Weersomslag

Soms danst een titel al dagen door mijn hoofd.
Als in beloofd, al heb ik geen idee, ga ik er in mee.
Soms probeer ik het te sturen, tegen beter weten in.
Zinnen verzetten, op verhaal gekomen, in dromen.
Ik laat de woorden komen, kies, kijk en bezwijk.

Dagelijkse dingen, wandelingen en een weten.
Veranderingen, zonder dat je er invloed op hebt.
Opeens overkomt het je, zonder te weten waarom.
Stomverbaasd, dat het leven dit voor je bedenkt.
Ik voel me wegzakken in mijn eigen schoenen.

Eigenlijk wil ik alleen maar rust, even niets.
Om te ontdekken waar ik sta, waar ik ga en hoe.
Moe van maatregelen, meer dan dat, de verwarring.
En mijn baanbestaan, steeds weer er achter aan.
Het zorgt voor onrust en bewust zijn van veel.

De dingen die ik deel op de dagen die doen.
Het hardop uitspreken en dat iets er mag zijn.
Opeens blijkt het dan weer klein, goed te komen.
In een ont-moeten, vertrouwen, dankbaar zijn.
Een gevoel volgen, je eigen pad bewandelen.

Het ontdekken, over hekjes, het weiland in.
Al dan niet bevroren, door de modder, regen.
Meebewegen met dat wat is, dat het er zal zijn.
Weten dat achter de wolken, de zon altijd wacht.
Er aan gedacht, in goed gezelschap, even alleen.
Beseffen dat het er is en dat ik er op vertrouw.
Antwoorden die ik altijd in de stilte vind ♥