Negentien

Jou zien, zijn, zo, zomaar.
Ruim twee weken te vroeg.
Nadat ik je dicht bij me droeg.
Mocht dragen, zonder vragen.
Moeder worden, moeder zijn.
Jij zo klein, zo lief, van ons.

Vol bewondering, ontzag.
Deze dag, al 19 jaar geleden.
Ieder uur en alle herinneringen.
Zonder echt te beseffen, zo snel.
Jouw komst midden in de nacht.
Onverwacht, overvallen door.
Geboren om zeven over vijf.
Het begin van ons gezin.

Ondertussen groter dan.
Groter en breder en gespierd.
Sportschool, zijn meisje versierd.
Rijbewijs, ik heb een eigen chauffeur.
Samen door een deur, als dat nodig is.
Dat je ons weet te vinden en altijd.
Ook als je het ergens kwijt bent.
Weer terug vind, in weten dat.

Zonder een vieren, vier je toch.
Aan de keukentafel, in het klein.
Jarig zijn, met taart en Hertog Jan.
Ik vind alle flesjes,  netjes op rij.
Dichtbij, ontbijt op bed keer 2.

Het idee, je bent negentien jaar.
Waar bleef dan de tijd, al die tijd.
Voorbijgevlogen, waar we bij staan.
Doen, gedaan,  jij bracht ons samen.
Beamen, bijzondere gesprekken.
De tijd rekken, omdat dat kan ♥