Levensvragen

Soms lijkt iets oneindig lang te duren.
Terugdenkend aan de tijd, die we kwijt.
Gevolgen die nog altijd, onzichtbaar, daar.
Ja-maar en een angst voor terugkomen.
Dagdromen, doemdenken, dankbaar.

Het is alles bij elkaar, nooit alleen maar.
Als het ons overkomt, de wereld verstomt.
Zonder dat wij ergens, ook iets te vertellen.
Herstellen, ziek zijn, pijn en levensvragen.
Dagen die doen, nu belangrijker dan ooit.

Verstrooit, ontdooit en weer vertrekken.
Tijd rekken in alle bijzondere gesprekken.
Antwoord op de vragen, waarnaartoe en hoe.
Wie, wat, waar, waarom, alles voorbij stom.
Omdat dat er allang niet meer toe doet.

Ont-moeten, de mogelijkheden uit niets.
Iets achter je laten, vrij laten, anders doen.
Het opkrabbelen is zwaar, niets gaat zomaar.
Onzichtbaar, als het allemaal achter de rug.
Alleen, er doorheen, steeds weer terug.

Doorgaan omdat dat wordt verwacht.
Nu drie jaar later, op ongekende kracht.
Eindeloos bedacht, bouwen, vertrouwen.
Zichtbaar, weg van het ja-maar, dankbaar.
Dans, een kans, keren, leren, met elkaar.
Ervaren, verder, vooruit, flierenfluiten.
Blijven beamen, antwoord op samen ♥