Vaderdag…

Mijn vader en de vader van, mijn man, de twee belangrijkste mannen in mijn leven.
Vaders die totaal verschillend zijn in zijn maar die er allebei, altijd voor mij zijn.
Een vader die het vaak genoeg helemaal niet met me eens is en het zelf anders
zou doen en heeft gedaan. Die ondanks dat altijd in alles naast me heeft gestaan.
Die mij mijn vergissingen laat begaan en toch altijd de deur voor me open laat staan.

Hardop uitgesproken brengt ons ook bij bedenkingen, beladen, boos en beter weten.
Maar juist die gesprekken laten ons niet vergeten dat dat wat er wel is, er toe doet.
Niet omdat het moet maar omdat we er beide moeite voor doen, blijven doen.
En dat doen met elkaar zorgt voor generatiegezelligheid, ook op deze Vaderdag.
Ik besef opnieuw dat ik zo in mijn handen klappen mag met deze mannen, allebei.

Mijn man, de vader van, kreeg de kinderen een soort cadeau, dat kan maar zo
als je jeugdliefde weer op je pad komt die drie boevige boeven rijker blijkt te zijn.
Het één kon niet om het ander heen maar hij wist het meteen en tegelijkertijd niet.
Natuurlijk had hij geen idee, op de eerste dag die hij gezinsgezellig met ons door
bracht kreeg hij, in een diepe slaap gevallen, Studio sport niet eens meer mee.

Een gezin, gezinsgezelligheid, strijd en een standaard tekort aan tijd. Altijd.
Opeens zat hij er middenin, van een lang leve de lol leven naar een gezin.
Het nam hem mee naar voorlezen, verwennerij maar ook naar boos en blij.
Mannetjes die vanaf de eerste dag dol op hem waren, hun verfman, Verf,
die niet alleen heel handig alles kan maar ook de vader van hun zusje is.

Vol verwondering kan ik er naar kijken, het is gerust een ding, dit doen is
zoveel meer dan er zijn, zorgen voor, je zorgen maken, dingen die je raken.
En toch ook langs de zijlijn, al is die lijn met een verschil in er zijn, nog zo klein.
Ik kan niet anders dan dankbaar zijn, een dankbaar dat echt in geen enkel
gebaar en met geen woord te omschrijven is, het is wie jij bent, mijn vent.
Mijn man, ik ben en blijf wat er ook gebeurd dankbaar omdat jij dit kan.

Omdat jullie dit kunnen, vader zijn en ik op vaderdag in mijn handen klappen mag ♡