Drieëntwintig

Klaarwakker, het is zeven over vijf.
Ik ga als vanzelf even terug in de tijd.
Terug naar dat ene moment waarop jij.
Voor het eerst, donkere ogen, dichtbij.
Jou zien, de familielijnen zichtbaar.

Het moment waarop ze jou, aan mij.
Moeder worden en jouw moeder zijn.
Jij nog, niet meer voor te stellen zo klein.
Het middelpunt van alles en iedereen.
Als een warme deken om ons heen.

Ondertussen ben je groot, stoer, breed.
Weet je het allemaal te vertellen, vertalen.
Mooie verhalen omdat jouw leven nooit saai.
Laaien, sporten en voetballen in het eerste.
En wij staan er langs de lijn alleen te zijn.

Steeds serieuzer, keuzes maken omdat.
Het had van mij allemaal iets minder snel.
Ik zou nog best even terug in de tijd, met jou.
Even gauw en dat je denkt dat ik alles weet.
De momenten die je nooit meer vergeet.

Vandaag is het drie-en-twintig jaar later.
Leuker als je denkt dat dat niet meer kan.
Ik kan alleen maar blij zijn met, trots zijn op.
Op jou, jij, baldadig, blij, breed, zei ik dat al?
Weet ik dat ik van je hou, oneindig veel ♥

Zien, zijn, zomaar

Krabbel in de koningskrant.
Een plek vrij op de achterkant.
Vrij voor mij, op dagen dichtbij.
Door de brievenbus, in de stad.
Bij iedereen, overal, zichtbaar.

Zomaar, al jaren achter elkaar.
Traditiedingen, zoals ze gingen.
Gaan, stilstaan, bij dat wat ik deel.
Wil delen, kan delen, mag delen.
Met zovelen, al die jaren lang.

Laat ik de woorden komen.
Beschrijf ik dan al mijn dromen.  
Wat laat Koningsdag mij nog zien.
Veranderingen, dingen, het doen.
Alles net even anders dan toen.

Ooit zaten we op een kleedje.
Tussen al het speelgoed dat weg.
Met geluk, zaten we dan in de zon.
En met een beetje pech dan sleepten
we naar huis net zoveel mee terug.
Als ze keer vier achter onze rug,
het verdiende geld alweer, dat.

Die tijd hebben we dus gehad.
Gekregen, in een meebewegen.
Bewogen, onder ogen, dat wij nu.
Opeens van middelbare leeftijd.
Zijn. Zo zonder waarschuwing.

Een generatie opgeschoven.
Als ik ze hier thuis mag geloven
worden we oud, ouder zeg ik dan.
Dagen als deze, ik hou er zo van.
Zien, zijn, zomaar, met elkaar.

Met zonder Jas

Niets fijner dan de zon, zomaar.
Als ik kan gaan, mijn skates aan.
Stilstaan, het gevoel van voorjaar.
Als ik met zonder jas en vooruit.
Dankbaar, als de weg zich wijst.

Terugkomend op mijn besluit.
Besef ik dat dat iedere keer kan.
En dat ik nog altijd alle kanten op.
Dat ik kan stoppen, wanneer ik wil.
En dat dat alles alleen gaat over mij.
Dichterbij, het leven minder serieus.
Ik heb altijd een keus, ik kan kiezen.
Doe ik het wel, doe ik het niet meer.
Ga ik keer op keer, alle kanten op.
Stop ik met doen wat ik altijd doe.
Eindelijk heb ik ’t in de smiezen.

Nieuw wegdek, ja, doe eens gek.
Kilometers lang rechtdoor, verder.
Langs alles wat groeit, overal bloeit.
Geen idee waar ik dan uit kan komen.
In gedachten en bij al mijn dromen.
Bij de stilte na de storm, bij enorm.
Zolang ik richtingaanwijzers zie.

Kan zijn, met alles wat er allemaal.
Mijn verhaal, verhalen, het vertalen.
Vertrouwen op de weg, daar naar toe.
Al heb ik soms, vaak, geen idee hoe.
Mijn vandaag, met en zonder jas ツ

Zingeving

Dingen, dagen, dromen.
Uitgekomen, kunnen zien.
Beeld bij de weg er naar toe.
Eindelijk enig idee bij hoe.
Onderweg, zonder uitleg.

Wat ik ook zeg, rechtdoor.
Boordevol, borrelt het, zo blij.
In mij, vrij van veel, dat ik deel.
Dankbaar, langzaamaan heel.
Houvast vind, vrij kan zijn.

Onderweg, er op vertrouwen.
Laat het zich maar ontvouwen.
Veranderingen, zoals ze gingen.
Zien, zijn, zomaar, in een gebaar.
Bijzonder in de verwondering.

Zachtjes zingen en omringen.
Ruimte maken voor iets nieuws.
Er voor open staan, stomverbaasd.
De letters struikelen over elkaar.
Staan daar en ik, kijk er naar.

De honderdduizend dingen.
Op mijn lijstje, in mijn hoofd.
Later, beloofd en nu even niet.
Als je de waanzin dan weer ziet.
Kunt genieten, kunt voelen waar.
Gevoelige snaar, de ervaringen.
Lievelingen luister, fluistering.
Stilte, stilstaan, er van op aan.
Ik mag het laten ontstaan ♥

Denkbeeldig

Het leven minder serieus.
Verder waar ik gebleven was.
Bewust, in alle rust, ruimte voor.
Hoe breng ik al mijn tijd door.
En met wie, waar, waarom?

Zijn er nog dingen die ik stom.
Hoe kom ik daar nog onderuit?
Kan ik dat dan zomaar besluiten.
Ja dat kan, als ik mezelf serieus.
Als ik kan kiezen en een keus.

Het doen, gewoon door doen.
Een spontaan stapje naar links.
Omdraaien, de bocht naar rechts.
Alle mogelijkheden blijven zien.
Luisteren naar mijn misschien.

Op skates in gezelschap van Zon.
Volg ik mijn gevoel, voluit, verder.
De aanwijzingen van mijn vader die
verklapt waar de wegen als nieuw.
Kilometers lang, rechtdoor, vrij.

Dichterbij mij en bij wie ik ben.
Met beeld bij dat waar ik voor sta.
Waarvan ik weet, niet meer vergeet.
Als ik luister, ga en even stil kan staan.
Kiezen als ik de keus, een kans kreeg.
Mijn studie aaneengeregen tot hier.
In jubelstemming en iets te vieren.

Ik streep 1 en 37 door op mijn lijst.
De weg wijst zich nu zoals hij mag zijn.
Kleine stappen, een sprintje en ik ben er.
Ik mag mijn diploma ophalen, vertalen.
Vertrouwen, het uitvouwen tot hier.

Ondertussen gaat hier alles gewoon.
Door. Ik zie een spoor van was, een tas.
Een toetsweek, tranen en nu trots zijn op.
Onze keukentafel die nog net lang genoeg.
Alle gesprekken waarvoor ik de tijd wil rekken.
Een kastje met mijn platenspeler, beneden.
De woonkamer die leeg als ik enthousiast.
Handig om te weten, soms, nu even niet.
Kortom: ik ben blij verrast, dat alles past.

Hartverzachter

Als alles opeens samen komt.
Iets in mij verstomt, beduusd is.
Niet kan geloven dat het nu echt.
Levensecht, mijn licentie behaald.
Dat wat ik wil doen vertaalt in zoveel.
Blij dat ik dit mag doorgeven, delen.
Zien hoe dingen helen in houvast.
Verrast, enthousiast, dat het past.
Gevonden, verbonden met mij.

Vrij om verder te gaan, te zien.
Te zijn, antwoorden op misschien.
Ruimte te maken, te zoeken, vinden.
Verbinding brengen in bijzonder.
De verwondering er laten zijn.

Verwondering in dingen, dagen.
Antwoord op vragen, verder vooruit.
Besluiten dat, een ander pad, ervaren.
De Levensinitiaties, die we allemaal.
In ons eigen verhaal vertalen naar.

Alsmaar dankbaar door mijn dagen.
Dankbaar voor, door, al mijn lievelingen.
Voor alle dingen die ik nu mag gaan doen.
Dankbaar voor mijn ervaringen die daar.
Alsmaar dankbaar en blij dat ik klaar ツ

Opstapeling

Het leven nu al veel minder serieus.
Geen keus, als iedereen om ons heen.
Als een malloot en er best idioot uit ziet.
Genieten van dansen, zingen, springen.
Uitbundig, baldadig, blij, elkaar zien.

Dat misschien even niet meer bestaat.
Het gaat dagenlang alleen zoals het gaat.
Als dwazen met een toren van lege glazen.
Samen, zorgvuldig, soms iets te ongeduldig.
Dagen waarop we het wagen en weten dat.
De tijd gehad, gekregen en meebewegen.
Bewogen, bewaard, enigszins bedaard.

Dagen die doen, duren en urenlang.
Een verzameling lievelingen en dingen.
Traditiedagen, vertragen, nu, in het hier.
En een borrel of twee, drie, vier, tot later.
Water bij de wijn en er allemaal zijn.

En vandaag ruim ik alles fijn weer op.
De stukjes stof, de ongedragen stropdas.
Alle pakken, pruiken, jassen, tassen, brillen.
Ik luister naar de wazige wijsjes in mijn hoofd.
Vroeger, hart verloren, bij jou te kunnen zijn.
Niets fijner dan dat op een dag als vandaag.
Dankbaar, dat wij, dat, samen, met elkaar ♥

Blijzonder

Het leven iets minder serieus.
Een keus, kans en kunnen kiezen.
In weten dat die mogelijkheid er is.
Als mijn dagen vragen om vertragen.
Vragen om dichterbij, iets in mij en vrij.
Om tijd, om vooruit, waarin ik besluit.
Besluit dat alles voor nu even goed.
In ont-moeten en mogelijkheden.
Zonder reden, zonder ruis, thuis.

