Vrouwenlijn
In trots zijn op, kijk ik om me heen.
Bijzondere vrouwen die er waren, zijn.
Onze vrouwenlijn, zo compleet in beeld.
Als vanzelfsprekend in er op gerekend.
Ze waren jarenlang allemaal dichtbij.
Vrouwen op rij, nu tot kleinst aan toe.
Mijn moeder, vandaag, haar verjaardag.
Nu we samen, beamen, na jarenlang niet.
Dat je elkaar weer ziet, kan zijn, zomaar.
Dankbaar voor ’t ervaren, blij zijn met.
Opgelet, allebei aan zet en het zien.
Misschien is dat waar alles nu over gaat.
Het voorleven, geven, dansen door drama.
Voor al de generaties die na ons komen.
Dromen, deuren die open, hopen op ♥
Hopen en liefde voelen.
Aum Shanthi
Dat, altijd ♥
🙏
Aum Shanthi
Vrouwen, van generatie op generatie. Genieten van elkaar, zoveel door te geven.
Gefeliciteerd met je moeder!
Mooi gedicht!
Dankjewel, met enige vertraging ;)
Ja het doorgeven, de verschillen en
dat met elkaar kunnen delen, zo fijn ♥
Ik vind het altijd heel bijzonder, generaties. Ik kan soms ook echt zo heel bewust kijken als mijn moeder, mijn dochter en ik samen zijn. En mijn blessings tellen.
Ja dat heb ik precies zo, zeker omdat er ook een
tijd was waarin dat niet zo voelde, nu wel. Extra
bijzonder dus, iets om dankbaar voor te zijn ♥
Om één of andere reden behoor ik niet tot een vrouwenlijn. Heel vervelend…
Haha! Zou zo maar kunnen dat jij dat helemaal
niet moet willen Paul, wie weet in een volgend leven ;)