Vliegensvlug
We gaan van vieren, verjaardag en Gala,
naar A4D, kamp, kampioen en weer terug.
Keer drie achter de rug, de tijd vliegensvlug.
Dagelijkse dingen, doen, door, er aan voorbij.
Tijd om weer even op mijn rem te trappen.
Stappen te zetten en opletten, dit dus niet.
Terug naar de momenten waarop je ziet.
Studiedagen, vragen, de antwoorden in mij.
Blij vervolg ik mijn weg, waarbij ik hardop zeg.
Grenzen niet zomaar verleg, laat gaan, stil staan.
Iedere keer opnieuw kunnen kiezen, in de smiezen.
Zelfs als stomme dingen toch, alsnog, gebeuren.
Als we geen idee hebben waar alles mis gaat.
Het lijkt alsof opeens niemand je verstaat.
Dan is er altijd nog de tijd, de mogelijkheid.
Om in dankbaar, met elkaar, te blijven ervaren.
Te spelen en te delen, een duik in het diepe, doen.
Zoen, zoek naar balans, dans, ergens, een kans.
Ga, blijven, schrijven, dicht er bij, iets in mij.
Woorden, een weten, niet vergeten, dromen.
Die uiteindelijk uitkomen, voor leuk, voor later.
In jubelstemming zijn, zomaar, gaan, met elkaar.
Ervaren, vooruit, vertrouwen, besluit, eroveruit.
Mijn boek lees ik uit, in gezelschap van Zon ♥
Je hebt heel wat te vieren gehad de laatste weken. Tijd om je ‘normale’ ritme terug te vinden. Zomogelijk met een boek in de zon (hier in Brugge geen zon te zien!).
Jubelstemming en de zon Wat wil een mens nog meer?
De tijd gaat inderdaad vliegensvlug. Het lijkt wel alsof corona nooit heeft bestaan soms.