Terug naar daar waar ik wil zijn.
Daar waar ik naar toe en met wie.
Zien wie ik zie, wat ik doe en gedaan.
Stilstaan, gaan, met volop energie.
Als alles er mag zijn en kleiner.

Fijner als daar alle ruimte voor is.
De dagen waarop het gemis, voelbaar.
Ongrijpbaar, raar, aan alle logica voorbij.
Deze dagen op rij, alle herinnerdingen.
Lievelingen die ik zo graag dichtbij.

Een duwtje, schop onder mijn kont.
Ze zou de eerste zijn die dat zou doen.
Tijd om me geestelijk voor te bereiden.
Ons huis te verblijden met glitters, overal.
Ik haal alles alvast achter het schot vandaan.
Onze goudkleurige laarzen zie ik al staan.
Wat trekken we aan, jas, bijpassende tas.
Twee stukjes stof en een roze stropdas.
Iets raars, alles in drie kleuren paars.

Pruiken, brillen, het volume voluit.
Het helpt al als je het gewoon besluit.
Zelfs al ben je er niet helemaal over uit.
Ik wissel van plek, dans door mijn dagen.
Dans in de Plaats, vast niet voor ’t laatst.
Elkaar weer zien, zijn en iets met wijn.
Baldadig, blijzonder, erop of eronder ;)

Aanwijzingen

Het leven iets minder serieus.
Een keus, kans en kunnen kiezen.
In de smiezen dat dat nog steeds kan.
Vertragen, zonder vragen, vrij, voelbaar.
Zomaar, zonder daar iets van te vinden.
Kunnen verbinden, verbonden zijn.
Onze wereld kleiner, zoveel fijner.

In het hier en nu, nergens, nooit.
Als de ander het ook op zijn manier.
Mag doen, mag zijn, als je ’t kan laten.
Het moment herkent en op de rem.
Je stem terug vinden, verbinden.

Ruimte maken, moeilijker dan.
Hoe kan mijn dag opeens voorbij.
Mijn week al om, een maand verder.
Ik knip, plak, scheur, laat het gebeuren.
Laat me meevoeren op intuïtie en zie.
Toevalligheden, twijfel en het leven.
Waar wil ik heen, waar wil ik zijn.

Klein beginnen, in zinnen zomaar.
Een enkel gebaar, wat maakt me blij?
Waar ga ik aan voorbij en ook waarom.
Is er iets wat ik eigenlijk ontzettend stom.
Zijn er dingen, dagen, vragen, tegenzin.
Hoe begin ik mijn dag met een lach.
Kan ik, mag ik, wil ik, weet ik, waar.

Zomaar vragen die door mijn dagen.
Dansen, doen en een aanwijzing geven.
Vragen waarbij ik kan vertragen, kan zien.
Mijn stapel verantwoordelijkheden helder.
Kan zijn, in de zachtheid, tijd, die ik maak.
Bewaak en waar nodig terug laat komen.
Tijd die ik mee geef aan mijn dromen ♥

Vooruitblik

Het nieuwe jaar beginnen.
Met lievelingen, leuk, kabaal.
Allemaal, met, door en bij elkaar.
Binnenlopen, baldadig, blij en wij.
Samen beamen dat en dichterbij.
Dagen op rij en vakantievrij zijn.
Groots in de kleinste dingen.

Een nieuw jaar, veranderingen.
Vooruit kijken, verder en vrij zijn.
In alles wat ik doe, denk, draag, deel.
Vrij van veel in vertrouwen op dat.
Op alles, wat ons nog overkomt.

Ontdekken waar ik echt op Aan.
Het allemaal laten, laten ontstaan.
De Levensinitiaties leven in dit alles.
Blijven luisteren naar mijn stiltestem.
Spelen met mijn rem en versnellingen.
Met trapondersteuning en de leuning.
Lachen en het leven minder serieus.
Ik heb een keus, kans, ik kan kiezen.
Nu ik, een soort van in de smiezen.

Op naar een nieuw jaar, met elkaar.
Met nieuwe kleuren op onze muren.
Dagen die duren, de Zon in bestelling.
Mijn levensleukere lijst tevoorschijn.
En zijn, Tweeduizendvierentwintig…

1. Het leven minder serieus nemen ツ
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Een dag in stilte tijdens een Stilte Retraite. ✓
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Dertig dagen dankbaar omzetten in 365 dagen ✓
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar. ✓
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen > Onderweg ✓
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Naar Frankrijk, iets met druiven en wijn.
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren ✓
24. Familieweekendweg plannen.
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. Met Mariek naar B & B Tijdloos.
27. Een gezins-tijdscapsule maken.
28. Naar de lichtjesmarkt in Vreeswijk.
29. Mijn stapel dagboeken opnieuw lezen ✓
30. Met mijn Lief naar een wedstrijd van Ajax. ✓
31. Labyrintlopen in Chartres.
32. De van Gogh route rijden op skates.
33. Mijn eigen moodboard maken. ✓
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St Antonius – St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend weg met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig compleet terug naar Ibiza.
39. Met Bar naar het A’dam Light festival.
40. Naar het Rijksmuseum met Kaat ✓
41. Valencia en vijftig zijn verzilveren.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk. ✓
44. Glow in the dark midgetgolven.
45. Logeren in een strandhuis.
46. Deze lijst aanvullen tot leeftijd ✓
47. Samen op vakantie naar Griekenland.
48. Uitgelezen boeken in een kraam met Bar.
49. Koningskrabbel hardop: IJsselconcert ✓
50. Een fiets met trapondersteuning ✓

Kerstkleurig

Wakker worden zonder wekker.
Samen opstaan, ontbijt en alle tijd.
Gezinsgezelligheid en binnen lopen.
Spelletjesstrijd, een puzzel op tafel.
Ondertussen ontrafel ik dit jaar.

Een jaar van stilstaan, erachteraan.
Veranderingen in mijn baanbestaan.
Ik kan nu vanuit het niets op mijn fiets.
Met trapondersteuning en vijftig jaar.
Heb ik ’t toch eindelijk voor elkaar.

Een jaar van sprintjes en stilstaan.
Van vooruit, besluiten dat en verder.
Ontreddering, radiostilte, ruis, ruimte.
Van vrijdagdingen, lievelingen, thuis.
Terugkomend op alles, eenvoudig.

Verder waar we gebleven waren.
Ervaren met vier, in het hier en nu.
Nooit saai in onze dagelijkse dingen.
Als al onze stoelen aan tafel bezet zijn.
Zien hoe ze op hun pad baldadig, blij.
Vrij van veel, door dat alles te delen.
Te doen wat goed voelt, bedoelt is.

Veranderingen, dingen en dromen.
Thuiskomen en armen om me heen.
Gezinsgezellig compleet zijn, zomaar.
Dankbaar dat we dit alles met elkaar.
Bevestigingen, dingen die zichtbaar.

Zien en zijn met alles in mij, dichtbij.
Bij iedereen om ons heen, houden van.
Onvoorwaardelijk, ook als je verder weg.
Wat ik ook zeg, als ik er niet meer in mee.
Ideeën, dagen, vertragen, vertrouwen op.
Ik streep door, vul aan en laat bestaan.
Laat gaan, als dat er voor nodig is ♥

X-punt

Zachtjes trek ik onze boom.
Achter het zolderschot vandaan.
Ik laat ‘m rechtop staan, lichtjes aan.
Ballen erin, tegenzin, de dagen in zicht.
Dagen die nog voelen, als zo ver weg.
Wat ik ook zeg, niet uit te leggen.
Iets in mij kan hier nog niet bij.

Dichterbij, de dagen die doen, duren.
Aanschuiven, urenlang aan tafel, samen.
Beamen en heel blij met elkaar zijn vooral.
Vertrouwd, jong, oud, het generatiegeluk.
Toch is er ook iets onherstelbaar stuk.

Opeens valt voor mij het kwartje echt.
Hardop gezegd, gezien, nog niet misschien.
Besef ik bovendien wat ik hier mee wil geven.
Hoe ik in het leven wil staan en om wil gaan.
Stilstaan, bij dat alles wat er nu gebeurd.

Bij deuren die open, dicht, weer hopen.
Zonder openheid van zaken, blijven waken.
In een weten, wat het met ons allemaal doet.
Ont-moeten op mijn eigen weg, hardop zeggen.
Zien dat mijn misschien er nooit voor niets.
Iets, altijd een keus, kiezen, in de smiezen.
Omdat kwetsbaar durven zijn, de lijm.

Ondertussen ga ik in volle vaart vooruit.
Studiedagen, vragen, het er op wagen, Ja!
Bijna klaar en een heel nieuw jaar in beeld.
Ingevingen, dingen, doen, dromen, dankbaar.
Voor toevalligheden door ’t hele jaar heen.
Tijd alleen, tijd samen, de tijd die er altijd.
Kwijt, gevonden, vakantievrij: dichtbij ;)

Gedenkwaardig

Dankbaar voor, woorden die weten.
Werkelijkheid en de tijd, iedere dag.
Gedachten, eropwachten, dat het mag.
Vastleggen, al lijkt het ergens nog klein.
Achteraf blijkt het dan toch iets groots.
Groter dan, iets idioots, omdat het kan.
Deze, driehonderdvijfenzestig dagen.

Iedere dag, heel even stilstaan bij.
Bij gedaan, bij blij, bij iets, iets in mij.
Je vrij voelen om het om jouw manier.
Heel even, in het hier, nu, niet vergeten.
Door op te schrijven, er even te blijven.
Soms zelfs even opnieuw te beleven.
Leven, lachen, laten, luisteren naar.

Dankbaar voor een heel klein gebaar.
Voor iets, iemand, ergens, hand in hand.
Zomaar iemand die bij jou de juiste snaar.
Ervaringen die je dan kunt delen, helen.
Hou-vast, houden van, veel, voor altijd.

