Verbeeldingskracht

Negentien, zien, zijn, zomaar.
Dankbaar dat jij, dat wij, samen.
Er niets meer tegenin te brengen.
Als wij allemaal links, zie jij rechts.
Zie jij waar wij allemaal aan voorbij.
Het net even anders, ronddraaien.
Iets zien waar wij misschien ook.
Ruimte om het op jouw manier.
Hier, altijd in het nu of nooit.

Mijn auto voor tien euro gekocht.
Scheurend door de bocht gekomen.
Dromen die opeens al werkelijkheid.
Met altijd een plan, verder, vooruit.
Besluiten, jij weet het vaak allang.

Allang bedacht, waarom wachten.
Jij bent voor niets en niemand bang.
Scooter, auto en nu je motorrijbewijs.
Nieuwe uitlaat, andere velgen, sneller.
Kilometers op jouw teller, het geluid.
Het volume voluit, waar je ook gaat.
Want waarom zou je gaan lopen.

Iets met frisse lucht, een zucht.
Lange werkdagen, zonder vragen.
Blij verrast als je soms zomaar mee.
Alleen op jouw moment, uitgezocht.
Jouw bochten zijn zo lang als nodig.
Overbodig overboord, in gehoord.
In gezien, waar wij misschien ook.

Nu, negentien en iets zonder taart.
Wie wat bewaard en mooie dromen.
Gekomen waar jij, als klein, wilde zijn.
Op jouw manier en op jouw moment.
En dat, alles, allemaal, in ongekend ♥

Doelstelling

Opeens, vandaag al, zomaar, zeventien.
Je laat ons de wereld door jouw ogen zien.
Misschien, nee, baldadig, blij, vrij van veel.
In lengte langer, gangmaker, nachtbraker.
De gezelligheid kent duidelijk geen tijd.

Alle tijd gehad, gekregen, meebewegen.
Zien wat het jou allemaal heeft gebracht.
Er aan gedacht, alle aandacht en gewacht.
Geweten, niets vergeten, jij op jouw weg.
Op jouw moment, ongekend en alsnog.

Dromen die uitkomen door het te doen.
Kampioen, er al weken naar uit gekeken.
Geblesseerd, herstellen, tot duizend tellen.
Iets met geduld, weer voorzichtig trainen.
Doelbewust en uitgerust, nog net op tijd.

Op het juiste moment, pak je jouw kans.
Zesenveertig doelpunten tussen de palen.
Er in gekopt, niet te stoppen en spierballen.
Zo eet jij alles wat los en door ons verstopt.
Bulken en droogtrainen, calorieën tellen.

Even langs het Dok en bij Jack bestellen.
Mij niet bellen, ik ben weg en kom terug.
Na jarenlang zo heel anders achter de rug.
Door, je kiest enthousiast wat bij jou past.
Er voor gaan, er niet te lang bij stilstaan.

Ondertussen maak ik ontbijt op bed.
Geen wekker gezet, toch gaat hij altijd.
Vandaag krijg je spijt, nu is het mijn tijd.
Calorierijk, alles wat ik nog kon vinden.
Rijk als ik naar je kijk, dol op, van jou ♥

Lievelings

Zinnen zomaar, achter elkaar.
Een ingeving, dingen die opeens.
Bij slecht bedacht, gewacht, weten.
De tijd die me daar, waar dan ook.
Liefdevol laten en in de gaten.

Gezinsgezelligheid en de tijd.
Dagen die doen, dankbaarheid.
Kiezen, een kans, keuzes maken.
Mijn grens niet meer bewaken.
Zonder spijt achterom kijken.

Mijn ontwijken, anders zien.
Zomaar een gebaar, in gesprek.
De tijd rekken en ruimte maken.
Hoop, in tijd die langzaam gaat.
Als je er heel even bij stil staat.

Dwars door mijn gevoelslagen.
Het er op wagen, weten waarom.
Vragen stellen, vertellen, vertalen.
Het herhalen als liefde ’t antwoord.
Gehoord worden, mijn misschien.
In alle openheid, tijd met elkaar.
Dankbaar, dat het anders kan.

Ontbijt op bed en de tekeningen.
Dingen die gingen zoals ze nu niet.
Bewondering, opeens en dat je ziet.
Genieten en gezinsgezellig compleet.
Taart in de tuin, onze moeders dichtbij.
Moeders om me heen, in nooit alleen.
Deze rol waar mijn hart vol van blijft.
Zo is het altijd moederdag voor mij.
Met de leukste, keer vier, op rij ♥

Grenzeloos

Bewust, in alle rust, stilstaan bij.
Vrij zijn, blijven, in dat wat ik doe.
Terug kijken, naar mijn ontwijken.
Het doet er meer toe dan ik dacht.
Gewacht, weten, zonder vragen.

Vragen stellen, het willen weten.
Het hardop vertellen en vertalen.
Mooie verhalen die ik wilde horen.
Verlies en verloren, verleden tijd.
Kwijtgeraakt en weer gevonden.

Verbonden, wat er ook gebeurd.
Luisteren, zelfs als dat fluisteren.
Wachten op, stop, sta stil, waarom?
Stomverbaasd, sprintje, alle haast.
De tijd laat het ons niet vergeten.

Het leven laat het ons weer zien.
Mijn misschien, blijven hopen op.
Liefdevol laten en niet in de gaten.
Bedoelingen, bedacht, zachtzaam.
Zomaar opeens zien bovendien.

Vrij kunnen zijn, verder, vooruit.
Achteruit, even terug, vliegensvlug.
Ik besluit wat ik daarin mee wil geven.
Kwetsbaar durven zijn, langs de lijn.
Lijnrecht, hardop gezegd, afstand.

Hand in hand, niets uitgesloten.
Onvoorwaardelijk, me omdraaien.
Ik wil er zijn, als dat ervoor nodig is.
Gemis, laten weten dat ik er altijd.
Vrijheid, de tijd, voor jou en mij ♥

Stomverbaasd

Soms opeens voel je het echt.
In gesprek, waarin ik de tijd rek.
Als iets in mij, dichterbij dan ooit.
Op dagen, enigszins verstrooid.
Een klein stukje opgeschoven.

Zoekend naar het woord ervoor.
Het woord dat niet te omschrijven.
Ergens even blijven, houvast zoeken.
Gevonden, in alles wat ik mag doen.
Opeens ben ik de drempel al over.

Zoekend naar een weg en weten.
Nagenoeg vergeten, niet willen zien.
En dan, opeens, valt ’t allemaal samen.
Beamen, mijn misschien is nu echt.
Ik kan er met geen mogelijkheid.

Zomaar terug geslingerd in de tijd.
Terug naar daar, waar ik eerder was.
Het anders doen en er anders in staan.
Stomverbaasd, sterker, doen wat kan.
Anders dan, daar, toch, met elkaar.

Anders dan toen in bespreekbaar.
In alle rust, bewust en in beweging.
Luisteren naar elkaar, dankbaar zijn.
Het stom vinden en weten waarom.
Dat dat is waar het altijd over gaat.

Vroeg of laat, alle vragen stellen.
Tot honderd tellen en ondertussen.
Verwachtingen bijstellen, vertellen.
Het vertalen, in mijn eigen verhaal.
Net zolang tot het allemaal klopt.

Verder waar we gebleven waren.
Op het juiste moment, vakantievrij.
Iets met wijn en samen kunnen zijn.
Langs de lijn, leuk, strandwandeling.
Blij dat ik er kan zijn als dat nodig is.
Onze achterdeur wagenwijd open.
Mijn hangmat die de zon vangt.

Tweeëntwintig

Geboren om zeven over 5.
Klaarwakker, tot in de details.
Terughalen, hoe het toen ging.
Dingen die opeens zichtbaar.
In sneltreinvaart, kwam jij.

Blij verrast, dat doe je nog.
Toch, terug, vooruit, verder.
Mooie verhalen en vrienden.
Bal-dadig, waar wij bij staan.
Gaan, studie, de baan erbij.

Jij, op jouw weg, willen, weten.
Niet vergeten, al geregeld, klaar.
Steeds weer kan ik naar je kijken.
Zelfs bij ontwijken, even zeiken.
Blij, iedere keer, als ik jou zie.

‘Kom je sporten moeders?’
Zelfs dan, blij jou daar te zien.
Te zien hoe jij op jouw manier.
Het leven viert, vet gespierd.
Een meisje versiert en dan.

Dat jij kan, mij niet nodig.
Vooruit kijken, er naar toe.
Hoe, koektrommel gekocht.
Jij vervolgt jouw eigen weg.
In zorgen voor, door, doen.

Soms nog onvoorstelbaar.
Dat jij daar, bij ons, zo klein.
Steeds groter, baldadiger, blij.
Jij, onze oudste, trots op jou!
Jou zo zien, dat jij het bent ♥

Voorbijgevlogen

Zon, zee en regen, meebewegen.
Met elkaar daar, het doet er niet toe.
Winkelen tussendoor, lunchen, leuk.
Terug in de tijd en mooie gesprekken.
De tijd rekken, ruimte, rondjes rijden.
Het volume voluit, de tekst die klopt.
Zien, zijn, zomaar, overal en ergens.

