jij gevoelens neergezet en wat een mooie reactie van Miriam. Het raakt me <3
❤
Mooi lieve San, zo puur en zo uit je hart. Je mag zo trots zijn op jezelf X
Dankjewel lieve Simoon, voor alles, altijd!
Mede dankzij jou kan ik hier ook trots op zijn,
begrijpen waarom en vooral waarom niet ♥
Ik voel het verdriet, wat het ook is…. heel veel sterkte, sterke vrouw 😉😘
Dankjewel lieve Nance.. ♥
Lieve San, een tijdje niet gelezen, gewoon door tijdgebrek. Tijd maken/prioriteiten…. dat wordt mijn ding in 2017! Ben begonnen, heb gelezen. Mooi geschreven maar een verdrietig gevoel. Maarals je iets zo kunt beschrijven komt het ook echt goed! Vol vertrouwen, liefs Peet😘
Dankjewel voor je vertrouwen lieve Peetje,
fijn ook dat we nog altijd in contact zijn. Liefs!
Ook ik probeer al heel lang te doorgronden hoe diep het angstgevoel zit in de stukjes die je schrijft. Anderzijds blijkt uit de reacties die je bij anderen achterlaat dat er ook een zeer positieve San schuilt onderin.
Ik hoop voor jou dat die positieve uiteindelijk zegeviert!
Lieve Thomas, dankjewel…voor je blijven lezen.
De angst die je noemt zat, zo blijkt, dieper dan ik
dacht. Ik kan me voorstellen dat je probeert het te
doorgronden toch wil ik met mijn krabbels niet
alleen mijn verhaal delen maar vooral lezen
en begrijpen waarom ik me dan zo voel.
Onze jongste zoon van 10 wil niet meer naar
zijn vader en dat heeft steeds grotere gevolgen.
Vandaag zaten we in de rechtbank en kon ik niet
anders doen dan het daar voor hem vertalen.
En dat was heftig, raakt ook bij mij veel aan.
Toch is er een sleutelwoord; vertrouwen..
Hou vooral moed!
Afgesproken, daar mag je me aan houden ;-))
Het helpt enorm als iemand meeleest en ziet.
Dankjewel daarvoor en een fijne dag!
Graag gedaan!
Lieve San,
Veel verdriet voelbaar. Maar ook veel kracht.
Dank voor het delen.
Dankjewel lieve Thera ♥
Afschuwelijke situatie San. Ik hoop, voor alle betrokkenen, dat dit naar volle tevredenheid wordt opgelost. Dit is niet leuk. Xx
Dat is het ook Lilian, het is moeilijk om te
luisteren, te zien en volledig te vertrouwen.
We mogen daarin allemaal onze eigen weg
bewandelen om uiteindelijk te ontdekken dat
onze kinderen zoveel te vertellen hebben ♥
Vertrouwen, het is een lastige materie waar ik eigenlijk diep van binnen ook last van heb, dat ik mensen toe laat, echt wel, maar tegelijk na enige uren kan denken, kan ik jou wel vertrouwen, en merk ik dat ik toch weer af ga stoten. Heel herkenbaar dus.
X
En dat terwijl het juist zo fijn is, om te kunnen
vertrouwen op, dat niets voor niets zo gaat.
Dat je vroeg of laat (in mijn geval vaak het
laatste ;) echt ziet waar het over gaat. X
Ben ik helemaal met je eens, en wat nog meer frappant is? Dat in de afgelopen week juist vertrouwen een thema is geworden in mijn week, het vertrouwen dat ik krijg van vriend J. En andersom natuurlijk dito… het is tegelijk het mooiste wat er is, ook al is het soms lastig op andere vlakken <3
Wat heb je dit weer mooi verwoord. Verdrietig dat dit gebeurt, voor mij herkenbaar in de vorige relatie. Het is soms voor die kleine mensjes not easy..
Sterkte en hopelijk wordt het voor iedereen dragelijk en komt er een fijne oplossing.
Kus blaast Jootje
Dankjewel lieve Jootje, dat is het inderdaad.
Vooral als je bedenkt dat het echt niet zo hoeft.
Uiteindelijk brengt het ons vast weer ergens,
net als bij jou, ben echt zo blij voor je!
Dikke zoen! X
Hevig stukje. Ik leerde ook heel veel uit de commentaar.
Ja hè? Ik ook. het blijft bijzonder dat in meelezen
zoveel moois kan ontstaan en ik ben iedere keer
weer dankbaar voor de handvatten die ik krijg.
Het helpt me, te weten dat ik niet alleen ben.
Lieve Sandra, hoe moeilijk het dan ook is geweest,
jij hebt het voor je zoon opgenomen. Je hebt niet de
makkelijkste weg gekozen jij was er voor je zoon, respect.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.
Liefs je tante Gonny
Dankjewel lieve Tante, zo fijn uw meelezen ♥
En toch ook het vertrouwen in jezelf niet kwijtraken. Maar ik begrijp wel dat als er kinderen met verdriet en angst in het spel zijn je soms niet eens aan jezelf toekomt.
Toevallig vandaag de hele middag zitten lezen in de nieuwe Happinez die geheel in het teken van vertrouwen staat! Toeval?? ☺️
Pfffffffffffffff…………heftig hoor San! Sterkte ermee en hopelijk kan het voor iedereen naar tevredenheid opgelost worden! Ik spreek je binnenkort weer! Kus