Scrabblestrijd, kom maar op, tijd samen.
Beamen, gewonnen, dik verloren, nog leuk.
In een deuk om niets, omdat het grappig blijkt.
Zien dat je met je neus kijkt, net even te laat.
Dat dit alles eigenlijk niet om winnen gaat.

Als je langs de lijn staat en iets met wijn.
Er zijn, dat jou glas er al, bij binnenkomst.
Trots zijn op, doelpunten, geen houden aan.
Er met elkaar staan en er weer op uit gaan.
Dansen door dagen, dat, op mijn muziek.

Uniek, opeens, 50 jaar, bij elkaar opgeteld.
Als je jezelf vragen stelt, het antwoord weet.
Dat niemand, jou vergeet op dagen die doen.
Toen, terug, stilstaan, verder, vooruit en vrij.
Dat je om je heen kijkt en ’t ziet, zo dichtbij.

Vrij om te kiezen en zelf keuzes te maken.
Een grens die je niet meer hoeft te bewaken.
Bewegen, dat wind tegen ook mee, goed idee.
Doen, dank aan trappers met ondersteuning.
Vasthouden aan de leuning en de Zon zien.

Gezien, mijn misschien en zeker weten.
Iets kunnen vergeten, vergeven, laten gaan.
Het laten bestaan, zoals het is en niet kan zijn.
Klein, keer twee, keer vier, in het hier en nu.
Er op gewacht, nooit bedacht dat het toch.

Een kast vol met speelgoed, hier in huis.
Zien dat ze bij ons thuis ook de weg weten.
Een tafel vol als ze mee eten, komen logeren.
Proberen, ondeugend, dagen die het doen.
Dankbaar zijn, voor toen, nu en voor later.

Water bij de wijn en wie je hier mag zijn.
Lievelingen om ons heen, jeugdsentiment.
Dat je elkaar, jaren later, nog steeds herkent.
Puzzelstukjes die zomaar blijken te passen.
En jassen over elkaar die je uit kunt doen.

Gezinsgeluk, dat we samen en met elkaar.
Daar waar nodig, overbodig en trots zijn op.
Hoe ze allemaal hun eigen pad bewandelen.
Op zijn kop, waar we vandaan, voor gaan, staan.
Samen beamen dat, alle tijd gehad, gekregen.
Er van op aan, vol vertrouwen, in zijn vooruit.
Besluiten dat, de bladzijden volgeschreven.

Veronderstelling

Met mijn hoofd nog in september.
Komt december alweer heel dichtbij.
Iets in mij stribbelt tegen, meebewegen.
Het einde van het jaar, onvoorstelbaar.
Vliegensvlug, achter de rug, ruimte.

Radiostilte, sturen door de mist.
Vergist, vergeten, niemand, nergens.
Ergens, alsof, alsof er niets is gebeurd.
Luisterend naar onderliggende lagen.
Vertragen, vertrouwen op, ik stop.

Soms is stilte alles wat ik nodig heb.
Als er geen woord, geen woorden zijn.
Pijnlijk, de boodschap die er onder ligt.
Zicht, het zien, hoe dit alles, jarenlang.
Hoe ik heel diep van binnen, allang.

De toevalligheden van het leven, nu.
Geven me, steeds weer, heel even, lucht.
Een diepe zucht, humor behouden, helder.
Houvast, verder, vooruit, vrij, dichterbij.
Blij dat iets in mij, bij de woorden kan.

In kwetsbaar, de juiste snaar, ervaren.
Voelen vooral wat dit alles met me doet.
Ont-moeten, luisteren naar, vragen stellen.
Het vertellen en voorzichtig voelen tot waar.
Stilstaan, er van op aan, het laten ontstaan.
Verder gaan, als dat weer kan, dankbaar.
Dankbaar, dat, hier, nu, alweer, zomaar.

Rooskleurig

Als ik naar je kijk, kijk jij terug.
Grote glimlach, prachtig, te vlug.
De tijd, jij, alweer veertien, vandaag.
Een meisje in ons gezin, er middenin.
Het begin van alles, veranderingen.
Dingen die anders, zo heel anders.
Met drie broers en zoveel stoers.

Stoer, er voor staan, er van op aan.
Zie ik een meisje, al bijna een vrouw.
Niemand die het jou hoeft te vertellen.
Dan weet je allang en voor niemand bang.
Vragen stellen, weten waarom, als iets stom.
Omgekeerde wereld, dat jij ’t dan aan mij
Nog even gauw, op het laatste moment.
En ongekend, hoe enthousiast je bent.
Ik sta er dan vaak bij en kijk er naar.

Haren in een lange vlecht, rug recht.
Vol van verbazing staan wij lang de lijn.
Je wil dit echt, daar zijn, bal aan je voeten.
Ont-moeten, mooi doelpunt in de kruising.
Je laten omringen, ruimte, voor jou, juist.
Een luisterend oor, alsmaar door gaan.
Stilstaan als dat er nog voor nodig is.

Verder vieren na een te korte nacht.
Ontbijt op bed gebracht en geradbraakt.
Dat de confetti nog onder je voeten kraakt.
Pepernoten door het hele huis, jij bent thuis.
Met zoveel leuk en lievelingen om je heen.
Blij met jou, versterking aan mijn kant.
Hand in hand, hou-vast en van jou! ♥

Zinspelen

De tijd die, zo blijkt, niet wacht.
Aandacht, er aan gedacht, dagen.
Niet op ons, op later, water bij wijn.
Die zin van ons bestaan, bestond.
Gevonden, in iets anders, in mij.

Vrij, als ik het allemaal kan laten.
In de gaten, dat iets zoveel groter.
Als ik kan luisteren, naar mij alleen.
Kan zien, dat mijn misschien, moe.
Even niet, niets, dat en nooit meer.

Keer op keer en weer een kans.
De dans ontsprongen, verwrongen.
Het laat me twijfelen, klopt het nog?
Toch? Bizar, zomaar, waarom, krom.
Kort door de bocht, te ver gezocht.

Gezien, misschien, ik mag ’t laten.
Luisteren naar, het verdriet voelen.
Als ik mijn verhaal vertaal in het nu.
Niet meer terug, er niet meer in mee.
Het niet meer mooier maken dat het is.
Ondanks gemis, willen dat het anders.
Allemaal anders gelopen, hopen op.
Hopen op openheid en tijd, samen.
Beamen dat er ook een weg terug.

Vliegensvlug, de dagen die voorbij.
Blij kunnen zijn, met helemaal niets.
Iets, wind mee, op de fiets, opgehaald.
Verder, vooruit, vrij, wij, vertrouwen.
Woorden die weten, waarnaartoe ♥

Spelenderwijs

Als mijn woorden op papier.
In het hier, nu, nergens heen.
Hou-vast, houden van, vooruit.
Verder waar ik gebleven was.
In weten dat er niets zomaar.

Dankbaar voor ieder gebaar.
Bellen, een bijzonder gesprek.
Antwoorden op al mijn vragen.
Toevalligheden in deze dagen.
Veranderingen, dingen, door.

Dat iets nooit echt verloren is.
Jou, op bewegende beelden zien.
Dat tranen rollen, het dollen, doen.
Nu ik zelf tante en de dingen herken.
Achter ze aan ren en de snelste ben.
Baldadig. me doet denken aan jou.
Houvast in iedere herinnering.

Dat ik jou terug zie in kleine dingen.
Samen eropuit, dat we gingen, overal.
Jij, hooguit een straat verderop, dichtbij.
Iets in mij blijft jou voor altijd missen.
Hoeveel jaren er ook voorbij gaan.

Stilstaan, in weten dat jij bij jou bent.
Kan ik weg van mijn verontwaardiging.
Puzzelstukjes passen, me laten verrassen.
Van dingen die door mij zo anders bedacht.
Ontdekken dat ’t leven ons altijd toelacht.
Zachtjes, zomaar, in zijn, om een reden.
Om uit dat verleden, in het hier en nu.

In het hier, nu, niet al te ver vooruit.
Flierefluiten en het kunnen besluiten.
Naar buiten, binnenblijven, het overzien.
Durven, delen, helen, houden van, voorop.
Mee in een niet te stoppen woordenstroom.
In dromen, in dagen, vragen, verandering.
Ruimte in de opslagplaats van gedachten.
Verwachtingen bijstellen, het vertellen.
Kunnen vertalen en vertrouwen op.

Woordborduren

Soms dansen dingen dagenlang.
Door al mijn gedachten en dromen.
Er is iets onoverkomelijk, stuk gegaan.
Hoe langer we stilstaan, als in wachten.
Kunnen mijn gedachten nergens heen.
Hier zijn geen woorden voor te vinden.
Als mijn hoofd weer overuren maakt.
Iets aanraakt, aanhaakt, diep in mij.

Dichtbij en tegelijkertijd zo ver weg.
Onbegrijpelijk, dat je opeens, zomaar.
Geen enkel gebaar, alleen maar vragen.
Vragen waarop het antwoord uitblijft.
Dat dagen, weken, maanden worden.

Horden over, moeizaam, bij naam.
Benoemen, hardop, houvast en het is.
Als het voelt alsof ik niets mag zeggen.
Ik ergens wil blijven opkomen, voor jou.
Omdat ik het niet kan, niet wil geloven.
Woorden niet vangen wat ik nu voel.
Dat het niet meer uit te leggen valt.

Tegelijkertijd zie ik ook iets goeds.
Vertrouw ik op het leven, als ik laat.
Luister, naar de stem in mij, dichterbij.
Wanneer ik in alle staten ben, blijf ik stil.
Stomverbaasd wil ik dan toch, alsnog.
Als ik jou niet herken, voel ik verder.
Voel ik voor jou, daar, waar dan ook.

