Veer-tien
Tegenstribbelend, te snel, alleen op jouw moment, toen wel.
Je liet ons wachten tot jij zover was, slapeloze nachten, dichtbij.
Alleen maar dichtbij, een verandering in mij, anders moeder zijn.
Zo klein als je was, wist je, wilde je, alles alleen op jouw moment.
Ongekend, geen kans voorbij, jij op jouw weg, wat ik ook zeg.
In de lengte lang groeit hij ons allemaal, één voor één, voorbij.
Met zoveel mannen op rij dichtbij, ontstaat er voor hem een wij.
Er tussen gaan staan, meedoen, zich laten zien, horen, dat vooral.
Zijn stem die overslaat, de verandering zichtbaar daar, Ja maar.
Veer-tien, gezien, tellen tot tien, man worden, een jongen zijn.
Zijn opmerkingsvermogen groeit gestaag en hij blijft bij zijn vandaag.
Niets te snel vooruit, hooguit in het groter groeien, niet mee bemoeien.
Leven in het nu, nooit, enigszins verstrooid, als het allemaal te snel gaat.
Urenlang verdwijnen in tijd alleen, niemand om hem heen, niet nodig.
Om vervolgens zijn mannetje weer te staan, te gaan, naar waar hij wil.
Ondertussen ben ik de bemoeimoeder die zeurt, zorgt dat ‘t gebeurd.
Ga ik waar nodig met Playstationcontrollers in mijn tas, naar mijn werk.
Sterk bedacht, dacht ik zelf maar nee! Daar was hij allang op voorbereid.
Een kwestie van tijd, ontdekken dat, vandaar, geen probleem met kwijt.
Met de controller bij zijn vader vandaan, meegenomen, in je dromen.
Zelfstandig, handig, herrie in de hut, getut, tijd, strijd, voor even kwijt.
Dan vinden we elkaar weer in de bijzondere gesprekken en tijd rekken.
Ik reken het goed als je geniaal bent en bedenk wat je ermee wilt zeggen.
Een grenzengevecht, luisteren, recht, hardop gezegd, stom, dat, daarom.
Als ik zeg stop, mag ik vertrouwen op, balanceren op een lijn van zijn.
Veertien en iedereen kan het zien, jarig zijn, jij bent klaar met klein ♥
Maar klein of groot, ze blijven je kind. Voor altijd.
Inderdaad Neeltje, het wordt steeds leuker!
Prachtig, ik heb ook een veertienjarige maar dan een meisje.
Wat leuk om te horen, herkenbaar dus ;-))
Grenzen verleggen hoe ver kan men en mag men gaan. Ooo zo moeilijk en soms voor hen onbegrijpbaar maar wel voor iedereen zware lessen.
Aum Shanthi
En tegelijkertijd brengen ze ons op de mooiste plekken!
Fijne dag… X
Wow. Zo herkenbaar… In juni wordt hij veertien. Dit raakt me enorm. Prachtig geschreven!
Dankjewel Marga, alvast van harte voor jou!
Fijne dag…
Ik werk met pubers, maar het lastigste vond ik destijds toch mijn ene puber thuis. Maar alles kwam goed hoor… ze tastte wel heel erg de grenzen af. Wie goed pubert wordt goed volwassen!
Fijn om te horen dat het goed kwam ;-))
Ik ben er ook van overtuigd dat niets voor niets…
Fijne dag voor jou!
Veertien is mooi, onbereikbaar, afstandelijk en onmetelijk intiem tegelijkertijd ❤️
Mooi verwoord Odette, dat alles inderdaad…
14. Is hij al groter dan jou?
Ja hij is mij inmiddels voorbij en blij dat ie is! ;-))
Ik herken mezelf een beetje toen ik veertien was.
Aha! Dan kom ik bij jou voor tips & trics Paul! ;-))
Laat het weten op voorhand, dan bestel ik een taart bij de bakker!
Nou in dat geval ;-))
Zoiets, ooit, nu is het zelf moeder ondertussen en ja, ooit zal kleinzoon die leeftijd bereiken ;-) Van harte gefeliciteerd en heel veel sterkte? ;-)
X
En dan kun jij heerlijk achterover leunen ;-))
Mijn vader geniet ook van alles wat ik mee maak,
hij denkt met regelmaat, net goed! Haha!
Grinnik. Die Playstationcontroller! Geweldig. Proficiat!
Dankjewel Nicky, zo geweldig is het nou ook weer niet! Haha!
Mooie ode voor je jarige veertienjarige!
Dankjewel…
Veertien…mooi geschreven. Lief <3