Dichtgeregeld
Onze wereld die alsmaar nog vreemder.
Ein-de-lijk, is daar dan een positieve test.
Aansluiten bij de rest, hij mag naar binnen.
Een blij beginnen, niet meer buitengesloten.
Het is niets spannender dan een snottebel.
Maar het telt wel en hij is blij, vrij, vooruit.
Een bijzonder besluit, bijzonder bedacht.
Zonder klachten thuis, schooldeur dicht.
Het ene bericht opgevolgd door het ander.
Veranderdingen die ons allemaal omringen.
Ruimte geven in beleven, beloven, geloven.
Geluiden die we allemaal anders duiden.
Het is een bijzonder ontdekken van veel.
Deelgenoot zijn van alles wat er nu gebeurd.
Beseffen dat ik in vertragen, alles mag vragen.
Mag doen, delen, zodat iets in mij kan helen.
En verhalen mag vertalen naar dat van ons.
Doen wat ik niet laten kan, dankbaar zijn.
Ik liep niet voor niets op dat hobbelige pad.
Alle tijd gehad, gekregen, aan elkaar geregen.
Meebewegen, iets waar ik mee verder kan.
Dwars tussen alle regels die er zijn door ♥
❤🙏
Aum Shanthi
♥️
Het is een ingewikkelde toestand allemaal. Beterschap met de snottebel. Ik duim dat het daarbij blijft.
Ja dat is het ook, blijft bijzonder allemaal. Maar met extra tijd en onbeperkt gamen is ook niets mis, zo blijkt ;)
Ja en tegelijkertijd ook niet als je je gevoel durft te volgen en uit de angst stapt. Met kinderen blijf je ook vanzelf in de logica ;)
Wat een mooi gedicht. Vooral dat ‘meebewegen’ trof me. Dat is de kunst van het leven denk ik.
Dankjewel Nicole, dat denk ik ook ♥
Leuk je hier te zien!
Hopelijk is hij inmiddels weer helemaal opgeknapt!
Jahoor het werd niet veel spannender dan die snottebel. En wij bleven fijn vrij van klachten, niets meer aan doen dus ;))