Denk ik terug aan alle andere dagen.
Waarop we, hand in hand, alles samen.
Ik probeer, al gooi je mijn alles overhoop.
Niet weg te lopen en mijn deur altijd open.
Te laten, te luisteren, naar een fluistering.
Dingen te blijven zien, zoals ze, daarom.
Om waar nodig woorden te vinden ♥

Klankkleuren

Klaarwakker, als ik uitslapen kan.
Veranderingen, dingen, door dagen.
Dat vertragen het laat zien en laat zijn.
Alle kleine dingen bij elkaar, zomaar.
Gewaarworden, horden over, weten

Onvergetelijk, momentmoment.
Als in ongekend en de herkenning.
Lievelingen, een klik, in één ogenblik.
Zien hoe rijk, als ik even naar je kijk.
Kijken, naar iedereen om je heen.

Elkaar zien en blij met misschien.
Zelfs als deze onverwacht verdwijnt.
Het in de gaten, laten, verder, vooruit.
Bij zijn Debuut in het 1e, langs de lijn.
Een assist en een kans, net gemist.

Trots zijn op, zijn zeventien, zien.
Zien hoe ze met elkaar, daar, doen.
Hoe vriendschap in de boventoon.
Zien hoe ze hier keer vier, keer zes.
Bij de les, leven, het ons laten zien.
Hoe er een meisjesmeerderheid.
Kwestie van tijd, dankbaar voor.

Dankbaar door de dagen heen.
Alleen, luisteren, dichterbij mij.
Blijdschap, er in getrapt, met jou.
Alweer, keer op keer, nog meer.
Gezingezellig en iets met tijd.

Misschien

Dagenlang laten, zonder plan.
Alleen maar en zijn, met elkaar.
Dankbaar, omdat het kan, alweer.
Keer op keer, zien, zoveel meer.
Zien, dat mijn misschien niet.

Kledingkasten opgeruimd.
Iets onder uit de kast dat past.
Enthousiast, als ik deuren open.
Hopen vooral, dat het ook zo blijft.
Weinig kans, dans ontsprongen.
Ongedwongen, dagen die doen.
Gezinsgezelligheid, alle tijd.

Tijd voor mij, dichtbij, alleen.
Niemand, niets, nergens heen.
Schrijven, daar kunnen blijven.
Aandacht voor dat wat wacht.
In het hier, nu, nooit bedacht.

Nooit echt weten hoe het zit.
Mijn misschien, zwart-op-wit.
Honderdduizend vragen later.
Water bij de wijn, er nog zijn.
Stel dat, stel je voor, stilstaan.

Er voor gaan, in gelijkgestemd.
Dat een andere kijk, toch samen.
Beamen in bijzondere gesprekken.
In ontwijken elkaar aan kijken, zien.
Luisteren, liever, laten, in de gaten.
Dat misschien iets moois brengt.
Bracht, eraan gedacht, vertellen.

Mijn verwachtingen bijstellen.
Tot tien, tot honderd tellen met.
De toon gezet, gezien bovendien.
Iets waar ik onderweg aan voorbij.
Dat dit verhaal ook over mij gaat.
Vrij, vertrouwen in mijn twijfel.
Mijn misschien dat laat zien ♥

Ondertussen

Dingen, lievelingen, leuk.
Ze zien, in samen, in beamen.
Beramen, baldadig, blij, dichtbij.
Als jij, als wij, in mij, iets vrij komt.
Bikini nog even aan, al boerenkool.
Als iets in mij verstomt, verdomd.
Zon pas zien als ik er al bijna ben.
Onze gesprekken, tijd rekken.
Iets in ons en het al weten.

Hoe kunnen we vergeten.
Dat het uiteindelijk allemaal.
Een mooi verhaal, te vertalen.
Is. Naar iets, dat groter dan wij.
Met onze stiltestem, dichterbij.
De antwoorden die vrij komen.
In alle rust, al dan niet bewust.
Gesust, suizen, weg van ruis.
Als opeens het kwartje valt.

Een ingeving, dingen, dagen.
Kans op vertragen, vertrouwen.
Een Nee, er in getrapt en mijn Ja.
De niet voor te wassen was vouwen.
Zo staat mijn wasmachien alweer aan.
Met nog een volle voetbalwastas te gaan.
Stilstaan, verder gaan en aanschuiven.
Bij de Griek, de Vuurtoren, Italiaan.
Spontaan, leuker, liever, luisteren.
Naar ’t fluisteren, naar iets in mij:
Vakantievrij is alweer dichtbij ;)

Gelukkigerwijs

De toevalligheden van het leven.
In gegeven, gekregen, gedaan, gaan.
Stilstaan, er niet achter aan, het laten.
Het uiteindelijk anders kunnen zien.
Mijn misschien een overtuigend Ja.

Jaren later, als er een kwartje valt.
In onverwacht, in vergeten, in weten.
Er aan gedacht, als ’t leven je toe lacht.
Als blijkt dat slecht bedacht, kan zijn.
Iets kan zijn, kan worden wat je wil.

In de stilte, dan pas, stomverbaasd.
Als het leven weer eens voorbij raast.
De tijd kwijt, de dagen opeens al korter.
Voorbijgevlogen, iets voor ogen, zien.
Mijn misschien in jubelstemming.

Doen wat ik mag doen, tijd maken.
Iets aanraken, bewaken, in beweging.
Als je de dingen opeens helder, houvast.
Verrast, vooruit en dat het bij mij past.
Er over uit, dichter bij mijn besluit.

Uiteindelijk valt dan alles samen.
Kan ik beamen dat in slecht bedacht.
Altijd iets moois wacht, lacht naar jou.
Naar mij, in de ervaringen dichterbij.
In studiesessies die ik mag geven.

Levensinitiaties waar we allemaal.
Als ’t leven met ons aan de haal gaat.
Het laat me zien dat misschien, altijd.
Iets brengt, bracht, dat de tijd wacht.
Dat iets voor ogen zomaar kan zijn.

Bedachtzaam

Soms blijven woorden dagenlang.
Langs komen in al mijn gedachten.
Kan ik erop wachten dat de rest volgt.
Als ik veel te vroeg klaarwakker ben.
De zinnen, die al beginnen, herken.

Ze laten me stilstaan bij dat wat is.
In het hier en nu, in dankbaar, in zijn.
Zijn, zien, zonder, in zomaar iets kleins.
Dingen die voordringen, lievelingen.
Bij vragen die ik al dan niet hardop.

Zo leg ik mijn dankbaar iedere dag.
Vast, voor leuk, voor later, voor meer.
En iedere keer voel ik dat het iets doet.
In ont-moeten, in zien hoe veel, vaak.
Geraakt, er is ruimte vrij gemaakt.

In driehonderdvijfenzestig dagen.
Het antwoord op, stoplicht op groen.
Eropuit en samen boodschappen doen.
Doelpunten, spelen bij een nieuwe club.
Hup, hou-vast, verrast en vriendinnen.
Opnieuw beginnen, ergens in getrapt.
Een meidenmeerderheid en alle tijd.

Het samen ontdekken, de tijd rekken.
In verbinding, dingen, dagenlang vrij zijn.
Mijn richtingsgevoel, ik kan alle kanten op.
Het voorleven, meegeven, overtuigend Ja.
Dat iets in onbedoeld toch goed voelt.

Boekdelen

Ergens er tussenin, die ene zin.
Het zien, zomaar, in dankbaar zijn.
Iets kleins, waar alle aandacht, wacht.
Er aan gedacht, dingen die opeens.
Geenzins belangrijk, alhoewel…

Mijn rinkelende alarmbellen.
Mezelf vragen stellen, is dit echt?
Blijf ik rechtdoor, ga ik de bocht om.
Stomverbaasd, een duwtje in mijn rug.
Dat het er, opeens, vliegensvlug al is.
Terug kijken, kan ik nog uitwijken.
Ik maak tijd vrij, voor mij, alleen.

Alle toevalligheden in het leven.
Soms komen dingen weer samen.
Een boodschap die in herhaling zit.
Die zich opeens weer aan jou laat zien.
Onder de oppervlakte is blijven bestaan.
Waar sociale wenselijkheid al die tijd.
Belangrijker, dan wie wij mogen zijn.
In een onbewaakt ogenblik, kwijt.
Geraakt, verzaakt, keus gemaakt.

Een kans, altijd kunnen kiezen.
In de smiezen, jarenlang ervaren.
Tot bedaren gekomen, vertrouwen.
Er op vertrouwen, altijd nog een kans.
Dat we kunnen dansen door dagen.
Vragen mogen stellen, vertellen.
Mogen vertalen, onze verhalen.

Zo ruim ik mijn boekenkast op.
Boek voor boek, opschuiven, eruit.
Herinneringen voor een heel leven.
Geleend, gelezen, gekregen, gekocht.
En gezocht, gezien, een keer of tien.
Maandenlang op mijn nachtkastje.
Dat het soms boekdelen spreekt.

Onzichtbaar

Een duik in het diepe, kopje onder.
Bijzonder zien, zomaar, als de zon zakt.
Stilstaan, het ondergaan, langzaamaan.
Verlangzamen, samen en beamen dat.
Plannen maken, agenda bewaken.

Dat alles, tegelijkertijd, in al die tijd.
Als onwerkelijk waar, zo opeens, daar.
Het leven in onverhoopt, anders loopt.
Dat je zou willen dat het allemaal anders.
Veranderdingen, lievelingen, het laten.
Bij de neus, nauwgezet in niet opgelet.
In de gaten dat je soms geen keus.

Dat je kiest uit twee keer liever niet.
Ziet wat het tot nu toe heeft gebracht.
Onder de aandacht, al te lang gewacht.
Zachtzaam, zijn, in al onze gesprekken.
Dankbaar dat we hierin nu met elkaar.
Zien waar het allemaal goed voor is.