Op de fiets, fluitend, vooruit kijken.
De trapondersteuning al fijn ontdekt.
Nu ik de leeftijd waarop al bijna bereik.
Ik kijk er naar uit en kan niet wachten.
Het duwtje in de rug, heen en terug.

De tijd te vlug, in voorbijgevlogen.
Herinneringen, dingen die het doen.
Vriendinnen zijn, in het echt, oprecht.
Het is voelbaar, zo samen, met elkaar.
In dankbaar, dol, dwaas, dagenlang.

Al langer met dan zonder in de tijd.
Nooit meer kwijt en bij elkaar blijven.
De afstand die er in deze nooit toe doet.
Goed, geluk, een glinstering, ín onze wijn.
Samen zijn, zon en zomaar, vakantievrij.
Blij met alle tijd die ik aaneenrijg, krijg.
Heb gekregen door mee te bewegen ♥

Omvangrijk

Omstebeurt vijftig worden, het is.
Een vieren, vooruit, achterom kijken.
Herinneringen, dingen, ook ik tel mee.
Met nog een he-le-boel dagen te gaan.
Stilstaan, samen, generatiegeluk.

Een weerzien, zijn en lievelingen.
Dansdingen en mooie gesprekken.
Veranderingen die hetzelfde blijven.
De hoogste tijd klinkt veel te vroeg.
Vanuit de kroeg slingerend thuis.

Drie dagen om weer bij te trekken.
Tijd rekken en gezinsgezellig samen.
We schuiven aan, vieren vrolijk verder.
Steeds weer het besef, hoeveel geluk.
En bijna een meidenmeerderheid.

De tijd, de dagen, de dingen die doen.
Bloemen op mijn bureau, vooruit kijken.
Ontdekken, door, durven, rondjes draaien.
Het wijsje in mijn hoofd, dat dat beloofd.
Bijna op de helft van honderd worden.

Gewaarwording

Dingen delen, helen, hou-vast.
Vrij van de last, het kunnen laten.
Soms heb je achteraf pas in de gaten.
Wat dingen daadwerkelijk met je doen.
Terug naar toen, weer terug in de tijd.
Kwijtgeraakt wat er nooit echt was.
Enthousiast, zonder dat het er is.

Gemis, ondergedompeld, dagen.
Door alle gevoelslagen heen, alleen.
En samen, kunnen beamen dat dit niet.
Niet kan, dat je het eigenlijk niet ziet.
Dat het weer voelt als er in getrapt.

Tijdens de opleiding op een punt.
Dat je er iets mee kunt en kan zijn.
Opnieuw kan ervaren, na jarenlang.
Voorbij bang, boos, verontwaardiging.
De dingen opnieuw, het anders zien.
Anders kijken, stap uit het verhaal.
Het vertellen en vertalen, hardop.

Mooi hoe mijn leven laat ervaren.
Tot bedaren, bedachtzaam, aan toe.
Het leven minder serieus, een keus.
Een kans en dansend door alle dagen.
Langs valkuilen kunnen lopen, zien.
Mijn misschien, weer zeker weten.
Het omdraaien, anders, naar leuk.

Een hapje-uit-eten, spontaan gaan.
Onze chauffeur die ons voor de deur.
Mooi gesprekken, tijd kunnen rekken.
De afstandsbediening opeens in handen.
Landen, laten, luisteren en blij zijn met.
Een zet, het potje scrabble gewonnen.
Begonnen, begin, in zomaar een zin.

Koningskrant

Soms, opeens, valt alles samen.
Momenten waarop dingen gaan.
Zoals ze dan gaan, zoals ze gingen.
Dingen die ik besef, een stilstaan.
Bij veel, bij alles wat ik doe, deel.

Jaren geleden kwam de vraag.
Gelezen op mijn lijst voor leuk.
Een Koningskrabbel in de krant.
Op de achterkant, plek voor mij.
Dichterbij, doen, doorgestreept.

Het opschrijven, willen blijven.
En nooit meer weg, wat ik ook zeg.
Opeens is een plaats dan mijn plek.
Gek genoeg ben en blijf ik er trots op.
Stop ik ook niet, met dankbaar zijn.
De plek waar ik ben, iedereen ken.
Kind-van herken en zij elkaar.

Op loopafstand van onze ouders.
Mijn schouders ophalen, vertalen.
Langs de lijn en daarna, iets met wijn.
Onze kinderen in het voorbijlopen zien.
Jeugdsentiment, in alles, on-ge-kend.
Met elkaar, zijn, al is het maar even.
In de toevalligheden van het leven.

Weloverwogen.

Een groot gezin en wij er midden in.
Iets waar ik mijn zinnen op had gezet.
Dat we elkaar aankijken, blijven lachen.
Bij het zien van alles wat er is, ooit was.
Een gevonden jas die me altijd past.

Als een klein feestje in mij, dichtbij.
Logeerpartij, keer twee, nog klein, zijn.
En er kunnen zijn, als dat er voor nodig is.
Overal speelgoed, spelen, voorleesboekjes.
Snoetepoetserdoekjes, ver terug in de tijd.
Langs ouders, koekjestrommels, ijsjes.
De Hokey Pokey wijsjes van Juf Roos.

Blij dat ik daar voor koos, heel bewust.
In slaap gesust, niet durven en bang voor.
Soms ontkom je niet en wil je ’t niet horen.
Begint iets door stilstaan van voren af aan.
Gaan alle alarmbellen opeens rinkelen.

Ondertussen heb ik de stilte gevonden.
Terug bij bierflesjes op tafel, nog slapend.
Na een avond vol verhalen, vertalen, vrolijk.
Vrijheid, vertellen en volop vragen stellen.
Dankbaar voor alle openheid en de tijd.

Met opgeraapte kwartjes kan ik verder.
Zo ervaar ik mijn studiedingen in het echt.
Al dan niet terecht en zonder goed of slecht.
In liefdevol laten krijg ik in de gaten waarom.
Kan ik anders kijken naar stom en bijsturen.
De bocht om naar daar waar, zonder strijd.
Ik de tijd krijg die ik daarvoor nodig heb.

Bestemming

Een momentmoment, in stilte.
Zomaar, er naar kunnen luisteren.
Ook als het alleen nog fluisteren is.
Ingevingen, dingen, opeens weten.
Het opschrijven, er even blijven.

Vandaag neemt mij mee op reis.
En ik mag, wij mogen dat nu samen.
Beamen, dat dat is wat ik nu wil doen.
Onze wereld ontdekken, tijd rekken.
Naar daar waar we al willen zijn.

Onderweg, het hardop zeggen.
Uitleggen, laten en luisteren naar.
Commentaar, alsmaar, kunnen zien.
Misschien, een mogelijkheid, tijd.
Terug naar daar waar we waren.

In alle rust, bewust, dankbaar.
En waar nodig in een bewogen.
Bevlogen, een onvertogen woord.
Gehoord worden en weten waarom.
Stomverbaasd, uitgeraasd, ruimte.
Opruimrommel, indommelen.
Daar waar ik ben en mag zijn.

Toen onze wereld opeens klein.
Bleek hij eigenlijk groot genoeg.
Hij groeit groter waar we bij staan.
Ik zie vriendinnen-van op onze bank.
Vier kleine mensjes extra aan tafel.
Tijdens een bezoekje van broers.
Blij met schone zusjes die altijd.

De tijd die we met onze ouders.
Schouders ophalen, het vertalen.
Vertellen, het niet meer uitstellen.
Het brengt me daar waar ik ben.
Daar waar ik al die tijd mag zijn.

Bestemming onbekend ;)

Stiltestem

Een glinstering, dingen die voorbij.
Dingen die in mij iets raken, bewaken.
Iets in beweging zetten, in opletten, laten.
Luisteren vooral naar de stem in stilte.
Die ik alleen kan horen als ik er ben.

Als ik er daadwerkelijk mee kan zijn.
Een ingeving, geen idee, de dagen door.
Steeds weer hoor ik, hou ik het even vast.
Enthousiast omdat het dan precies past.
Het vastleggen, hardop durven zeggen.

Zo maak ik ruimte, trap ik op de rem.
Mijn stem, in de stilte, die alles al weet.
Bang dat ik het vergeet, dat dat niet kan.
Om vervolgens te ontdekken dat het is.
Dat ik, het vaak moeilijker maak dan.

Het vastleggen, zodat alles helder.
Zodat ik het kan zien, er mee kan zijn.
Soms mag ik het kleiner maken, mooier.
Dan blijkt moeilijk in niets te bestaan.
Kan ik gaan, staan, waar ik maar wil ♥

Loopafstand

Dat het leven even anders loopt.
Ons onverhoopt, brengt wat nodig.
Linksaf, later, overbodig overboord.
Ongehoord en hou vast, aan elkaar.
Zomaar, uit ’t niets, nergens heen.

Alleen maar daar waar we waren.
Ervaren, meebewegen en bewaren.
Ontelbaar bezwaren, slecht bedacht.
Midden in de nacht en stille kracht.
Er over nagedacht en in de wacht.

