Spring naar inhoud

Oneindig

5 november 2019

Hier en nu, herinneringen.
Dingen die me doen denken.
Aan jou en aan een andere tijd.
Een tijd waarin alles anders.
Waarin het nog zo kon zijn.

Veranderingen, dingen, dagen.
Zoveel vragen die in me opkomen.
Dromen waarin ik je weer kan zien.
Zomaar daar op de dagen die doen.
Terug naar toen, heel even, vlug.

Ik zie je terug in de de vrouw
die uit het niets, voor me fietst.
In iemand die me tegemoet komt
lopen, laat hopen dat jij het bent.
Dat iets, heel even, jou herkent.

Het went en toch zou ik willen.
Kunnen gillen dat het oneerlijk is.
Gemis, niet voor rede vatbaar, nooit.
In gedachten loop ik bij je binnen.
Taart, een glas rode wijn, samen.

Nooit dat ik je niet meer mis ♥

 

16 reacties leave one →
  1. Anouk68 permalink
    5 november 2019 07:47

    Sterkte 🍀

  2. 5 november 2019 08:18

    Zo mooi geschreven. Missen mag. Missen is op zich ook goed.

  3. 5 november 2019 08:31

    Mooi geschreven. Sterkte met dit gemis.

  4. 5 november 2019 10:04

    Ontroerend mooi dit, San.
    Kippenvel!

  5. 5 november 2019 10:19

    Uitdijende leegte

    tenzij ik me schromelijk vergis
    is er tot ons laatste levensjaar
    geen leegte vergelijkbaar
    dan die van een blijvend gemis

    Pijnlijk mooi geschreven, Sandra!
    Lenjef

  6. 5 november 2019 10:26

    Zo emotioneel mooi geschreven.

    Aum Shanthi

  7. 5 november 2019 10:35

    Eindig is het verdriet, oneindig het gemis.

  8. 5 november 2019 13:12

    Knuf….🍀

  9. 5 november 2019 17:17

    Kippenvel ❤️

  10. 8 november 2019 10:39

    Wat mooi. En verdrietig. Maar missen is houden van, denk ik altijd maar.

Trackbacks

  1. Voor-goed | KoningsKrabbels | Sandra de Koning - van de Pol

Geef een reactie op Neeltje Reactie annuleren