Zo ben ik vandaag veel liever dan.
Maak ik tijd vrij, tijd alleen voor mij.
Honderdduizend vragen in mijn dagen.
Vragen die al te lang onbeantwoord.
In ongehoord, in mij, dichterbij ♥

Tegelijkertijd

In gezelschap van Zon, zijn.
Als ze nog klein, groter dan.
Het gaat sneller dan ik dacht.
Onverwacht, als ik naar ze kijk.
Terug kijk als ik in de spiegel.
Waar blijft de tijd, al die tijd.
Al die tijd, die we al samen.

In al die jaren er willen zijn.
Weten hoe belangrijk dat is.
Hoe fijn als je ouders er altijd.
Als je even binnen kunt lopen.
In weten dat er, altijd, iemand.
Elkaar zien, even, misschien.
Al tel ik tot tien en honderd.

Keer vier, waar we bij staan.
Ze gaan nu op hun eigen pad.
Langs de lijn, er zijn en zonder.
Ik voel de vrijheid, verandering.
Dingen, dagen die alleen voor mij.
Voor ons, tijd die we opeens, nu.
Nog, in weten dat ’t ook anders.
Eropuit, terug in de tijd, toen.
Tijd waarvan we nog weten.

Weten hoe het was, samen.
Het is iedere dag, dagenlang.
Voor niemand bang en allang.
Meegemaakt, geraakt, de ruimte.
Het wijsje in mijn hoofd dat beloofd.
Mijn bikini aan en in blote benen.
Struikelend over kleine stenen.
Blote voeten, het ont-moeten.
Het is in alles, iets, allemaal.

Verlangzamen

Wekenlang vakantievrij, voorbij.
Gevlogen, bewogen, iets voor ogen.
Dingen waarvoor we alle tijd, samen.
Een in en uit lopen, laten, luisteren.
Dat alles is en dat alles mag zijn.

Een glinstering, dingen die nu.
Hangmathangen, verlangzamen.
Beamen in gesprekken, tijd rekken.
In mijn hoofd geen lijstje te bekennen.
Bewust, in alle rust, zonder plannen.
Dat alles kan, dansen door dagen.
Van dag tot dag, van uur tot uur.

Even niets, nergens, niemand, niet.
Ingevingen, dingen, dagen die doen.
Dwalen door stadjes, strandwandeling.
In het bos, losgelaten en in de gaten.
Gelijkgestemd, ongeremd, ruimte.

Gezinsgezelligheid en tijd, al die tijd.
Ondertussen worden er wekkers gezet.
Doen we op tijd zijn, staan we langs de lijn.
Er wordt opeens een motorrijbewijs gehaald.
We blijven op tot serieus, midden in de nacht.
Gewacht, ons meisje heeft op stap al ontdekt.
En de tijd tot veel later dan bedacht gerekt.
Toch is het ook fijn, als ze er even niet zijn.
De tijd alleen, even niemand om me heen.

Soms kan ik stomverbaasd, in de haast.
Op het allerlaatst trap ik dan op mijn rem.
Dan ga ik soms volledig aan mezelf voorbij.
Mijn stem kwijt, spijt, iets onder het tapijt.
Waarom zeg ik niet, is dit wel voor mij?

Mijn stapel verantwoordelijkheden erbij.
Zien dat meer dan de helft al niet van mij is.
Uitgezocht, niet meer uit de bocht, blij blijven.
Vooruit kijken, verder, met mijn lijstje voor leuk.
Die ondertussen al serieus aan vervanging toe.
Hoe kijk ik nu naar de volgende vijftig jaar?
Met wie, wat, waar en waarom? Daarom ♥  

1. Mijn baanbestaan, er weer achter aan ✓
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Een dag in stilte tijdens een Stilte Retraite. ✓
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Dertig dagen dankbaar omzetten in 365 dagen.
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar. ✓
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen.
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Naar Frankrijk, iets met druiven en wijn.
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren ✓
24. Op vakantie naar Griekenland.
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. Met Mariek naar B & B Tijdloos.
27. Een gezins-tijdscapsule maken.
28. Naar een drie landen punt. ✓
29. Tuinfeestje geven op onze trouwdag. ✓
30. Met mijn Lief naar een wedstrijd van Ajax. ✓
31. Skaten naar Kinderdijk, incl. overvaren. ✓
32. Met Roos naar het Anne Frank huis. ✓
33. Mijn eigen moodboard maken. ✓
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St Antonius – St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig compleet terug naar Ibiza.
39. Al mijn dagboeken terug lezen ✓
40. Naar het Rijksmuseum met Kaat ✓
41. Familieweekend plannen.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk. ✓
44. Glow in the dark midgetgolven.
45. Logeren in een strandhuis.
46. De van Gogh route rijden.
47. Lijst aanvullen tot leeftijd. ✓
48. Kraampje op de boekenmarkt met Bar.
49. Koningskrabbel hardop: IJsselconcert ✓
50. Een fiets met trapondersteuning ✓

Stapstenen…

Wekenlang vakantievrij, dichtbij.
Iets in mij dat er verbaasd over blijft.
De tijd die er opeens volop is, in samen.
Samen, even niets, nergens, zonder plan.
Dat we, dat alles kan, niets sneller dan.
Hangmathangen tussen de druiven.
Er op uit, besluiten dat we zomaar.

De mogelijkheid en samen alle tijd.
Gekregen, dagen aan elkaar geregen.
Met zon, in het meebewegen, keer vier.
In het hier en nu en dankbaar blijven.
Vandaag vieren we al veertien jaar.

Getrouwd, dat, met elkaar, zowaar ;)
Bedenken wat daar al aan vooraf ging.
Dingen, dagen, vragen, veranderingen.
Lievelingen, luisteren, een fluistering.
Hoe het allemaal ging en nog gaat.

Elkaar aan kijken in een bezwijken.
Jouw glimlach, grijns, ik trap er nog in.
Met tegenzin zien dat jij dan allang gelijk.
Ruzie maken over huishoudelijk verzaken.
Verstrikt raken in de angst, op zijn bangst.
De allerlangste dagen, zonder antwoord.
We hebben elkaar gehoord en gezien.

Misschien is dat wel wat ons al die tijd.
Dat we elkaar kwijt en later weer vonden.
Verbonden, zonder en met, opgelet en later.
Aan het water, aan zee, op Ibiza, dat keer twee.
Er in mee, meebewegen, regenjas ingepakt.
Bepakt en bezakt, bagage van ons samen.
In beamen dat we goed weg kwamen.

Stap voor stap, zonder stappenplan.
Dat we dan, dat het kan, in vertrouwen.
Trouwdagdingen, meezingen en springen.
Onze stapstenen die door elkaar liggen.
In het water, weten dat jij en ik, wij ♥

V I J F T I G . . .

Wegwijzers, weten, warempel.
De drempel over naar vijftig zijn.
Alvast een voorschot op het vieren.
Dingen die gingen zoals ze nu gaan.
Momenten van stilstaan, bij alles.
Bij echt vijftig jaar oud, vandaag.

Ik mag vertragen en vertrouwen.
Klaar met bouwen, de tweede helft.
Op de helft van wel honderd worden.
Met gemak over mijn horden heen.
Lekker in mijn pak en zin in later.

De leeftijd voor trapondersteuning.
Voor spiegeltjes op het stuur nog niet.
Dat ik de letters niet zie zonder leesbril.
En dat mijn lijf soms anders wil dan ik.
Vijftig, klinkt echt zoveel ouder dan.

Toch kan ik in deze verheugen op.
Op nu, op later en water bij mijn wijn.
Nog meer samen zijn en tijd voor twee.
Er nog in mee kunnen gaan keer vier,
al heb ik soms werkelijk geen idee.

Ouder worden en al iets ouder zijn.
Als ik achterom kijk ben ik dankbaar.
Voor alles, voor iedereen om mij heen.
Alle liefste, leukste en nooit echt alleen.
Zonder jou, denk ik je dichtbij, bij mij.
Doe ik alsof je wel onze tuin in loopt.
Jouw gebaksbordjes onder de taart.

Wegwijzers naar honderd worden.
Mijn thee drink ik uit mijn Sara-mok.
Overal zie ik borden waar de 50 op staat.
Zelfs op straat, in mijn auto er naar toe.
Op het wc-papier hier in huis, thuis.

Mijn weg vervolgen zonder de ruis.
Ruimte om het te doen, op mijn pad.
Alle tijd gehad en nu, alweer gekregen.
Wind mee, een ingeving, zeeën van tijd.
Zonder spijt, ’t zien, blij met misschien.
Lievelingstaart, met gouden vorkjes.
Vooruit, vrij, dichterbij en ik, vijftig!

Werkgeluk

Het afgelopen jaar.
Waar zal ik beginnen.
Veranderingen, dingen.
Er voor open blijven staan.
De leukste die weggaan.
Stilstaan, dat, gedaan.
Doorgaan, vooruit.

Blij met mijn besluit.
Er over uit, dat dit past.
Enthousiast, blij verrast.
Trots, rots in de branding.
Kunnen zijn, zomaar, daar.
Doen, zo anders dan toen.
Het voor elkaar krijgen.
Aaneenrijgen, klaar.

Ontelbaar vragen.
Dagen die het doen.
Vertrouwd, opgebouwd.
Het antwoord op gehoord.
Onverstoorbaar, door, gaan.
Ervan op aan, doorstrepen.
Het delen, dankbaarheid.
Dichterbij en op de fiets.
Iets, anders, met elkaar.

Zomaar, iets, ergens.
Nergens aan gedacht.
Onverwacht, verzacht.
Er aan gedacht, dromen.
Taart, op tijd thuiskomen.
Bloemen op m’n bureau.
Wekenlang vrij, wij, blij.
Na al die dagen druk.
Iets met werkgeluk ♥

Vijfenzeventig

Dat jij er altijd bent.
Ongekend, altijd, gelijk.
Als ik terug kijk, kan zien.
Met jou, mijn misschien.
Twijfels, tranen, terug.

