Poppenkast

Al hangend in mijn hangmat voel ik de verandering, zoals het ging
gaat het niet meer. Als je iets wil veranderen moet je ermee stoppen.
Soms rigoureus, als je geen keus hebt en er te lang in meegegaan bent.
Als je jezelf niet meer herkend in opgejaagd en overvraagd, doorgezaagd.
Bewust en alle rust geven me de ruimte om te zien, het is zoals het lijkt.
Misschien had ik eerder, veel eerder en toch kon ik dat niet, zo blijkt.
In voorspelbaar daar vallen soms opeens alle puzzelstukjes in elkaar.

Inmiddels worden er stappen gezet, wordt er opgelet en kan hij nu gaan.
Achter hem blijven staan, steun, leun, laten, in de gaten dat het nu wel kan.
Goed bericht, eind in zicht, luisteren en de tijd die, zo blijkt, goed werk verricht.
Overzicht, opstaan en verder gaan, een wens die steeds achter in de kast beland.
Met steeds weer hetzelfde aan de hand, kon ik het niet overzien en er niet zijn.
Dat doorbreken doet me inzien dat je altijd een keuze hebt, wel kunt kiezen.
In de smiezen, een keus waarbij ik mezelf, weliswaar met hulp, op één zet.

En dat voelt goed, meer dan dat, los van de leegte, de last, de poppenkast.
Ik verander van positie en zie, luister, neem op tijd, alle tijd, lekkage gedicht.
Antwoord op mijn vragen in alle dagen stil, weten wat ik wil, nu ook waarom.
Stom genoeg ben ik niet verbaasd, ik ben er in alle haast zo voorbij geraasd.
Ergens wist ik allang, was ik vooral bang, liet ik me op stang jagen, nu niet.

Het afgelopen jaar liet me signalen vertalen, mijn energie terughalen.
In kwaad en aardig, onrechtvaardig, eigenaardig, te veel, vaak, te lang.
Knopen doorgehakt, doorgepakt, klaar, baldadig, blij, blij met mijn besluit.
Als klap op de vuurpijl hangen we de vlag uit, als onze oudste is geslaagd.
Op eigen kracht maakt hij verwacht waar, mag hij een andere kant op.

Een andere richting, ik zing zachtjes mee met ons meisje die dapper
haar eerste avond4daagse loopt, hoopt, omringt door haar vriendinnen.
Hand in hand met haar vader als ik langs de kant sta met onze middelste.
Volgehangen met slingers en snoep, genieten van ’t moment, verwend.
Zoveel liefde, lieverds, leven, los-vast-los, tevreden, altijd een reden.

Dankbaar voor vier, dankbaar in het hier en nu, dat doet er toe ♥