Weten dat het niet echt uit maakt.
Dat we alsnog, later, dat het nog kan.
Misschien dat er dan, het komt goed.
Gehoord en gelijkgestemd, ongeremd.
Voorbestemd, niet voor niets zijn wij.
Dichtbij, jij bent, jullie zijn mijn blij.
Ont-moeten en er voor elkaar zijn.

Dankbaarheid laat je zien wat er is.
Een zin, zien, zijn zomaar, 365 dagen.
Vertragen, vragen stellen, wat is er wel.
Trek aan de bel, belang-rijk, ruimte.
In iedere dag iets, al lijkt het niets.

Soms komt het besef zoveel later.
Dan ben je blij dat je toch, nog, even.
Het leven korter dan, dat het nog kan.
Vandaag begin ik op traag, zonder plan.
Ik loop langs ouders, laat mijn schouders.
Loop door ons huis, er is niemand thuis.
Langs mijn wasmachien, ja, misschien.
Het volume voluit, heel hard zingen.
Dingen die voor mij, dichterbij, dat.

Traditiedagen

Na alles en allemaal, even niets.
Iets meer tijd, gezinsgezelligheid.
Verkleed, verkleumd en borrelblij.
Pruiken, pakken, brillen, dichtbij.
De dagen kwijt, een glinstering.

Glansrijk, waar ik ook maar kijk.
In ons gezin, er midden in en feest.
Dagenlang geweest, mooie verhalen.
Ik stop met vertalen, al besef ik ook.
Dat wij, het hebben meegegeven.

Overdreven, dweilen en de kraan.
Gedacht, gedaan, niet lang stilstaan.
Wij zijn ook, niet zo lang geleden, jong.
Zongen we ook niet, nog lang niet thuis?
Er van doordrongen, dat we echt ouder.
Handen op schouders, de polonaise.
Dingen die voor altijd hetzelfde zijn.

Zomaar, vakantievrij, ook voor mij.
Blij gebracht, in een baangenomen.
Al heel lang op mijn lijstje en nu echt.
Logeerpartij, klein keer twee, dichtbij.
In mijn studie duiken, verder vooruit.
Blij zijn met mijn besluit het te doen.
Doorgaan en de tijd, zonder spijt ♥

Tegelijkertijd

Je danst dichtbij door al mijn dagen.
Honderdduizend vragen wil ik stellen.
Ik wil je nog zoveel vertellen, laten zien.
Mijn laatste woorden zou ik nu anders.
Als ik zou weten, dat het voor altijd.

Als ik zou weten dat altijd, zo lang.
Zoveel verder weg en zo ongrijpbaar.
Ergens ook zo onwerkelijk waar blijft.
Herinneringen, dingen, dagen, samen.
We delen, helen, houden elkaar vast.

Kunnen je zien, bewegend in beeld.
Dankbaar, gedeeld, gedaan, stilstaan.
Terug in de tijd, ben jij niet echt kwijt.
De tijd, die mooie dingen blijft doen.
Niets, nooit meer hetzelfde als toen.

Toen, trots, dankbaar dat het zo was.
Enthousiast, een duwtje, kom op, gaan.
Doorlopen, dansen en gezinsgezelligheid.
Pakken, pruiken, achter het schot vandaan.
Ik kies voor fluoriserend geel en blauw haar.
Met elkaar, wie slaapt waar, matras op de grond.
Dat het eigenlijk weer is hoe het vroeger was.
Alle dagen op rij, al zijn wij er niet overal bij.
Brengen en halen, verhalen aan het ontbijt.
Het is de tijd, die dan zo weer bij ons terug.
Te halen, te vertalen, in al onze verhalen.

Zevenenzeventig

Mijn mams heeft het voor elkaar.
Zevenenzeventig jaar, jarig, vandaag.
Ondanks alle uitdagingen, zo aangetikt.
Het allemaal doorstaan. ondergaan.
Vol bewondering kijk ik haar aan.

Juist omdat er ook jaren voorbij.
Waarin wij elkaar niet wilden zien.
Te lang misschien, als je terug kijkt.
Als je elkaar al jaren lang ontwijkt.
Er is een eerste stap voor nodig.

En tijd gooit overbodig overboord.
Het laat verstoord niet meer blijven.
Uit een verstijven, liefdevol luisteren.
Zelfs als dat alleen nog fluisteren is.
In kwetsbaar en onwerkelijk waar.

Het is nu niet meer voor te stellen.
In kunnen vertellen, voelen, vooruit.
Een mooi besluit, een ontdekkingsreis.
Ondanks eigenwijs, het zeker weten.
Een reis die we nu weer fijn samen.

Elkaar weer vinden, verbonden zijn.
Het kan soms in iets heel, heel kleins.
Iets fijns, iets wat je nagenoeg niet ziet.
Voelbaar daar, tijd voor en met elkaar.
In dankbaar, daar zit ’t soms, zomaar.

Baangenomen

Nieuwe kans, dansend de deur uit.
Blij met mijn besluit, verder, anders.
Ontdekken dat het klopt, nooit stopt.
Dat er zomaar weer een kwartje valt.
En dat in onbekend, ongekend zit.

Dat iets onbekend en spannend is.
Opnieuw beginnen, zinnen verzetten.
Het toch doen, dat, met wekelijks taart.
Met gelijkgestemd en allemaal nog jong.
En prachtige bloemen, op mijn bureau.
Zomaar, vrij van veel, verder, vooruit.
Dankzij besluiten dat het goed is zo.

Ondertussen leg ik dankbaar ook vast.
Enthousiast blijkt het echt appeltje, eitje.
Het keer drie opschrijven, er even blijven.
In blij zijn met, zoveel meer dan je denkt.
Alle dagelijkse dingen die er toe doen.

Eropuit, samen, in gezelschap van zon.
Nieuwe studiedingen, iets met schrijven.
Onverwacht weer terug in de Pretfabriek.
Discodansen op muziek, glijbaanglijden.
Terug kunnen bladeren in mooie tijden.

Onze middelste die ons als chauffeur
van deur tot deur, trots zijn op, keer vier.
Het hier en nu, nooit gedacht, onverwacht.
De sportschool van binnen, blij naar buiten.
Wind mee, kopje thee en koekjestrommel.
Opruimrommel, ruimte, raad eens wat.
Mijn boodschappen doen op de fiets.

Al lijkt het nagenoeg niets. het is iets.
Dankbaar zijn, in klein groot verborgen.
Ontdekken dat ik me vaak onnodig zorgen.
Dat de weerstand, mij juist aan de hand.
Meeneemt, overal naartoe. Ja. En hoe!

Kleurrijk

Beseffen dat we dat zijn waar ik ook kijk.
De kleuren, dingen die gebeuren, het zien.
Mijn misschien die vanuit onzichtbaar daar.
Alsmaar duidelijker, onderweg er naar toe.
Het ontvouwt zich allemaal op mijn pad.

Alle tijd gehad, gekregen, meebewegen.
Een kans, de dans ontspringen, omringen.
Voorzichtig voelen tot waar, dat, met elkaar.
Daar waar ik mag zijn, waar ik mag blijven.
Het leven, ik mag me er aan over geven.

Eigenlijk is dat wat ik steeds meer doe.
Soms heb ik geen idee hoe en zie ik toch.
Komt er nog een mogelijkheid, een omweg.
Dan blijkt dat wat ik zeg, toch te kloppen.
Kan ik de jubelstemming niet stoppen.

Mijn schrijven gaat als de rode draad.
Het komt overal in terug, dát is mijn blij.
In mij komt het vrij, steeds weer dichterbij.
Driehonderdvijfenzestig dagen dankbaar.
Het vastleggen, achter elkaar, zomaar.

Kleurrijk, nieuwe kleuren op de muur.
Dagen die duren, die we samen, beamen.
Het begin van onze liefde in een lijstje zien.
Ik zoek voor mijn misschien een ander woord.
Het is een weten, een vertrouwen en de tijd.
We dineren in het donker, strepen 23 door.
Niets kunnen zien, een weten dat het is.

Als ik me niet vergis, klopt het altijd ;)

Tijdstip

Driehonderddertig krabbels vastgelegd.
Met evenzoveel titels voor vijftien jaar tijd.
Waarin strijd, stomverbaasd, haast, houvast.
Een afscheid en tegelijkertijd een nieuw begin.
Zinnen die zomaar, gevolgd door lief gebaar.
In verbinding met anderen, die er voor mij.
Die er al die jaren, steeds weer, dichterbij.

Een blij in mij, wat ik in schrijven vond.
Zo ontstond er vanuit moeilijk iets moois.
Iets wat eigenlijk niet echt te beschrijven is.
Woorden, die onder mijn vingers vandaan.
Stilte, stilstaan, als iedereen nog slaapt.

Dat wat ik voel, meemaak en me raakt.
Onder woorden gebracht, die aangereikt.
Als je terug kijkt heb ik het nooit zo bedacht.
Ze zijn er, zomaar, de zinnen die beginnen.
Ik luister alleen en vertaal, mijn verhaal.