Mijn rug recht, samen.
Beamen, ’t beramen, blij.
Jij, wij, de humor behouden.
Er in mee, een ander idee.
Al gegoogled door jou.

Nog jong en al ouder.
De schouder waarop ik.
Mag leunen en mag laten.
Later, in de gaten, geluk.
Waar ik ook naar kijk.

Kopje thee, stroopwafel.
Jouw boek altijd op de tafel.
Onze liefde voor lezen, delen.
Kilometers, landkaart erbij.
Strava en jij, altijd dichtbij.

Overal vandaan, op de fiets.
100 kilometer alsof het niets.
Iets doen, door jou al bedacht.
Al is het midden in de nacht.
Trots op een vader zoals jij.

Dat ik er bij jou mag zijn.
Er heel even, alleen maar.
Klein gebaar, het bijpraten.
Onderweg, luisterend naar.
Bij jou binnen lopen, bij opa.
De zes kleinkinderen op rij.
Zo blij, voorschot op taart.
Jouw verjaardag vandaag.
Vijfenzeventig jaar jong ♥

Kantelpunt

Woorden die dansen door dagen.
Vragen waarop het antwoord een Ja.
Mijn krabbel, daar voorgelezen, hardop.
De gewaarwording van stilte, opeens.
Het applaus, in jubelstemming zijn.

Allemaal fijne dingen, fijne dagen.
Langzaamaan vertragen, vakantievrij.
Dichterbij, dagen die zomaar, al, opeens.
Is dat het ouder worden, al ouder zijn?
Onderweg naar vijftig, de helft van.

Kan ik daar nog iets aan toevoegen.
Maak ik mijn lijstje langer, nog te doen.
Ga ik dingen anders dan nu en niet meer?
Onweerstaanbaar, klein gebaar en later.
Luisteren, al is het nu nog fluisteren.

Ondertussen gaan ze hier over naar.
Verder vooruit, besluiten ze daarin ook.
Het eerste jaar in de brugklas is al voorbij.
Een beugel, bijdehand en sneller dan wij.
Als ze binnenlopen groter, breder, lang.

Nergens bang voor, in steviger staan.
Keer vier gaan ze vooral hun eigen weg.
Wij zeggen; niets meer aan doen, de tijd.
De tijd die we vijf jaar geleden, bijna kwijt.
Tijd die we nu anders, bewust en samen.
Waarin we beamen wat er nog toe doet.
Vijf jaar, waarin alles wordt aangeraakt.

Een mijlpaal en een momentmoment.
Ongekend, alsof het gisteren, lang geleden.
Verleden tijd, als in strijd, die niet gewonnen.
De verzonnen zinnen, zomaar, in dankbaar.
Blijven staan, verder gaan, dat, allebei.

De vijftig dichtbij, trapondersteuning.
Zo kan ik vanuit het niets nu op de fiets.
In gezelschap van Zon, tussen weilanden.
Genieten, twee handen aan mijn stuur.
Sturen, stomverbaasd, naast elkaar ♥

Vrijheid

Het woord danst door mijn dagen.
Vragen, vrijheid, in een andere tijd.
De vrijheid om dat te voelen, vinden.
Om je te verbinden, verbonden zijn.
In klein, water bij de wijn. weten.

Vergeten waar het echt over gaat.
In alle haast, zomaar, stomverbaasd.
Struikelend over totaal onbelangrijk.
Overeind gebleven, anders beleven.
Ik neem het leven minder serieus.

Kans om te kiezen, altijd een keus.
Elkaar zien, in alles wat er toe doet.
Ik reken ’t zonder enige twijfel goed.
Onvoorwaardelijk, zonder oordeel.
Helend, houvast, vrij zijn van last.

Blij verrast, dat ik dit mag doen.
De vrijheid om het heel spannend.
Iets met hoogtevrees, terwijl ik lees.
Mijn Koningskrabbel in een toren.
Waar iedereen mij nu kan horen.

De vrijheid om alle tijd te nemen.
Op jouw moment, als dat goed voelt.
In onbedoeld, bedacht, bedenkingen.
Gewacht, er een nachtje over slapen.
Vragen, vertragen en vertrouwen.

Vrij kunnen zijn, verder, vooruit.
Achteruit, even terug, vliegensvlug.
Ik besluit wat ik daarin mee wil geven.
Kwetsbaar durven zijn, langs de lijn.
Lijnrecht, hardop gezegd, afstand.

Hand in hand, in een houden van.
In muziek, uniek, in luisteren naar.
Daar waar jij nu bent en altijd zal zijn.
Houvast vinden in de verandering.
Vrijheid, in een andere tijd, in ons.

Geschreven voor en voorgelezen tijdens het IJsselconcert.

Overstappen

Luisteren naar een ingeving.
Dingen, herinneringen, houvast.
Het vrij zijn van last, achterhaald.
Van verdwaald en in gedachten.
Wachten op een zeker weten.

Vergeten, dat dit er toe doet.
Bevangen door emoties, alles.
Onzekerheid, de tijd die te snel.
Hardop vertellen en vertalen.
Om uit verhalen te stappen.

Dat twijfel juist ruimte geeft.
Om eronder te kunnen kijken.
En te zien, waar mijn misschien.
Waar ik nog steviger kan staan.
Om de juiste kant op te gaan.

Dat er altijd weer een kans.
We kunnen dansen, op tafel.
En bijdragen aan de oplossing.
Zomaar een andere route rijden.
Blij dat mijn baan blijft bestaan.
Met deze kans, kunnen kiezen.
De betekenis in de smiezen.

Kiezen voor de verandering.
Dingen anders doen dan toen.
Zomaar, opeens, toch gevonden.
Wat je, al dan niet bewust, zoekt.
Jarenlang gezocht, kort door de.
In verbinding, verbonden zijn.
Tante, omdat ik weet hoe fijn.

Dat geluk zonder reden komt.
In dankbaar, voelbaar daar, waar
mijn toetsenbord van overstroomt.
In mijn hangmat, gezelschap van Zon.
Op mijn skates, nieuw wegdek, snel.
Door de bocht en het kunnen zien.
Terug naar mijn lijst voor leuk.

1. Mijn baanbestaan, er weer achter aan ✓
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Een dag in stilte tijdens een Stilte Retraite. ✓
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Dertig dagen dankbaar omzetten in 365 dagen.
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos. ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II. ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar. ✓
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen.
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Naar Frankrijk, iets met druiven en wijn.
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren ✓
24. Op vakantie naar Griekenland.
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. Met Mariek naar B & B Tijdloos.
27. Een gezins-tijdscapsule maken.
28. Naar een drie landen punt. ✓
29. Tuinfeestje geven op onze trouwdag. ✓
30. Met mijn Lief naar een wedstrijd van Ajax. ✓
31. Skaten naar Kinderdijk, incl. overvaren. ✓
32. Met Roos naar het Anne Frank huis. ✓
33. Mijn eigen moodboard maken. ✓
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St Antonius – St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig compleet terug naar Ibiza.
39. Al mijn dagboeken terug lezen. ✓
40. Naar het Rijksmuseum met Kaat.
41. Familieweekend plannen.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk. ✓
44. Glow in the dark midgetgolven.
45. Logeren in een strandhuis.
46. De van Gogh route rijden.
47. Lijst aanvullen tot leeftijd. ✓
48. Kraampje op de boekenmarkt met Bar.
49. Koningskrabbel hardop: IJsselconcert.
50. Een fiets met trapondersteuning ;)

Verbeeldingskracht

Negentien, zien, zijn, zomaar.
Dankbaar dat jij, dat wij, samen.
Er niets meer tegenin te brengen.
Als wij allemaal links, zie jij rechts.
Zie jij waar wij allemaal aan voorbij.
Het net even anders, ronddraaien.
Iets zien waar wij misschien ook.
Ruimte om het op jouw manier.
Hier, altijd in het nu of nooit.

Mijn auto voor tien euro gekocht.
Scheurend door de bocht gekomen.
Dromen die opeens al werkelijkheid.
Met altijd een plan, verder, vooruit.
Besluiten, jij weet het vaak allang.

Allang bedacht, waarom wachten.
Jij bent voor niets en niemand bang.
Scooter, auto en nu je motorrijbewijs.
Nieuwe uitlaat, andere velgen, sneller.
Kilometers op jouw teller, het geluid.
Het volume voluit, waar je ook gaat.
Want waarom zou je gaan lopen.

Iets met frisse lucht, een zucht.
Lange werkdagen, zonder vragen.
Blij verrast als je soms zomaar mee.
Alleen op jouw moment, uitgezocht.
Jouw bochten zijn zo lang als nodig.
Overbodig overboord, in gehoord.
In gezien, waar wij misschien ook.

Nu, negentien en iets zonder taart.
Wie wat bewaard en mooie dromen.
Gekomen waar jij, als klein, wilde zijn.
Op jouw manier en op jouw moment.
En dat, alles, allemaal, in ongekend ♥

Doelstelling

Opeens, vandaag al, zomaar, zeventien.
Je laat ons de wereld door jouw ogen zien.
Misschien, nee, baldadig, blij, vrij van veel.
In lengte langer, gangmaker, nachtbraker.
De gezelligheid kent duidelijk geen tijd.

Alle tijd gehad, gekregen, meebewegen.
Zien wat het jou allemaal heeft gebracht.
Er aan gedacht, alle aandacht en gewacht.
Geweten, niets vergeten, jij op jouw weg.
Op jouw moment, ongekend en alsnog.

