Geluksgewijs

Zo ligt ze nog klein, fijn in onze armen.
Opeens is ze dertíen, heeft iemand de tijd.
Gezien? Misschien, de snelheid aangepast?
In de lengte lang komt ze al heel dichtbij.
Een bos blonde krullen, grote glimlach.

En Iedere dag, verwonder ik me meer.
Jouw keer op keer zien, zoals je het doet.
Goed genoeg, tevreden en altijd een reden.
Om iets, iemand en bedenken hoe je kan.
Zo blij, dichtbij en altijd, overal voor in.

Zin in jouw middelbarebegin, alleen.
Je fiets er heen en komt dolblij terug.
Veel te zware tas op je rug, ervoor gaan.
Er voor gaan staan en weten wat je wil.
Maar ook gillend als een echt meisje.

Aldus je broers, die stoer niet zien.
Zelfs op voetbal gaan helpt niet echt.
Daarin zijn meisjes gewoon slecht, dat.
Tijd zat om ze te overtuigen, juichen.
Vol verbazing schiet je hem er zo in.

Ons begin begonnen, al dertíen jaar.
Dankbaar dat jij, bij ons, bij mij kwam.
Met drie broers, tel jij in stoer voor drie.
Genieten van ontbijt met taart, op bed.
De toon is gezet voor volop jarig zijn.