Uiteindelijk kwam alles, allemaal goed.
Doet het iets waardoor ik dan verder kan.
Het krijgt gek genoeg een plek, een plaats.
Waar ik de laatste ben en zomaar kan zijn.
Dankbaar vooral, ongeacht het tijdstip.

Terugblik

Zomaar, midden in de nacht.
Klaarwakker, weten, opstaan.
De zinnen die al binnen komen.
Kopje thee, tot zover mijn dromen.
Het blijft een bijzonder ervaren.
Luisteren naar mijn stiltestem.
Mijn bezwaren daar gelaten.

Mijn jaar ging over schrijven.
Over blijven, over lezen, er zijn.
Zien, dat ik daar, altijd al, naar toe.
Verder kijken, varen op vooruit.
Besluit na besluit, ander pad.

Veranderingen, dingen, dagen.
Ondanks vertragen, veel gedaan.
Stil gestaan, dertig dagen dankbaar.
Alle tijd, met elkaar, alweer gekregen.
Meebewegen, bewogen, onder ogen.
Kijken naar mijn rol in het geheel.
Helen, het delen, doorgestreept.

Dit alles, allemaal met anderen.
Met bijzondere mensen, dichtbij.
De liefste, de leukste die er voor mij.
En in mij iets aanraken, ruimte maken.
Me laten verzaken, waken, omringen.
Op de tast en verrast, mijn hou-vast.
Houden van, zomaar, van elkaar ♥

1. Mijn baanbestaan, er weer achter aan.
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Een dag in stilte tijdens een Stilte Retraite. ✓
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Dertig dagen dankbaar omzetten in 365 dagen.
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos. ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II. ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar. ✓
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen.
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Naar Frankrijk, iets met druiven en wijn.
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren.
24. Op vakantie naar Griekenland.
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. Met Mariek naar B & B Tijdloos.
27. Een gezins-tijdscapsule maken.
28. Naar een drie landen punt. ✓
29. Tuinfeestje geven op onze trouwdag. ✓
30. Met mijn Lief naar een wedstrijd van Ajax. ✓
31. Skaten naar Kinderdijk, incl. overvaren. ✓
32. Met Roos naar het Anne Frank huis. ✓
33. Mijn eigen moodboard maken. ✓
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St Antonius – St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig compleet terug naar Ibiza.
39. Al mijn dagboeken terug lezen. ✓
40. Bewegende beelden terug kijken.
41. Familieweekend plannen.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk. ✓
44. Glow in the dark midgetgolven.
45. Naar het Rijksmuseum.
46. Logeren in een strandhuis.
47. De van Gogh route rijden.
48. Lijst aanvullen tot leeftijd. ✓
49. Kraampje op de boekenmarkt met Bar ;)

Evenzoveel

Herinneringen, dingen, dagen.
Vertragen en met elkaar, zomaar.
Een klein gebaar, zo lief, zo samen.
Beamen, gezinsgezelligheid, tijd.
Dankbaar, blij, dagenlang op rij.

In mij komt iets en van alles vrij.
Vrij van alle last, opgepast, waarom.
Stomverbaasd, opgelucht, een zucht.
Het is de kracht van kwetsbaarheid.
Die altijd, daar, ons weer bij elkaar.

Brengt en heeft gebracht, bedacht.
Stilstaan en van het goede uitgegaan.
Alles terug lezen, zien, mijn misschien.
Mijn waarom niet en al mijn verdriet.
Dat je uiteindelijk altijd weer geniet.

Geniet van ontelbaar herinneringen.
De dingen die, tot hilarisch aan toe, toen.
Het gewoon doen, mijn hakken aan, gaan.
Niet te lang stilstaan, het komt wel goed.
Ik voel het, vertrouw en geef me over.

Aan alles wat er zomaar weer kan zijn.
Iets kleins en van betekenis, dat er al is.
Kerstmis, knus, dagenlang, daar, dat, dus.
Het is er echt altijd al, zo blijkt, allemaal.
Terug te vinden in ons eigen verhaal ♥

Samenstelling

Kiezen, een kans, keuzes maken
Iedere dag opnieuw doen we weer.
Proberen we het soms keer op keer.
Onbewust, omdat, langste tijd gehad.
Stel dat, wat als, een grens bewaakt.
Bij dat wat je meemaakt, aanraakt.
Door een gebeurtenis, dat wat is.

Na alsmaar doorgaan, stilstaan.
Heel even stil, staan, stoppen met.
Als je leven op zijn kop wordt gezet.
Dat het voelt alsof je niet op gelet.
Niet weet waarom iets gebeurd.

Ondertussen is het vier jaar later.
Dat jij, dat ik en dat wij, alles anders.
Jaren waarin we vooruit, weer terug.
Achter de rug nog moeilijker bleek.
Bewust worden, van zoveel meer.

Onze rol in elkaars leven, geven.
Er zijn, dat jij er altijd, ergens was.
In onze eerste kus, in vrienden zijn.
Van kleins, jong, ouder tot hier, nu.
Als vanzelfsprekend, voor altijd.

Vier jaar later, vieren en vooruit.
Het besluit om dit samen, beamen.
Bijzonder beramen, baldadig en blij.
En wij, van waar we zijn gekomen.
In onze dromen, waar jij en ik..♥

Dagboekdingen

Als meisje van negen begonnen.
Zomaar verzonnen, ik ging schrijven.
Vakantie, naar Frankrijk, blauw schrift.
Op papier, het hier en nu, waar naar toe.
Hoe, hoe vaak en uitgebreid het weer.
Keer op keer en jarenlang tot hier.

Er is zoveel dat ik heb vastgelegd.
Wat ik had gezegd, tegen wie, waar.
Mensen die ik raar en die ik zo leuk.
Situaties waarbij ik in een deuk, lag.
Wie ik overal zag, dat, iedere dag.

Volgeplakt met adressen, kaarten.
Brieven, lievelingen, duizend dingen.
Mensen die me omringen, die nu nog.
Verlies en verloren, die bij mij horen.
En mijn Lief die er, toen al, altijd.

De tijd en al onze herinneringen.
Er zijn dingen die ik nu pas echt zie.
Dingen die ik hoor, hetzelfde beleefd.
Er ontstaan bijzondere gesprekken.
We ontdekken nog zoveel meer.

Zoveel dingen die nu niet anders.
Die je vergeten maar nog wel weet.
Altijd al deed maar ergens onbewust.
Waarbij de familielijnen zichtbaar.
Zomaar, baldadig, blij, dichterbij ♥

Toevalligheden

Wekenlang blader ik door de tijd.
Dingen die ik kwijt, weer gevonden.
Verbonden, elkaar weer zien, zomaar.
Herinneringen aan dingen, dagen.
Vertragen, om in alle rust, bewust.

Studiedagen die van alles in mij.
Dichterbij, dat ik herken, dat ik ben.
Bewust worden, horden over, het nu.
Onvoorwaardelijk, het is zoveel meer.
Keer op keer zien, dat ze er nog zijn.
Voorwaarden die ik stel en stel dat.
Tijd gehad en gekregen naar hier.

Deuren op een kier gooi ik open.
Zonder het te hopen, is het allang.
Bang voor dingen die niet gebeuren.
Zonder zeuren, zien, er zijn, zeggen.
Uit het doolhof van mijn denken.

Jawel, op mijn wenken bediend.
Dagboeken die ik volgeschreven.
Ze laten me het allemaal weer zien.
Als een stem die fluistert, luistert.
Terug bij het schrijven, mijn Ja.

Gevoelens op sterkte achterna.
De rode draad die daarover gaat.
Zonder dat ik weet waar naar toe.
Alles op ’t juiste moment, ongekend.
Dat je opeens ergens bent, het ziet.
Geniet, alles met humor gegeven.
De toevalligheden van het leven.

Geluksgewijs

Zo ligt ze nog klein, fijn in onze armen.
Opeens is ze dertíen, heeft iemand de tijd.
Gezien? Misschien, de snelheid aangepast?
In de lengte lang komt ze al heel dichtbij.
Een bos blonde krullen, grote glimlach.

En Iedere dag, verwonder ik me meer.
Jouw keer op keer zien, zoals je het doet.
Goed genoeg, tevreden en altijd een reden.
Om iets, iemand en bedenken hoe je kan.
Zo blij, dichtbij en altijd, overal voor in.

Zin in jouw middelbarebegin, alleen.
Je fiets er heen en komt dolblij terug.
Veel te zware tas op je rug, ervoor gaan.
Er voor gaan staan en weten wat je wil.
Maar ook gillend als een echt meisje.

Aldus je broers, die stoer niet zien.
Zelfs op voetbal gaan helpt niet echt.
Daarin zijn meisjes gewoon slecht, dat.
Tijd zat om ze te overtuigen, juichen.
Vol verbazing schiet je hem er zo in.

Ons begin begonnen, al dertíen jaar.
Dankbaar dat jij, bij ons, bij mij kwam.
Met drie broers, tel jij in stoer voor drie.
Genieten van ontbijt met taart, op bed.
De toon is gezet voor volop jarig zijn.