Dromen die uitkomen door het te doen.
Kampioen, er al weken naar uit gekeken.
Geblesseerd, herstellen, tot duizend tellen.
Iets met geduld, weer voorzichtig trainen.
Doelbewust en uitgerust, nog net op tijd.

Op het juiste moment, pak je jouw kans.
Zesenveertig doelpunten tussen de palen.
Er in gekopt, niet te stoppen en spierballen.
Zo eet jij alles wat los en door ons verstopt.
Bulken en droogtrainen, calorieën tellen.

Even langs het Dok en bij Jack bestellen.
Mij niet bellen, ik ben weg en kom terug.
Na jarenlang zo heel anders achter de rug.
Door, je kiest enthousiast wat bij jou past.
Er voor gaan, er niet te lang bij stilstaan.

Ondertussen maak ik ontbijt op bed.
Geen wekker gezet, toch gaat hij altijd.
Vandaag krijg je spijt, nu is het mijn tijd.
Calorierijk, alles wat ik nog kon vinden.
Rijk als ik naar je kijk, dol op, van jou ♥

Lievelings

Zinnen zomaar, achter elkaar.
Een ingeving, dingen die opeens.
Bij slecht bedacht, gewacht, weten.
De tijd die me daar, waar dan ook.
Liefdevol laten en in de gaten.

Gezinsgezelligheid en de tijd.
Dagen die doen, dankbaarheid.
Kiezen, een kans, keuzes maken.
Mijn grens niet meer bewaken.
Zonder spijt achterom kijken.

Mijn ontwijken, anders zien.
Zomaar een gebaar, in gesprek.
De tijd rekken en ruimte maken.
Hoop, in tijd die langzaam gaat.
Als je er heel even bij stil staat.

Dwars door mijn gevoelslagen.
Het er op wagen, weten waarom.
Vragen stellen, vertellen, vertalen.
Het herhalen als liefde ’t antwoord.
Gehoord worden, mijn misschien.
In alle openheid, tijd met elkaar.
Dankbaar, dat het anders kan.

Ontbijt op bed en de tekeningen.
Dingen die gingen zoals ze nu niet.
Bewondering, opeens en dat je ziet.
Genieten en gezinsgezellig compleet.
Taart in de tuin, onze moeders dichtbij.
Moeders om me heen, in nooit alleen.
Deze rol waar mijn hart vol van blijft.
Zo is het altijd moederdag voor mij.
Met de leukste, keer vier, op rij ♥

Grenzeloos

Bewust, in alle rust, stilstaan bij.
Vrij zijn, blijven, in dat wat ik doe.
Terug kijken, naar mijn ontwijken.
Het doet er meer toe dan ik dacht.
Gewacht, weten, zonder vragen.

Vragen stellen, het willen weten.
Het hardop vertellen en vertalen.
Mooie verhalen die ik wilde horen.
Verlies en verloren, verleden tijd.
Kwijtgeraakt en weer gevonden.

Verbonden, wat er ook gebeurd.
Luisteren, zelfs als dat fluisteren.
Wachten op, stop, sta stil, waarom?
Stomverbaasd, sprintje, alle haast.
De tijd laat het ons niet vergeten.

Het leven laat het ons weer zien.
Mijn misschien, blijven hopen op.
Liefdevol laten en niet in de gaten.
Bedoelingen, bedacht, zachtzaam.
Zomaar opeens zien bovendien.

Vrij kunnen zijn, verder, vooruit.
Achteruit, even terug, vliegensvlug.
Ik besluit wat ik daarin mee wil geven.
Kwetsbaar durven zijn, langs de lijn.
Lijnrecht, hardop gezegd, afstand.

Hand in hand, niets uitgesloten.
Onvoorwaardelijk, me omdraaien.
Ik wil er zijn, als dat ervoor nodig is.
Gemis, laten weten dat ik er altijd.
Vrijheid, de tijd, voor jou en mij ♥

Stomverbaasd

Soms opeens voel je het echt.
In gesprek, waarin ik de tijd rek.
Als iets in mij, dichterbij dan ooit.
Op dagen, enigszins verstrooid.
Een klein stukje opgeschoven.

Zoekend naar het woord ervoor.
Het woord dat niet te omschrijven.
Ergens even blijven, houvast zoeken.
Gevonden, in alles wat ik mag doen.
Opeens ben ik de drempel al over.

Zoekend naar een weg en weten.
Nagenoeg vergeten, niet willen zien.
En dan, opeens, valt ’t allemaal samen.
Beamen, mijn misschien is nu echt.
Ik kan er met geen mogelijkheid.

Zomaar terug geslingerd in de tijd.
Terug naar daar, waar ik eerder was.
Het anders doen en er anders in staan.
Stomverbaasd, sterker, doen wat kan.
Anders dan, daar, toch, met elkaar.

Anders dan toen in bespreekbaar.
In alle rust, bewust en in beweging.
Luisteren naar elkaar, dankbaar zijn.
Het stom vinden en weten waarom.
Dat dat is waar het altijd over gaat.

Vroeg of laat, alle vragen stellen.
Tot honderd tellen en ondertussen.
Verwachtingen bijstellen, vertellen.
Het vertalen, in mijn eigen verhaal.
Net zolang tot het allemaal klopt.

Verder waar we gebleven waren.
Op het juiste moment, vakantievrij.
Iets met wijn en samen kunnen zijn.
Langs de lijn, leuk, strandwandeling.
Blij dat ik er kan zijn als dat nodig is.
Onze achterdeur wagenwijd open.
Mijn hangmat die de zon vangt.

Tweeëntwintig

Geboren om zeven over 5.
Klaarwakker, tot in de details.
Terughalen, hoe het toen ging.
Dingen die opeens zichtbaar.
In sneltreinvaart, kwam jij.

Blij verrast, dat doe je nog.
Toch, terug, vooruit, verder.
Mooie verhalen en vrienden.
Bal-dadig, waar wij bij staan.
Gaan, studie, de baan erbij.

Jij, op jouw weg, willen, weten.
Niet vergeten, al geregeld, klaar.
Steeds weer kan ik naar je kijken.
Zelfs bij ontwijken, even zeiken.
Blij, iedere keer, als ik jou zie.

‘Kom je sporten moeders?’
Zelfs dan, blij jou daar te zien.
Te zien hoe jij op jouw manier.
Het leven viert, vet gespierd.
Een meisje versiert en dan.

Dat jij kan, mij niet nodig.
Vooruit kijken, er naar toe.
Hoe, koektrommel gekocht.
Jij vervolgt jouw eigen weg.
In zorgen voor, door, doen.

Soms nog onvoorstelbaar.
Dat jij daar, bij ons, zo klein.
Steeds groter, baldadiger, blij.
Jij, onze oudste, trots op jou!
Jou zo zien, dat jij het bent ♥

Voorbijgevlogen

Zon, zee en regen, meebewegen.
Met elkaar daar, het doet er niet toe.
Winkelen tussendoor, lunchen, leuk.
Terug in de tijd en mooie gesprekken.
De tijd rekken, ruimte, rondjes rijden.
Het volume voluit, de tekst die klopt.
Zien, zijn, zomaar, overal en ergens.

Op de fiets, fluitend, vooruit kijken.
De trapondersteuning al fijn ontdekt.
Nu ik de leeftijd waarop al bijna bereik.
Ik kijk er naar uit en kan niet wachten.
Het duwtje in de rug, heen en terug.

De tijd te vlug, in voorbijgevlogen.
Herinneringen, dingen die het doen.
Vriendinnen zijn, in het echt, oprecht.
Het is voelbaar, zo samen, met elkaar.
In dankbaar, dol, dwaas, dagenlang.

Al langer met dan zonder in de tijd.
Nooit meer kwijt en bij elkaar blijven.
De afstand die er in deze nooit toe doet.
Goed, geluk, een glinstering, ín onze wijn.
Samen zijn, zon en zomaar, vakantievrij.
Blij met alle tijd die ik aaneenrijg, krijg.
Heb gekregen door mee te bewegen ♥

Omvangrijk

Omstebeurt vijftig worden, het is.
Een vieren, vooruit, achterom kijken.
Herinneringen, dingen, ook ik tel mee.
Met nog een he-le-boel dagen te gaan.
Stilstaan, samen, generatiegeluk.

Een weerzien, zijn en lievelingen.
Dansdingen en mooie gesprekken.
Veranderingen die hetzelfde blijven.
De hoogste tijd klinkt veel te vroeg.
Vanuit de kroeg slingerend thuis.

Drie dagen om weer bij te trekken.
Tijd rekken en gezinsgezellig samen.
We schuiven aan, vieren vrolijk verder.
Steeds weer het besef, hoeveel geluk.
En bijna een meidenmeerderheid.

De tijd, de dagen, de dingen die doen.
Bloemen op mijn bureau, vooruit kijken.
Ontdekken, door, durven, rondjes draaien.
Het wijsje in mijn hoofd, dat dat beloofd.
Bijna op de helft van honderd worden.

Gewaarwording

Dingen delen, helen, hou-vast.
Vrij van de last, het kunnen laten.
Soms heb je achteraf pas in de gaten.
Wat dingen daadwerkelijk met je doen.
Terug naar toen, weer terug in de tijd.
Kwijtgeraakt wat er nooit echt was.
Enthousiast, zonder dat het er is.

Gemis, ondergedompeld, dagen.
Door alle gevoelslagen heen, alleen.
En samen, kunnen beamen dat dit niet.
Niet kan, dat je het eigenlijk niet ziet.
Dat het weer voelt als er in getrapt.

Tijdens de opleiding op een punt.
Dat je er iets mee kunt en kan zijn.
Opnieuw kan ervaren, na jarenlang.
Voorbij bang, boos, verontwaardiging.
De dingen opnieuw, het anders zien.
Anders kijken, stap uit het verhaal.
Het vertellen en vertalen, hardop.

