Woordenwisseling

Alsmaar nog vreemder, tot hier.
Waar deuren op een kier en dicht.
Zoveel waanzin in het vooruitzicht.
Wat geven we onze kinderen mee.
Het idee, dat zij en dat wij, Nee.

Er niet in mee omdat het zo voelt.
Ook al is het allemaal goed bedoelt.
Zo omgaan met elkaar, dit voorleven.
Ik wil ze iets anders meegeven dan dit.
Op zoek naar antwoorden en waarom.
Zoek ik in de stilte, weg van alle ruis.
Blijf ik thuis als dat er voor nodig is.

Het gemis blijft uit, dingen niet doen
Zo anders dan toen, blijkt het ook niet.
Omdat je het ook nu weer duidelijk ziet.
Ziet wat er dan weer voor terug komt.
Beseft dat dit alles verstomt in taboe.

Moedeloos, boos, bang, langdradig.
In al mijn ervaren de afgelopen jaren
mocht ik daar allemaal naar toe en hoe.
Ik mocht bedaren, uitspreken hardop.
Er op terug komen, op mijn besluit.

Uiteindelijk kwamen we hier uit.
Hoe langer iets duurt, steeds weer.
Keer je door er anders naar te kijken.
Door te kiezen wat voor jou goed voelt.
Woorden in te wisselen, niet blijven.
In bang, als je dat niet hoeft te zijn.
Onze wereld klein, groot genoeg ♥