Familielijn

Dagenlang blader ik door.
Ik hoor, zie, de kwartjes vallen.
Terug in de tijd, dagen die kwijt.
Ik herken en ben vooral dankbaar.
Dat ik dit, zomaar, weer kan zien.
Mijn misschien, daar, zichtbaar.
Klein meisje in mij, dichtbij.

Alles wat ik lees, hoogtevrees.
Herkenbaar daar, in groot gevaar.
Grappig om na jaren te ontdekken.
Tijd rekken omdat dit zo heel fijn.
Zien, te zijn, in onze familielijn.

Het blijft bijzonder, het te weten.
Waar we vandaan en waarnaartoe.
Geen idee hoe, voelen dat het klopt.
Dat het leven nooit stopt, niet hier.
Het plezier en humor behouden.

Dat vooral, door verhalen heen.
Nooit alleen en altijd weer samen.
Beamen dat dit het allemaal leuker.
Makkelijker maakt, minder serieus.
Weten dat we altijd weer een keus.
Kunnen kiezen, als we verliezen.
En delen, om te helen, samen ♥

Onmisbaar

Dagen naar vandaag.
Vertragen, laten gaan.
Stilstaan bij alles, bij jou.
Hoeveel ik van je hou.
Bij het gemis, dat is.

Gemis dat er altijd is.
Waar al die jaren, niets.
Niets minder geworden.
Alle horden ben ik al over.
Tien jaar, wij hier en jij daar.
Dankbaar voor herinneringen.
Wat jij had kunnen zeggen.
Zoveel dingen, die nog zijn.
Ik hoor je, zie jouw grijns.
Waar ik het duwtje mis.
Terug deins en jij niet.

Als ik blader in boeken.
Volgeplakt en geschreven.
In jouw leven, al jouw reizen.
Wijze woorden, hilarisch ook.
Ik lach en huil al mijn tranen.
Het is alsof je naast me zit.
Je bent zo dichtbij, in mij ♥

Stilgevallen

Daar waar je struikelt, daar lag ik dan.
Languit en voor het eerst in al die jaren.
Weer opgestaan skate ik beduusd verder.
In de stilte, het hier en nu, zomaar, daar.
Ervaren, veranderingen, dingen doen.

Doen omdat het zo voelt en het zo is.
Gemis ervaren, bedaren, verder kijken.
Ontwijken, weten, werkelijkheid en tijd.
Zonder spijt, de jubelstemming voelen.
Vertrouwen in dat en iets met geduld.

Tegelijkertijd strepen we dagen door.
Dingen die we allang, voor leuk en later.
Ze gaan naar kroeg de Kater in Oudewater.
Het wordt denk ik iets later dan bedacht.
Iets wat ik blijkbaar heb overgebracht.

Met een grote grijns en vol verhalen.
Probeer ik vooral, niet alles te vertalen.
Blij dat ze plannen maken, dingen doen.
Terugdenkend aan toen, het nog weten.
Ook mijn vader is ’t nog niet vergeten.

Mooie gesprekken over tijd rekken.
Over veranderingen die hetzelfde zijn.
Dagje A’dam en naar het Anne Frank Huis.
Een onwerkelijk thuis, indrukwekkend.
Dat iemand wil, dat, alleen maar stil.

Ook de stilte retraite streep ik door.
Alleen maar stil, dat je niet praten wíl.
Dat ik eigenlijk langer had willen blijven.
Stilte, schrijven, in het bos, op de heide, los.
Luisteren, de toevalligheden van ’t leven.
Ingevingen, dingen, dromen, verdwalen.
Verhalen die het samen laten komen.

Uiteindelijk komt het allemaal samen.
Iets wat je ziet als je heel even achterom.
Ziet waar je vandaan, ziet hoe dingen gaan.
Als iets je laat stilstaan, dat je niet verder kan.
Bang bent, beledigd, boos, moedeloos, los
De klos omdat je het niet aan zag komen.
Languit, niet te ver vooruit, bij vandaag ♥

Schaduwspel

Ondertussen keert de rust terug.
Weken gaan vliegensvlug voorbij.
Ik sta erbij, kijk ernaar, doe even niets.
Het is alsof er eerst iets voor nodig.
Waarvoor overbodig overboord.

Een kans, zoeken naar de balans.
In beweging, dingen die er toe doen.
Beseffen dat ik er al die tijd aan voorbij.
Dat iets in mij het weet en niets doet.
Iets loslaten en losgelaten worden.

Kilometers lang, rollend rechtdoor.
De wegwijzers volgen, ergens naartoe.
Het maakt niet uit hoe lang ik er over doe.
Ik kom altijd weer daar, waar ik wil zijn.
Zien, zomaar, in gezelschap van Zon.

Rijker dan rijk als ik om me heen kijk.
Langs de lijn, doelpunten, trots zijn op.
Onderhandelen over tijd en er in getrapt.
Dat we elkaar aankijken en blijven lachen.
Zelfs bij be-lache-lijk veel stapels was.
Tijdens gebroken nachten en wachten.
Op thuiskomen, dat, keer vier op rij.

Blij verrast tijdens mijn studiedagen.
Op honderdduizend vragen, antwoord.
In gehoord, gezien, hou-vast, houden van.
Ontspannen, bruiloftsblij, er bij mogen zijn.
Tijd met vriendinnen, weer Tante worden.
Hapje-uit-eten, met de taxi weer terug.
Iets met wijn, water en blij zijn met ♥

Halsoverkop

Terug naar daar waar we waren.
Na al die jaren, terug op de spoed.
Blindedarmdingen, de dag die doet.
Even terug naar alles, op zijn kop.
Dat alles roept, weg hier en stop.

Halsoverkop en gelijk geopereerd.
Leuk geprobeerd, wij zijn alweer weg.
Dit is voor ons zo tweeduizendachttien.
We hebben het wel gezien, al gedaan.
Stilstaan, samen beramen, beamen.

Het is bijzonder om te ontdekken.
Dat midden in de nacht, eraangedacht.
Zelfs mijn e-reader had ik gewoon mee.
Geen slecht idee bij urenlang wachten.
De lege gang had ik allang gevonden.

Verbonden met alles dat eerder was.
Een tijd die ons daar bracht waar we zijn.
Waar we bewust, in alle rust, ruimte maken.
Codes kraken, doen wat er voor nodig is.
Om er te kunnen zijn, ons leven leven.

Ondertussen wordt ons neefje twee.
Als hij me aankijkt, druiven zit te eten.
Zou hij niet al weten, dat hij is om op te.
Als hij je met grote ogen, onbewogen.
Hartendief, zo onvoorstelbaar lief.

Beseffen hoe rijk we zijn en blijven.
Wat er ook gebeurd, het brengt je iets.
Vandaag doe ik eens even helemaal niets.
Ik pluk druiven uit onze tuin en deel ze uit.
Blij met mijn besluit, dat ik hier kan zijn.
Met hoe het leven, onverhoopt, loopt.
Het antwoord op misschien gezien.

Landingsbaan

Als alles onverwacht in beweging komt.
Nadat iets in mij verstomt, het stom vind.
Er eindelijk over uit en blij met mijn besluit.
Om te gaan en mijn baanbestaan te laten.
Voor dat wat het is en nooit is geweest.

Gek hoe het leven opeens kan lopen.
Hoe deuren opeens allemaal open gaan.
Stilstaan bij alles wat er voor mij toe doet.
Niet omdat iets moet maar omdat het mag.
Je kunt kiezen, verliezen, een keus maken.
Iets bewaken en voor ons is iedere dag.
Soms is het te lang, te veel, te vaak.

Raak, in zien, in zijn, in mogelijkheden.
Een kans, dingen, deze dans ontspringen.
Blijkbaar komt er toch een nog leukere baan.
Waarvan het bestaan, nu nog onzichtbaar.
Dankbaar voor iedereen om me heen.

Weten dat ik er nooit alleen voor sta.
Dat waar ik ook ga, dat er altijd iemand.
Voor me opkomt, mijn misschien laat zien.
Dat ik er nog om kan lachen bovendien.
Zomaar, daar, als dat er voor nodig is ♥

Waakzaamheid

Tevreden, altijd weer een reden.
Om het te kunnen zien, het te zijn.
In iets kleins, veranderingen, dingen.
Op dagen, bij vragen, in het antwoord.
In gehoord en gezien, hardop gezegd.
Soms is het er al, in niet uitgelegd.
Dan vind je elkaar, in een gebaar.

Zien dat ze hier hun weg vinden.
Nieuwe klassen, zware tassen, gaan.
Het bestaan ontdekken van veel meer.
In de weer, een weten, niet vergeten.
Brengen, halen, weer langs de lijn.

Dankbaar zijn, iedereen weer zien.
Een borrel, blij, elkaar tegenkomen.
Mijn dromen, doorstrepen, er weer op.
Ervoor opkomen, hou-vast, vrij van lastig.
Bijzondere gesprekken, alle tijd rekken.
Het gewicht belicht en inzicht zomaar.
Als iets te mooi is om waar te zijn.

