Opmerkdingen…
Dagen, vragen, vooruit kijken.
Zien, misschien, het is goed zo.
Dat alsmaar vreemder dat ook is.
Met verbazing kijk ik om me heen.
Naar iedereen die er in mee gaat.
De haat, het omgaan met elkaar.
Boos en beledigend, waarom?
We maken allemaal keuzes.
Altijd al, doen, kiezen, een kans.
De dans ontspringen, je omringen.
Liefdevol laten, leven, iets geven.
Doen wat goed voelt voor jou.
Weloverwogen, altijd een reden.
Zonder uitleggen, ’t hardop zeggen.
Het lijkt opeens niet meer te kunnen.
We luisteren niet meer naar elkaar.
Met gevaar voor voelen, zomaar.
Voelen wat je voelt, zo is het.
Zonder de ander te overtuigen.
Te buigen en het te beredeneren.
Zonder je te verweren, ervan leren.
Alleen jij weet wat klopt voor jou.
Niet even gauw, tot waar nodig.
En overbodig mag overboord.
Gehoord, gezien misschien.
Alle tijd geeft mij te denken.
Niet geheel vrijwillig laat ik los.
Op m’n wenken bediend, bedolven.
Mee op de golven van al gedaan.
Stilstaan, waar ga ik naartoe.
Houden van als hou-vast ♥
De wereld is veranderd door Corona. Meer egoïsme, minder rekening houden met elkaar. Heb ik toch de indruk. Een spijtige evolutie…
De wereld gaat naar de verdommenis, denk ik dan.
Maar, vervolgens trek ik met de fiets naar mijn plekje om de zonsopgang te fotograferen, en dan denk ik: ja, alles is goed.
Gelukkig is er naast haat en oorlog en spanningen ook nog heel veel liefde in de wereld, als we rondom ons kijken. Er is ook veel goedheid, maar kwaadheid lijkt te overheersen omdat ze uitgebreid wordt geëtaleerd in de media.
De wereld is in de war.
Mooi geschreven. Het is jammer hoe veel mensen tegenwoordig met elkaar omgaan. :(
En tijdens de eerste lockdown waren we allemaal zo aardig voor elkaar. Jammer dat dat maar even duurde.