Puzzelstukjes

Herinneringen, dingen en dagen.
Ik blijf me afvragen hoe het zou zijn.
Als jij nog gewoon, dichtbij, hier, bij ons.
Je kunnen zien en samen zijn, dat je er bent.
Tegelijkertijd ben je, blijf je, door alles, iedereen.
In de dingen die wij nu nog doen, die jij deed.
Baldadig, blij, zoals jij, bijzonder, dichtbij.
Even, in de toevalligheden van ’t leven.
Puzzelstukjes waarvan er één mist.

Gemis, dierbaar en dankbaar.
Met elkaar, kunnen zien wat er is.
Zo tikt mijn moeder de..75 jaar aan.
Er naar toe kunnen gaan, even samen.
Beamen dat en vooral humor behouden.
Taart en een nieuw levensjaar, zomaar.
Ondertussen kunnen we schaatsen.
Gezelschap van zon, blauwe lucht.
Zucht, dat het bijna voorjaar is..♥