Ondertussen is ze in klein, groter.
Jarig, ons kleine nichtje, al drie jaar.
Wat ben ik en wat zijn we, dol op haar.
Generatiegeluk van de bovenste plank.
Tegen wil en dank, het is niet belangrijk.
Als ik om me heen kijk en het kan zien.
Juist mijn misschien, brengt mij daar.
Waar ik echt wil zijn en bij wil horen.
Verloren maar nog nooit echt kwijt.

Tijdlijn

Ondertussen zijn we weer onderweg.
Trainen, school, werken, wat ik ook zeg.
Zelfs moeders heeft de sportschool gezien.
Van binnen, op de apparaten, niet praten.
Keer vier, geregeld, gedoe, veel plezier.

Voor allemaal een heel nieuw begin.
Zin, nog zin maken, vakantievrij, voorbij.
Alle dagen die vliegensvlug en ik wil terug.
Terug naar blij, wij, dichterbij, met elkaar.
Daar waar Zon mij in bikini komt halen.

Balen, in voorzichtig vertalen waarom.
De stomme dingen allemaal op rij gezet.
Niet opgelet, gelaten, even niet in de gaten.
Ontdekken dat het ook altijd, anders kan.
Dansen, kansen, deuren openen, doen.

Terug naar toen, bezoek aan kamp Vught.
Grijs, grauwe lucht, regen, tijd, meebewegen.
Onwerkelijk waar, daar, zomaar, doordringend.
Bijzondere gesprekken en oorverdovend stil.
Het leven, geven, gedaan, even stil staan.

Stilstaan en weer verder kunnen gaan.
Niet ver bij ons bed vandaan en bedacht.
Zacht, er over nadenken, op onze wenken.
Snelweg, skaten door de stad en de muziek.
Uniek, de Fly-over over, verover me maar.
De wijsjes nog dagenlang in mijn hoofd.
Het leven, zeven x zeven, zoals beloofd ♥

Woordwaarde

Dingen, dagen die duren, vertragen.
Vakantievrij en dagenlang dichterbij.
Wij, met elkaar daar waar we willen zijn.
Allemaal, alles in gezelschap van Zon.
Ik zou willen dat dat voor altijd kon.

Gezinsgezelligheid, geen tijd kwijt.
Bewust, in alle rust en mijn hangmat.
Dat en dagen die echt iets voor je doen.
Even niets, nergens, een zoen, zomaar.
Plannen maken, verzaken, zonder.

Bijzonder in alles voor laten gaan.
Stilstaan, stoppen, samen, beamen.
De toevalligheden van het leven zien.
Misschien, de woordwaarde er van.
Dat iets kan, dat we het ook doen.

Een tuinfeestje op onze trouwdag.
Dat ik vriendin en haar gezin weer zag.
Gezinsgezellig op de Sup en blijven staan.
Kopje onder gegaan, een duik in het diepe.
Deventer bezoeken, honderdduizend boeken.
Onder de indruk, samen, zoeken, gevonden.
Verbonden, gesprekken met vriendinnen.
De tijd rekken als dat er voor nodig is.
Gemis en een weten, niet vergeten.

Blijkbaar heeft alles zijn eigen tijd.
Je bent het dus eigenlijk nooit kwijt.
Daarvan was ik me toen amper bewust.
En nu, tijdens het doorstrepen van zoveel.
Alles wat ik onder mijn vingers vandaan deel.
Wat ik deel en doe, met wie, waar, waarom.
Niet toegeven aan stom, mijn leven leven.
Geven, geloven, het maakt niet uit hoe.
Het vrij zijn in alles, het doet er toe ♥

1. Mijn baanbestaan, er achter aan. ✓
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Mezelf inschrijven voor een stilte Retraite.
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Gezinsgezellige tocht op een Tandem maken. ✓
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos. ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II. ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar. ✓
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen.
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Terug naar Frankrijk en druiven tot wijn ;)
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren.
24. Blote voeten pad bewandelen. ✓
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. De 75 kilometer aantikken op skates. ✓
27. Opruimreizen in Huis & Hoofd. ✓
28. Naar een drie landen punt. Keer 2 ✓
29. Tuinfeestje geven op onze trouwdag. ✓
30. Met mijn Lief naar een wedstrijd van Ajax. ✓
31. Skaten naar Kinderdijk, incl. overvaren. ✓
32. Met Roos naar het Anne Frank huis.
33. Mijn eigen moodboard maken.
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St. Antonius naar St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig compleet terug naar Ibiza.
39. Al mijn dagboeken terug lezen.
40. Gezins-tijdscapsule maken.
41. Familieweekend plannen.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk. ✓
44. Glow in the dark midgetgolven.
45. De Nachtwacht zien.
46. Logeren in een strandhuis.
47. De van Gogh route rijden.
48. Lijst aanvullen tot leeftijd. ✓
49. Een kraampje op de boekenmarkt met Bar ;)

Trouwdagdingen

Elkaar na veel omwegen gevonden.
Verbonden in het echt, terecht zo blijkt.
Samen terug kijken naar waar we vandaan.
Achter het behang en blijven verlangen.
Jaren van ervaren, bedaren, beduusd.

In ervaren dat je de ander kunt verliezen.
Dat het niet altijd een kwestie van kiezen is.
Gemis, samen kunnen delen, helen, hou-vast.
Vrij van lastig, als je er voor elkaar kunt zijn
Onze wereld klein en altijd groot genoeg.

Twaalf-en-een-half-jaar, dertien vandaag.
Met enige vertraging vieren we uitgebreid.
Lief & Lievelingen waar dan ook om ons heen.
Alle tijd, dat het kan, in gezelschap van Zon.
Stilstaan bij veel, verder kunnen, vooruit.

Proost op onze bijzondere reis samen.
Opnieuw voor elkaar kiezen, overtuigend Ja.
In gedachten daar waar we antwoorden samen.
Blijvend beamen, dat ik voor jou, jij voor mij.
Wij, daar, samen, altijd waar we willen zijn ♥

Verstaanbaar

Ik ga op muggenjacht, midden in de nacht.
Niets gevangen, verlangen naar platgeslagen.
Dagen waarop we als gezin, even niet compleet.
Heet, komt er al een eind aan dit soort dagen.
Vragen, vrijheid, ik kijk de tijd alvast vooruit.

De jaren van ervaren gingen over mijn angst.
Al dan niet terecht, levensecht, in ieder moment.
Ongekend, angstaanjagend, de aandacht vragend.
Het komt in mijn opleiding allemaal even terug.
En niets waar ik bang voor was, gebeurde echt.

Angst voor de dood, geen brood op de plank.
Stank voor dank en dromen die niet uit komen.
Het is de angst die ons steeds, het bangst maakt.
De angst die, niet voor niets, iets bij ons aanraakt.
Angst die ons laat ervaren, voelen, verandering.
Bang gemaakt, verzaakt, om het te voorkomen.
Ik mag dromen, doen, alles anders dan toen.

Met dat in gedachten, niet wachten, tot nooit.
Verstrooid, ontdooit, het laat me zien en horen.
Als nooit tevoren, vrijheid, tijd, alles, zonder spijt.
Tijd, met vakantievrij dichtbij, ons feestje te vieren.
Plannen maken, codes kraken, zoeken en boeken.
Uit de doeken, door naar Vriendin en haar gezin.
Duik in het zwembad, hangen in mijn hangmat.

Een goed begin, zin in het gezelschap van Zon.
De Zon, die ons op dagen die doen laat vertragen.
Antwoord geeft op vragen, welke bikini trek ik aan?
Stilstaan bij alles en iedereen die er echt toe doet.
In ont-moeten, iets en even he-le-maal niets ♥

Negenenveertig

Een heel nieuw levensjaar, voor mij.
Blij dat ik het mag worden en mag zijn.
Negenenveertig, het klinkt niet eens oud.
Het voelt vertrouwd, een opgeschoven.
Als een beloven, dat het er allemaal is.

Wakker worden met woorden, dichtbij.
Ze komen voorbij, net als dromen, komen.
Opstaan, opschrijven, blijven, laat maar zien.
Laat mijn misschien, langzaam verdwijnen.
Verdwenen, als ik op mijn eigen pad, dat.

Alle tijd gehad, gekregen, meebewegen.
Met het leven, door te geven, gaan, stilstaan.
Bij alles wat er toe doet, niet be-lange-rijker is.
Onvoorwaardelijk zonder er iets voor terug.
De dagen, zelfs in vertragen, vliegensvlug.

Steeds weer zien, zijn, zomaar, een gebaar.
Dankbaar zijn, voor alles, iedereen en alleen.
Voor de tijd, die nooit kwijt, terug te vinden is.
Tijd die zelfs gemis, op een dag als vandaag.
Die taart, gezinsgezellig compleet, bracht.

Negenenveertig en nog lang geen vijftig.
Het klinkt ook echt ouder dan ik me nu voel.
Ik bedoel in mijn hoofd, wat het leven beloofd.
Omdat ik kan en het steeds weer leuker dan.
Het grijzer laat me wijzer lijken dan ik ben.

