Zwaartekracht

Chaos in de opslagplaats van mijn gedachten, wachten.
Niet weten, de tijd vergeten, alleen maar bij jou willen zijn.
De pijn, ziek zijn, een opeenstapeling van allemaal liever niet.
Niemand die ziet, te hoog, te laag, de verkeerde kleur, terug.
Longontsteking, het ziekenhuis weer in, serieuze tegenzin.

Je hebt geen keus en je kan het alleen maar ondergaan.
Naast je staan, zien hoe zwaar, hoe naar en niet te vertalen.
Balen, boos, moe, machteloos en tegelijkertijd zie ik kracht.
Jouw kracht om hier mee om te gaan en alles te doorstaan.
Stilstaan, jij kunt dit aan, al denk je steeds weer van niet.

Ondertussen blijf je daar alleen, rijden wij heen en weer.
Het schakelen tussen twee werelden en waar wil ik nu zijn.
Waar ben ik nodig, wat doe ik eerst en wat kan ik dan laten.
Langzaamaan in de gaten hoe het voor mij werkt en versterkt.
Sterkte, ik kan het woord niet meer horen maar wat zeg je dan?
Het meeleven, meelezen, zorgen ervoor dat wij, dat ik dit kan.
Dat ik blijf staan, dat, niet alleen, Lief voelbaar om ons heen.
Op het juiste moment, ongekend, vast houden aan, humor.
Toevalligheden van het leven, heel even, wat ik ook zeg.

Kinderen die vragen naar een, voor ons, onbekende weg.
Antwoorden die als vanzelf komen, ook al zijn ze er niet echt.
Oprecht, ze voelen voorzichtig, veelal vooruit en willen weten.
Ze willen dat jij weet, niet vergeet, gezin, gezien en misschien.
Wind tegen, meebewegen, bewogen, bewondering voor ♡