Spring naar inhoud

Liefde…♥

24 juli 2014

Lamgeslagen komen we weer tot leven met de blijvende beelden in beeld.
De emoties zitten hoog, ongrijpbaar daar houdt vooral kwetsbaar ons bij elkaar.
We proberen in gesprek te blijven en met elkaar, dat wat moeilijk is te beschrijven.
Maar ook te relativeren en we proberen, hoe lastig ook, om vooral dankbaar te zijn.

Tegelijkertijd zien we om ons heen groot verdriet, zoveel groter, zo groot en overal.
Het verdriet is voelbaar, laat ons stilstaan bij allen die in zoveel opzichten zijn geraakt.
Geraakt en zoveel meer, keer op keer, vragen we ons af, was het laf? Wat dat het? Waarom?
En zo komt Haat dichterbij, ook bij mij, in berichten, in onverwacht, in niet nagedacht.
Het maakt me bang, want weten we niet allang dat je met Haat niets kunt oplossen?

Nationale rouw laat zien hoe betrokken we kunnen zijn, als we Liefde voor laten gaan.
Het is zo mooi om te zien hoe iedereen er voor elkaar wil zijn, dat we delen in alle pijn.
Ik kijk om me heen en zie hoeveel indruk het maakt en ook dat het onze kinderen raakt.
En ik hoop, ik hoop echt dat we ze dit, de betrokkenheid, die liefde mee kunnen geven.

Ondertussen neemt het leven ons weer mee naar mijn nieuwe baan, niets stilstaan.
Met volle vaart vooruit, ontdek ik, doe ik en mag ik op die dagen met mezelf op pad.
Lunchen zonder pindakaas, lijkt dwaas maar ik heb in tijden niet zoveel energie gehad.
Zelfs al combineert het nu niet bepaald fijn, met paps in het gips en vakantievrij zijn.
Ik probeer de niet arrogant variant, in denken dat het zonder mij niet goed komt.

We hebben dit geen van allen zo bedacht, zo onverwacht, toch komt het goed.
En heel eerlijk, ik ben blij zo zonder inlevergedoe & drama voor vertrek naar Zon.
Samen met mijn Lief, met elkaar, daar waar nodig, doen we, wat we met liefde doen.
Als ik hier de deur uit loop, pakt hij het op, non-stop, de zorg voor vier met plezier.
Vol vermaak met elkaar en raar maar waar, ik word maar een klein beetje gemist.

Gisteren ging onze trouwdag in stilte en in een stil zijn voorbij, zonder het te vieren.
Niet vergeten, gewoon zonder hapje-uit-eten, met elkaar en een gezinsgezellig weten.
Honderdduizend trouwdagen in het vooruitzicht, zet alles weer in een heel ander licht.
Samen eropuit staat bovenaan, van Liefde, onze Liefde daar kunnen we van op aan.

Altijd ♥

26 reacties leave one →
  1. LIA KOSTER permalink
    24 juli 2014 21:46

    MOOI GESCHREVEN SAN

  2. Klaartje permalink
    24 juli 2014 23:04

    …zucht….moooooi….

  3. 24 juli 2014 23:41

    In liefde schuilen bij elkaar…het voelen van de verbondenheid…toch een positief gevolg van die verschrikkelijke ramp.

  4. Lieve3 permalink
    24 juli 2014 23:44

    Mooi geschreven Sandra…….

  5. 25 juli 2014 10:59

    Mooi geschreven en gefeliciteerd met jullie trouwdag.

  6. Saskia van Schajik permalink
    25 juli 2014 11:26

    Wauw mooi SAN!

  7. 25 juli 2014 14:46

    Mooie blog uit de realiteit geschreven.
    Ook namens mij gefeliciteerd met jullie trouwdag.

  8. 26 juli 2014 09:48

    Soms lees je iets en denk je, kijk dat komt aan en is raak.
    Mooi stukje. De mooiste zin : “Niet vergeten, gewoon zonder
    hapje-uit-eten, met elkaar en een gezinsgezellig weten.”

  9. misssexandthecity permalink
    27 juli 2014 14:49

    Prachtig geschreven,…..Wij verbinden er ons toe elkaar te begleiden. naar het trouw zijn aan zichzelf. Omdat wij daardoor ook trouw zijn aan mekaar. En aan het leven. Dat ons samen overstijgt,………..

  10. Flavie permalink
    29 juli 2014 17:43

    Om stil van te worden… prachtig geschreven
    Knappe blog!

  11. Rebelse Huisvrouw permalink
    29 juli 2014 23:44

    Wat heb je dit weer mooi verwoord. Prachtig. Het is waar: keer op keer vraag ik me af: waarom? Waarom? We zullen het nooit weten. De wereld is gek geworden denk ik wel eens…

  12. 2 augustus 2014 01:26

    Mooi geschreven! En nog proficiat!

  13. 17 augustus 2014 11:14

    Veel liefde geven en open staan voor het ontvangen helpt.

    Vriendelijke groet,

Bezwaar, Commentaar, Herkenbaar? Reageer gerust...