Op zich is het niets en toch is het alles, iets.
Bewust van wensen, weten, een niet vergeten.
Luisteren, al is het fluisteren, wat wil ik nu echt.
Hoe ik in het leven wil staan, verder wil gaan.
Er van op aan, die ene zin, een nieuw begin ♥

Vlinderslag

Iets met water naar de zee, gebracht.
Onverwacht hulp uit een andere hoek.
Als je niet weet waar je het zoeken moet.
Ont-moeten, het leven minder serieus.
Weten dat je altijd en overal een keus.

Ondertussen vieren wij vrolijk verder.
Mijn vader, mijn man, blij dat dit nog kan.
In bijzonder, dat, tellen ze er een jaar bij op.
Na op zijn kop, altijd een reden voor taart.
Verjaart, toeval, in elkaars geboortejaar.

Ik bespaar me de moeite om uit te leggen.
Bedenk dat hardop zeggen soms niet nodig is.
Als ik op mijn eigen weg, mag, reken ik het goed.
Mijn stapel verantwoordelijkheden uitgezocht.
Kort door de bocht, stuur ik voorzichtig bij.

Blij, dagen op rij, nummer 12 doorgestreept.
De skateparade skaten samen, dochterdingen.
We laten ons omringen, muziek en zon, zomaar.
Daar, zijn, met elkaar, dankbaar en dat dit kan.
Leuker dan, met wijzigingen, wensen, weten.

Niet vergeten dat er ook altijd iets nieuws komt.
We zijn na zeventien jaar klaar met de basisschool.
Diploma’s worden opgehaald, de vlag is weer binnen.
Opnieuw beginnen en nu eerst wekenlang vakantievrij.
Dichtbij, wij en zij, op dagen die doen, duren, er op uit.
Als je besluit, beslist, vergist vergeten in weten, dat.
Bijzonder op ons pad, alle tijd gehad, gekregen ♥

1. Mijn baanbestaan, er achter aan. ✓
2. Rondrollen op een rollerskatebaan. Gedaan ✓
3. Mezelf inschrijven voor een stilte Retraite.
4. In het kader van, terug naar Texel met Maaike.
5. Luisterkind Modules volgen, module Lichaamstaal ✓
6. Parachutespringen, een tandemsprong zonder Olaf :) ✓
7. Broekreparatietrucjes leren van mijn schoonmoeder.
8. Naar vriendin en gezin in Luxemburg. Traditie ✓
9. Gezinsgezellige tocht op een Tandem maken. ✓
10. In een volle lift op alle knopjes drukken. ✓
11. Boom planten met geldbriefjesbladeren.
12. Skateparade skaten met Roos. ✓
13. Een Reiki cursus volgen. I en II. ✓
14. Boekenmarkt in Deventer, met Bar.
15. Vervolgcursus gebarentaal volgen.
16. Het ballonvaren ervaren samen.
17. Druiven tot wijn stampen in Frankrijk.
18. De Maasdijk Marathon skaten met Bianc. ✓
19. Koningskrabbel in de krant. Koningskrant ✓
20. Mijn eigen Kind is Koning praktijk beginnen.
21. Met Dion naar een wedstrijd van het NL elftal.
22. Skaten door Utrecht, Woerden, A’dam, Parijs, Berlijn.
23. Samen het dineren in het donker ervaren.
24. Blote voeten pad bewandelen. ✓
25. Slapen onder de sterrenhemel. ✓
26. De 75 kilometer aantikken op skates. ✓
27. Opruimreis door Huis & Hoofd. ✓
28. Naar een drie landen punt.
29. Museum Voorlinden bezoeken. ✓
30. Met Rob naar een wedstrijd van Ajax.
31. Skaten naar Kinderdijk, incl. overvaren. ✓
32. Met Roos naar het Anne Frank huis.
33. Mijn eigen moodboard maken.
34. Wijnproeverij-en op een kleedje met Conny.
35. Buddyloop lopen van St. Antonius naar St. Antonius.
36. Dochterdingen weekend met Maaike. Maastricht ✓
37. Opleiding tot Levenscounselor. Begonnen ✓
38. Gezinsgezellig varen in Giethoorn. ✓
39. Al mijn dagboeken terug lezen.
40. Gezins-tijdscapsule maken.
41. Familieweekend plannen.
42. 100.000 keer gelezen aantikken. ✓
43. Gezinsgezellig suppen in Reeuwijk.
44. Glow in the Dark midgetgolf.
45. De Nachtwacht zien.
46. Logeren in een strandhuis.
47. De van Gogh route rijden.
48. Lijst aanvullen tot leeftijd. ✓
49.

Beschikbaar

Dagen waarop ik op twee plekken tegelijk.
Waar ik ook kijk in Agenda, alles staat al vol.
Om dol van te worden, horden, ergens houvast.
Los-laat-lastig, beschikbaar, alleen maar, zijn.
Klein alsmaar groter, idioterie, dat ik ’t zie.

Het leven minder serieus, dat was mijn keus.
Bij de neus genomen, ergens op terug komen.
Dromen waarvan ik dacht dat ze, werkelijk waar.
Alles bij elkaar voelt het, als zijnde eringetrapt.
Mijn laptop dichtgeklapt, vandaag ben ik vrij.

Dagelijkse dingen, dichtbij, beschikbaar zijn.
Mijn rol als moeder altijd belangrijker dan alles.
Langzaamaan zet ik een stap opzij, allebei, dat, wij.
Ik ben blij, dat zij, dat ik, trots zijn op, na op zijn kop.
Zelfs als het weer even heel dichtbij, goed afloopt.
Onverhoopt, zo is het leven, geven en dankbaar.
Dat we dit na vier jaar, met elkaar, daargelaten.

De houvast, houden van, dat het allemaal kan.
Is dit het dan, waar wil ik mijn tijd dan aan kwijt.
Zonder spijt achterom kijken, niet meer bezwijken.
Mijn rem nog iets verder ingetrapt, opzij gestapt.
Dingen, dagen, vertragen en zien, zijn, zomaar ♥

Vaderdagdingen

Vaders, vader van, mijn man, een dag als vandaag.
Ontbijt op bed, verwennerij, blij ei, gekookt en wel.
Een melodietje uit de pan, dat het kan, dat ze er zijn.
Fijn om te kunnen delen, te doen, met elkaar, daar.
Dankbaar voor het ervaren, verder gaan, samen.

Beamen, beramen, mooi verhaal, dat, allemaal.
Taart blijkt wederom het magische woord te zijn.
Hoe klein ook, doorgegeven, in bijzonder beleven.
Even, uitspreken, humor behouden, houden van.
Dat het kan, trotser dan, zij, wij, baldadig & blij.

Lekke band, niets aan de hand, ik haal je op.
Stoppen, stilstaan, meegaan en er achter aan
Brengen, halen, verhalen, vertalen waar nodig.
Sleutelen, scheuren, bekeuren, kan gebeuren.
Een band opgebouwd, vertrouwd, in goud.

Zo zijn de jaren, de gebaren, goed bedoelt.
Bedenkingen, bedacht, zien waar ’t ons bracht.
Aandacht, er aan gedacht, verwachtingen, weten.
Mag ik mee eten, kan de smoker aan, voldaan.
Stilstaan bij jou, dat ik van jou en jullie hou ♥

Zelf-ontspanner

Weloverwogen, wensen, weten, werkelijkheid.
De tijd waarin we bewust, in alle rust en uitgerust.
Ruimte kunnen maken voor dat wat er echt toe doet.
Uitstappen bij ik-moet, alles wat je voor een ander.
Veranderingen, dingen, de dagen die het doen.

In gedachten terug naar toen, ervaringen delen.
Gezelschap van Zon, op de rand van een zwembad.
Alle tijd gehad, gekregen, in onze bikini doorgebracht.
Meebewegen, gezwegen en het uitspreken hardop.
Verbinding, wil ik het blijven doen zoals het ging?

Weg uit het doolhof van denken, stappen zetten.
Opletten, laten, in de gaten, er weer voor gaan staan.
Gedaan, er op vertrouwen, volop op de rem waar nodig.
Overbodig overboord, onverstoord mijn weg bewandelen.
Verder waar ik eerder ook al gebleven was, enthousiast.
Daar zijn waar het voor jou past, in bijzonder beleven.
Geven, de toevalligheden van ’t leven kunnen zien.

Bij deze neem ik het leven even iets minder serieus.
Als ik geen keus heb, kies ik toch, alsnog en opnieuw.
Ondertussen hangt de vlag uit en eten we alweer taart.
We blijven vieren, vertrouwen, vreugdedansjes doen.
In een weten dat het ergens en altijd, net als toen ♥

Vliegensvlug

We gaan van vieren, verjaardag en Gala,
naar A4D, kamp, kampioen en weer terug.
Keer drie achter de rug, de tijd vliegensvlug.
Dagelijkse dingen, doen, door, er aan voorbij.
Tijd om weer even op mijn rem te trappen.
Stappen te zetten en opletten, dit dus niet.
Terug naar de momenten waarop je ziet.