Mooi hoe mijn leven laat ervaren.
Tot bedaren, bedachtzaam, aan toe.
Het leven minder serieus, een keus.
Een kans en dansend door alle dagen.
Langs valkuilen kunnen lopen, zien.
Mijn misschien, weer zeker weten.
Het omdraaien, anders, naar leuk.

Een hapje-uit-eten, spontaan gaan.
Onze chauffeur die ons voor de deur.
Mooi gesprekken, tijd kunnen rekken.
De afstandsbediening opeens in handen.
Landen, laten, luisteren en blij zijn met.
Een zet, het potje scrabble gewonnen.
Begonnen, begin, in zomaar een zin.

Koningskrant

Soms, opeens, valt alles samen.
Momenten waarop dingen gaan.
Zoals ze dan gaan, zoals ze gingen.
Dingen die ik besef, een stilstaan.
Bij veel, bij alles wat ik doe, deel.

Jaren geleden kwam de vraag.
Gelezen op mijn lijst voor leuk.
Een Koningskrabbel in de krant.
Op de achterkant, plek voor mij.
Dichterbij, doen, doorgestreept.

Het opschrijven, willen blijven.
En nooit meer weg, wat ik ook zeg.
Opeens is een plaats dan mijn plek.
Gek genoeg ben en blijf ik er trots op.
Stop ik ook niet, met dankbaar zijn.
De plek waar ik ben, iedereen ken.
Kind-van herken en zij elkaar.

Op loopafstand van onze ouders.
Mijn schouders ophalen, vertalen.
Langs de lijn en daarna, iets met wijn.
Onze kinderen in het voorbijlopen zien.
Jeugdsentiment, in alles, on-ge-kend.
Met elkaar, zijn, al is het maar even.
In de toevalligheden van het leven.

Weloverwogen.

Een groot gezin en wij er midden in.
Iets waar ik mijn zinnen op had gezet.
Dat we elkaar aankijken, blijven lachen.
Bij het zien van alles wat er is, ooit was.
Een gevonden jas die me altijd past.

Als een klein feestje in mij, dichtbij.
Logeerpartij, keer twee, nog klein, zijn.
En er kunnen zijn, als dat er voor nodig is.
Overal speelgoed, spelen, voorleesboekjes.
Snoetepoetserdoekjes, ver terug in de tijd.
Langs ouders, koekjestrommels, ijsjes.
De Hokey Pokey wijsjes van Juf Roos.

Blij dat ik daar voor koos, heel bewust.
In slaap gesust, niet durven en bang voor.
Soms ontkom je niet en wil je ’t niet horen.
Begint iets door stilstaan van voren af aan.
Gaan alle alarmbellen opeens rinkelen.

Ondertussen heb ik de stilte gevonden.
Terug bij bierflesjes op tafel, nog slapend.
Na een avond vol verhalen, vertalen, vrolijk.
Vrijheid, vertellen en volop vragen stellen.
Dankbaar voor alle openheid en de tijd.

Met opgeraapte kwartjes kan ik verder.
Zo ervaar ik mijn studiedingen in het echt.
Al dan niet terecht en zonder goed of slecht.
In liefdevol laten krijg ik in de gaten waarom.
Kan ik anders kijken naar stom en bijsturen.
De bocht om naar daar waar, zonder strijd.
Ik de tijd krijg die ik daarvoor nodig heb.

Bestemming

Een momentmoment, in stilte.
Zomaar, er naar kunnen luisteren.
Ook als het alleen nog fluisteren is.
Ingevingen, dingen, opeens weten.
Het opschrijven, er even blijven.

Vandaag neemt mij mee op reis.
En ik mag, wij mogen dat nu samen.
Beamen, dat dat is wat ik nu wil doen.
Onze wereld ontdekken, tijd rekken.
Naar daar waar we al willen zijn.

Onderweg, het hardop zeggen.
Uitleggen, laten en luisteren naar.
Commentaar, alsmaar, kunnen zien.
Misschien, een mogelijkheid, tijd.
Terug naar daar waar we waren.

In alle rust, bewust, dankbaar.
En waar nodig in een bewogen.
Bevlogen, een onvertogen woord.
Gehoord worden en weten waarom.
Stomverbaasd, uitgeraasd, ruimte.
Opruimrommel, indommelen.
Daar waar ik ben en mag zijn.

Toen onze wereld opeens klein.
Bleek hij eigenlijk groot genoeg.
Hij groeit groter waar we bij staan.
Ik zie vriendinnen-van op onze bank.
Vier kleine mensjes extra aan tafel.
Tijdens een bezoekje van broers.
Blij met schone zusjes die altijd.

De tijd die we met onze ouders.
Schouders ophalen, het vertalen.
Vertellen, het niet meer uitstellen.
Het brengt me daar waar ik ben.
Daar waar ik al die tijd mag zijn.

Bestemming onbekend ;)

Stiltestem

Een glinstering, dingen die voorbij.
Dingen die in mij iets raken, bewaken.
Iets in beweging zetten, in opletten, laten.
Luisteren vooral naar de stem in stilte.
Die ik alleen kan horen als ik er ben.

Als ik er daadwerkelijk mee kan zijn.
Een ingeving, geen idee, de dagen door.
Steeds weer hoor ik, hou ik het even vast.
Enthousiast omdat het dan precies past.
Het vastleggen, hardop durven zeggen.

Zo maak ik ruimte, trap ik op de rem.
Mijn stem, in de stilte, die alles al weet.
Bang dat ik het vergeet, dat dat niet kan.
Om vervolgens te ontdekken dat het is.
Dat ik, het vaak moeilijker maak dan.

Het vastleggen, zodat alles helder.
Zodat ik het kan zien, er mee kan zijn.
Soms mag ik het kleiner maken, mooier.
Dan blijkt moeilijk in niets te bestaan.
Kan ik gaan, staan, waar ik maar wil ♥

Loopafstand

Dat het leven even anders loopt.
Ons onverhoopt, brengt wat nodig.
Linksaf, later, overbodig overboord.
Ongehoord en hou vast, aan elkaar.
Zomaar, uit ’t niets, nergens heen.

Alleen maar daar waar we waren.
Ervaren, meebewegen en bewaren.
Ontelbaar bezwaren, slecht bedacht.
Midden in de nacht en stille kracht.
Er over nagedacht en in de wacht.

Weten dat het niet echt uit maakt.
Dat we alsnog, later, dat het nog kan.
Misschien dat er dan, het komt goed.
Gehoord en gelijkgestemd, ongeremd.
Voorbestemd, niet voor niets zijn wij.
Dichtbij, jij bent, jullie zijn mijn blij.
Ont-moeten en er voor elkaar zijn.

Dankbaarheid laat je zien wat er is.
Een zin, zien, zijn zomaar, 365 dagen.
Vertragen, vragen stellen, wat is er wel.
Trek aan de bel, belang-rijk, ruimte.
In iedere dag iets, al lijkt het niets.

Soms komt het besef zoveel later.
Dan ben je blij dat je toch, nog, even.
Het leven korter dan, dat het nog kan.
Vandaag begin ik op traag, zonder plan.
Ik loop langs ouders, laat mijn schouders.
Loop door ons huis, er is niemand thuis.
Langs mijn wasmachien, ja, misschien.
Het volume voluit, heel hard zingen.
Dingen die voor mij, dichterbij, dat.

Traditiedagen

Na alles en allemaal, even niets.
Iets meer tijd, gezinsgezelligheid.
Verkleed, verkleumd en borrelblij.
Pruiken, pakken, brillen, dichtbij.
De dagen kwijt, een glinstering.

Glansrijk, waar ik ook maar kijk.
In ons gezin, er midden in en feest.
Dagenlang geweest, mooie verhalen.
Ik stop met vertalen, al besef ik ook.
Dat wij, het hebben meegegeven.

Overdreven, dweilen en de kraan.
Gedacht, gedaan, niet lang stilstaan.
Wij zijn ook, niet zo lang geleden, jong.
Zongen we ook niet, nog lang niet thuis?
Er van doordrongen, dat we echt ouder.
Handen op schouders, de polonaise.
Dingen die voor altijd hetzelfde zijn.

Zomaar, vakantievrij, ook voor mij.
Blij gebracht, in een baangenomen.
Al heel lang op mijn lijstje en nu echt.
Logeerpartij, klein keer twee, dichtbij.
In mijn studie duiken, verder vooruit.
Blij zijn met mijn besluit het te doen.
Doorgaan en de tijd, zonder spijt ♥

Tegelijkertijd

Je danst dichtbij door al mijn dagen.
Honderdduizend vragen wil ik stellen.
Ik wil je nog zoveel vertellen, laten zien.
Mijn laatste woorden zou ik nu anders.
Als ik zou weten, dat het voor altijd.

Als ik zou weten dat altijd, zo lang.
Zoveel verder weg en zo ongrijpbaar.
Ergens ook zo onwerkelijk waar blijft.
Herinneringen, dingen, dagen, samen.
We delen, helen, houden elkaar vast.

Kunnen je zien, bewegend in beeld.
Dankbaar, gedeeld, gedaan, stilstaan.
Terug in de tijd, ben jij niet echt kwijt.
De tijd, die mooie dingen blijft doen.
Niets, nooit meer hetzelfde als toen.

Toen, trots, dankbaar dat het zo was.
Enthousiast, een duwtje, kom op, gaan.
Doorlopen, dansen en gezinsgezelligheid.
Pakken, pruiken, achter het schot vandaan.
Ik kies voor fluoriserend geel en blauw haar.
Met elkaar, wie slaapt waar, matras op de grond.
Dat het eigenlijk weer is hoe het vroeger was.
Alle dagen op rij, al zijn wij er niet overal bij.
Brengen en halen, verhalen aan het ontbijt.
Het is de tijd, die dan zo weer bij ons terug.
Te halen, te vertalen, in al onze verhalen.