Spring naar inhoud

Veer-kracht-tien

26 april 2015

Terug naar veertien jaar geleden zie ik omhoog gehouden een klein mannetje.
Een lief, klein mannetje dat me dapper aankijkt, blijft aankijken, me alles laat
vergeten en weten, wij horen bij elkaar, onze liefde voor altijd voelbaar daar.
Ik neem hem in mijn armen en het liefst had ik hem nooit meer los gelaten.
Zo lief, zo klein, zo van ons en toch liet ik hem los, laat ik hem. Nooit echt.

Ondertussen kijk ik blijvend verbaasd omhoog, hij is mij in lengte voorbij.
In stoer wil hij nog wel stoeien maar verder hoeft moeders zich niet overal
mee te bemoeien, toch kunnen we in elkaars gezelschap geboeid blijven.
Wordt dat gedeeld wat er toe doet, niet omdat het moet, omdat het mag.
Als het aan mij lag gebeurt dat iedere dag, veel vaker, het allerliefst altijd.
Maar dat zorgt juist voor strijd dus ik geef, gun hem de ruimte en alle tijd.

Alle tijd, tijd maken, er voor waken, tegelijkertijd kies ik voor duidelijkheid.
Duidelijkheid om duidelijk te maken waarom en waarom niet, daarom.
Om hem uit te leggen, soms zonder zeggen, omdat ik zijn moeder ben.
Natuurlijk zegt hij in tijd van strijd nee maar hij neemt het dan toch mee.
Hij bedenkt het uiteindelijk zelf en dat is goed, dat is wat hij ermee doet.
Mag doen want dit is wat hij mag ontdekken, ik kan alleen de tijd rekken.

Dat het te snel gaat dat mag duidelijk zijn, opeens is het klaar met klein.
Verjaardag en vieren, hij nodigt een ieder zelf uit, denkt, doet wat nodig is
Ontbijt op bed, lang-zal-hij-leven zingen, dingen die er toe doen spreekt hij uit.
Hij geniet zichtbaar van ieder gebaar, van alles en iedereen, hier, bij elkaar.
In gezelschap van zon geniet ik mee, ben ik trots op, al veertien jaar.

Het moeder worden, moeder zijn heeft me laten zien, zelfs zonder.
Ik bewonder honderdduizend dingen en dat jou niets ontgaat bovendien.
Als moeder van vier, in het hier en in het nu, veer ik met jou mee naar de tien.
Ik ben dankbaar dat je mij moeder-zijn laat zien, dat ik je moeder mag zijn.
en ik hoop de moeder te zijn die er altijd is, zal zijn, zelfs als ik er niet ben ♡

20 reacties leave one →
  1. 26 april 2015 19:15

    Je bent een zeer hartelijke moeder. Zeer ontroerend geschreven…

  2. 26 april 2015 22:48

    Verjaardag van een puberzoon, begrijp ik. Mooi geschreven…. gefeliciteerd ook met je mooie kind. :-*

  3. 27 april 2015 09:24

    Gefeliciteerd met je zoon, voor je zoon een prachtig nieuw levensjaar.

  4. 27 april 2015 16:16

    Gefeliciteerd , mooi geschreven weer. Xx

  5. 27 april 2015 20:34

    Gefeliciteerd en wederom schitterend :)

  6. Aletha permalink
    27 april 2015 21:30

    Mooi… en 14 ik weet hem nog, jij? Kort haar met een vlechtje was het volgens mij ;)) Zie je wel, het gaat echt snel.

  7. Rebelse Huisvrouw permalink
    29 april 2015 17:20

    Gefeliciteerd met je grote jongen! Wat heb je dit weer prachtig verwoord – herkenbaar voor elke moeder.

  8. 3 mei 2015 21:05

    Gefeliciteerd! En wat is het mooi om te zien hoe ze groot groeien, he?

  9. mamazonder permalink
    4 mei 2015 23:19

    Gefeliciteerd!

  10. 7 mei 2015 18:32

    Gefeliciteerd nog met je zoon! Heel erg mooi geschreven. Fijn ook dat jullie goed met elkaar overweg kunnen en je hem de vrijheid geeft in wat hij wil delen en niet.

Geef een reactie op San|www.koningskrabbels.nl Reactie annuleren