Studiedagen, vragen, de antwoorden in mij.
Blij vervolg ik mijn weg, waarbij ik hardop zeg.
Grenzen niet zomaar verleg, laat gaan, stil staan.
Iedere keer opnieuw kunnen kiezen, in de smiezen.
Zelfs als stomme dingen toch, alsnog, gebeuren.
Als we geen idee hebben waar alles mis gaat.
Het lijkt alsof opeens niemand je verstaat.

Dan is er altijd nog de tijd, de mogelijkheid.
Om in dankbaar, met elkaar, te blijven ervaren.
Te spelen en te delen, een duik in het diepe, doen.
Zoen, zoek naar balans, dans, ergens, een kans.
Ga, blijven, schrijven, dicht er bij, iets in mij.

Woorden, een weten, niet vergeten, dromen.
Die uiteindelijk uitkomen, voor leuk, voor later.
In jubelstemming zijn, zomaar, gaan, met elkaar.
Ervaren, vooruit, vertrouwen, besluit, eroveruit.
Mijn boek lees ik uit, in gezelschap van Zon ♥

Sleutelzin

Achttien jaar, het is voor elkaar.
Veranderingen zichtbaar, zomaar.
Er op gewacht, van te voren bedacht.
In de stilte, opeens, steviger staan.
Jouw wereld open laten gaan.

Je eerste rijles, achter het stuur.
Een auto voor tien euro, niet duur.
Onbeperkt sleutelen, liefst iedere dag.
Gas geven, gaan, er nog even op uit.
Dat je opeens weer meer mag.

Zaterdagavond: ik ben even weg.
Naar Bolle, broer, bonus, een biertje.
Daar, met elkaar, veel te blij op een rij.
Jij, onder de indruk, je was er echt.
De avond die niet meer stuk kan.

Dus, daar ga je dan, op jouw pad.
Alle tijd gehad, gekregen en vooruit.
Er op gerekend, niets vanzelfsprekend.
Te leuk ook om iedereen te verbazen.
Enthousiast, als het voor jou past.

Achttien jaar, zijn, nu, zomaar.
Ik trek een sprintje achter je aan.
Zie je staan in trots zijn op, op jou.
Dankbaar dat je het ons laat zien.
Misschien, alle tijd bovendien ♥

Goudgetrouwd

We hangen de slingers alvast op.
Stop, stil. zachtjes, hij is nog wakker.
De buitenlamp schiet aan bij dichtbij.
Op een rij, daar, hup, dit kunnen wij.
Versieren, klieren, dat het nog kan.

Vijftig jaar, bij elkaar, zijn, zomaar.
Een dag waarop we samen beamen.
Dat dit een mooi momentmoment is.
Bijzonder beramen en op pad gaan.
Stilstaan, daar, na al die tijd alsnog.

Vijftig jaar getrouwd zijn, vandaag.
Traag, de stappen die jullie nu zetten.
Samen schuifelend vooruit, doorgaan.
Opstaan, stomverbaasd, toch gedaan.
Humor behouden, het houden van.

Dagen waarop we even alleen maar.
Alleen maar dankbaar, daar, met elkaar.
Uitrekenen hoeveel jaar, wij, nog te gaan.
Het kunnen vieren, ons gezin compleet.
Stilstaan, er van op aan, dit is goud ♥

Zestien…

Als ik bij jou langs de lijn.
Kan ik niet trotser zijn, zien.
De bal aan je voeten, vooruit.
Onbetaalbaar, in je element.
Een schot tussen de palen.

Mooie verhalen mee terug.
Vlug, plannen, ik ga nog even.
Een bijzonder beleven al 16 jaar.
Bij elkaar opgeteld, dubbelop.
Tussen regels doorgelezen.

Ondertussen zijn er examens.
Aannames, leren, stap voor stap.
Van dag tot dag, niet te ver vooruit.
Besluitloos totdat het echt nodig.
Overbodig is allang overboord.

Onverstoord, jij, op jouw pad.
Gehad, gekregen, altijd weer blij.
Een dag als vandaag, bijzonder, jij.
Uitgeslapen, ontbijten met taart.
Lekker, in je (trainings) pak ♥

Onderweg…

Met alles wat ik ontdek, op mijn plek.
Enthousiast, dat het past, kom maar op.
Bedolven onder dagen, dingen, geen idee.
Ik ga mee op de golven, dit is wat ik wil.
Stil. Mijn thee drink ik nu weer koud.

Langzaamaan vertrouwd en doen.
Terug naar toen, op dagen die duren.
Waar we bij staan, mee gaan, stil staan.
Er van op aan, vertrouwen opbouwen.
Mogelijkheden zien, zijn en samen.

Blijven beamen dat het er mag zijn.
Dat we er niet voor weg kunnen lopen.
Hopen op, gebeurtenissen archiveren.
Leren, luisteren, ervaren en het voelen.
Vragen en vertragen op studiedagen.

Ondertussen zijn examens dichtbij.
Is ons meisje vol van haar musicalrol.
Samen met, vooropgezet, op het podium.
Haar glitterjurk hangt al weken klaar.
Mooi gebaar in toevalligheden, daar.

Boeien, opbloeien, blij, dat, keer vier.
In het hier en nu, alles is doorgestreept.
Geluk, het is er, opeens en zonder reden.
In alles, iets, ergens, nergens, dankbaar.
Je kunt het ook gewoon zijn, zomaar ♥

Een-en-twintig…

Waar is de tijd, al die tijd, geweest.
Groot feest, het vieren alvast vooruit.
Onze oudste, vandaag, één-en-twintig.
Herinneringen, dingen, op deze dag.
Dat ik jou voor het allereerst zag.

Een moment, dat ik voor altijd.
Jij, zo dichtbij, in een ogenblik, blij.
Soms komt ’t terug als ik naar je kijk.
Als ik weer een houdgreep ontwijk.
Zomaar een keer niet in de zeik.

Dat je daarin zooo op je vader lijkt.
Gelukkig heb je ook nog iets van mij.
Ontdekken dat wij dat kunnen, samen.
Kunnen beamen en trots zijn op jou.
Op alles, veel, dat wat ik mag delen.

Als het jou überhaupt iets kan schelen.
Na laten gaan heb je het vrij-en gezellige
bestaan, achter de meisje aan in de smiezen.
Verhalen, die niet geschikt zijn om te vertalen.
Die ik niet mag vertellen, grappen uitstellen.
Maar zelfs dat helpt je hier, helemaal niets.
Iets en op die fiets, ga je nog vaak horen.

Dat wij geluk hebben, met jou, ook ♥

Vrijdagdingen…

Alle tijd gehad, gekregen, meebewegen.
Bewogen, ogen geopend, ik doe weer mee.
Geen idee maar ik ben daar waar ik mag zijn.
Blij verrast, enthousiast, dat alles precies past.
Ook het rijk alleen op kantoor streep ik door.
Met een grote glimlach, dwars door de dag.
De toevalligheden van het leven, te leuk.

Het leven, alles wat je meemaakt, raakt.
Jouw grenzen bewaakt, die jou laten weten.
Gebeurtenissen die weer even stil laten staan.
Een niet vergeten, een grijns, deins niet terug.
Rug recht en er op vertrouwen in opbouwen.
Het ervaren, bedaren, al ben je beduusd.

Ondertussen zijn alle scholen uitgezocht.
Tellen we de laatste weken op de basisschool.
Gaan we op pad voor het gala, eh..moet dat echt?
Slecht bedacht, veel liever een (trainings)pak.
Van de hak op tak, keer vier, in hier en nu.

Zo hebben we altijd wel iets aan de hand.
Mag ik iets schrijven voor de Koningskrant.
Zomaar, daar, mijn eigen plek op de achterkant.
U krijgt hem dus op zijn kop in de brievenbus.
Het zijn dingen, mensen die ons omringen.

De toevalligheden van het leven, geven.
Niet het gelijk maar heel even gelukkig zijn.
Het voelen, de jubelstemming, de liefde voor.
Iets kunnen doorstaan, samen verder gaan.
En het maakt echt niet uit waar naar toe ♥

Deurvergrendeling

Vandaag is groen opeens helemaal blauw.
Gauw instappen en rijden maar, mooi gebaar.
Met dank aan mijn vader, te koop, ik zeg: doen.
Groen, mijn Toyota, nu voor 10 euro verkocht.
Onze middelste kan ook zijn geluk niet op.

Grappig hoe onze vierwielers een grote rol.
Ondanks klein, fijn, er heel stiekem dol op zijn.
Hoe vaak ik het ‘Koektrommel’ ook heb gehoord.
Als ik teruglees in verwoord, ben ik net zo blij.
Besef ik dat het leven, het geven en geluk.

Dat mijn dag vandaag, al niet meer stuk.
Herinneringen aan blauw als lievelingskleur.
De deurvergrendeling die ze nu allemaal open.
Met taart en vriendin die naar de 50 verjaart.
Dagen die doen in even terug naar toen ♥